Verarmd uranium veroorzaakt kanker

2014/09/04

Irak heeft zich uitgesproken voor een verbod op uraniumwapens dit najaar in de aanloop naar de Algemene Vergadering van de VN. Het bewijs van langdurige en ernstige gezondheidsschade door het gebruik van uraniummunitie wordt steeds overweldigender. Volgens een recente analyse van de Internationale Coalitie voor de Preventie van Uraniumwapens (ICBUW) beschadigt verarmd uranium (DU) DNA op twee manieren: als een zwaar metaal is het chemotoxisch en, als een alfastraler, radiotoxisch. Voor het rapport werden meer dan 50 gekwalificeerde studies geëvalueerd.

Alle radioactieve stoffen die alfa-straling uitzenden, zijn al geïdentificeerd door het Internationaal Agentschap voor kankeronderzoek „Groep 1 kankerverwekkende stoffen“ (Veroorzaker van de eerste orde kanker), zolang ze het menselijk lichaam binnenkomen. In de geanalyseerde onderzoeken is ook aangetoond dat DU DNA- en celprocessen op verschillende manieren kan beschadigen. Door oxidatieve stress breken DNA-strengen en directe chemische binding aan het DNA. In andere studies hebben de wetenschappers gedocumenteerd dat DU DNA-mutaties en veranderingen in de chromosomale structuur kan veroorzaken, cellen in kankercellen kan veranderen en het genoom kan destabiliseren..

Irak is het land dat het meest wordt besmet door uraniumwapens. De VS en Groot-Brittannië schoten ten minste 400.000 kilogram uraniummunitie tijdens de oorlogen van 1991 en 2003. De burgerbevolking was niet op de hoogte van de risico's van de operatie. Veldstudies over de effecten van uraniummunitie in Irak zijn ernstig belemmerd door de weigering van de VS om informatie over locatie en hoeveelheid te verstrekken over verloren munitie. De Vredesorganisatie Pax heeft enkele Amerikaanse coördinaten ontvangen van het Nederlandse Ministerie van Defensie onder de Freedom of Information Act. Deze geven aan dat het Amerikaanse leger ook DU in woonwijken in 2003 heeft ingezet.

Het ICBUW heeft lang een verbod op uraniumwapens geëist, evenals antipersoneelmijnen en clusterbommen. Uraniumwapens maken geen verschil tussen strijders en burgers. Als het conflict al lang voorbij is, blijft het levensbedreigende effect op de lange termijn bestaan ​​en brengt het toekomstige generaties in gevaar. (Pm)