ACE-remmers hebben vaak verschillende effecten bij patiënten met hartfalen

Chronisch hartfalen: niet alle patiënten reageren onmiddellijk op ACE-remmers

Volgens gezondheidsdeskundigen lijden ongeveer twee tot drie miljoen mensen in Duitsland aan hartfalen (hartfalen). Patiënten krijgen vaak ACE-remmers voorgeschreven. Maar niet alle patiënten reageren op dergelijke medicijnen. Onderzoekers hebben nu ontdekt waarom dit zo is.

Bijna twee miljoen Duitsers lijden aan hartfalen

Chronisch hartfalen (hartinsufficiëntie) is een groeiende uitdaging in de westerse samenleving vanwege de frequentie, mortaliteit en ziekenhuisopname.Het wordt geassocieerd met een lange ziekteprocedure, veel leed en een slechte prognose voor patiënten. In Duitsland alleen al zijn bijna twee miljoen mensen getroffen. Als gevolg van deze ziekte is het hart niet langer in staat om het lichaam te voorzien van voldoende bloed en zuurstof. Een studie heeft nu aangetoond dat mensen die getroffen zijn individueel reageren op de basistherapie waaraan ACE-remmers heel verschillend zijn toegediend.

Hoewel veel patiënten met hartfalen ACE-remmers voor therapie krijgen, helpen deze geneesmiddelen niet alle patiënten, melden onderzoekers. (Afbeelding: Photographee.eu/fotolia.com)

Waarom niet alle patiënten even profiteren van een ACE-remmer

In de afgelopen jaren zijn er herhaaldelijk nieuwe benaderingen voor de behandeling van hartfalen gemeld.

Wetenschappers van de Hannover Medical School (MHH) ontdekten bijvoorbeeld dat sommige patiënten meer ijzer konden gebruiken omdat het het hart veerkrachtiger maakt..

Momenteel worden ACE-remmers zeer vaak gebruikt bij hartspierontsteking. Echter, een cross-sectionele studie door de Medische Universiteit (MedUni) in Wenen heeft nu aangetoond dat patiënten individueel verschillend op deze medicijnen reageren..

De bevindingen van de studie gepubliceerd in het tijdschrift "Clinical Chemistry" ondersteunen de ontwikkeling van een gerichte geïndividualiseerde therapie (precisiegeneeskunde) bij hartfalen, volgens een verklaring van de universiteit..

Basale therapie van chronisch hartfalen

Volgens de deskundigen, de basisbehandeling van hartfalen in 25 jaar ACE-remmers (ACE-remmer). Dit beïnvloedt het renine-angiotensinesysteem dat het volume en de bloeddruk reguleert.

Er wordt aangenomen dat de overactivering van dit hormoonsysteem een ​​essentieel mechanisme is dat de progressie van de ziekte bevordert.

Het gebruik van ACE-remmers verbetert niet alleen het ongemak of de prestaties van de patiënt, het voorkomt ook ziekenhuisopnames en verlengt de overleving.

Daarom is de aanbeveling om een ​​ACE-remmer voor te schrijven aan iedereen met hartfalen.

Tegelijkertijd weet u dat u elke patiënt er niet mee kunt helpen. Blijkbaar zijn er verschillende fenotypen bij hartfalen, die consequent van invloed zijn op de respons op therapie.

Individueel extreem verschillende therapiereactie

De cross-sectionele studie werd uitgevoerd door Noemi Pavo in het hartfalen kliniek van de afdeling Cardiologie aan de Medische Universiteit van Wenen / Vienna General Hospital en de eerste die het gehele renine-angiotensine systeem bij patiënten met chronisch systolisch hartfalen met ACE-remmers te onderzoeken.

Dit was mogelijk met een nieuwe complexe massaspectrometrische analyse, die het hormoonsysteem holistisch weergeeft.

Ondanks vergelijkbare types en doseringen van geneesmiddelen, en ongeacht de ernst van hartfalen, vertoonden patiënten een individueel extreem verschillende respons op de behandeling op moleculair niveau van het renine-angiotensine systeem.

Daarnaast kon worden aangetoond dat de activering van de cruciale peptiden direct kan worden geschat met behulp van gemakkelijk te bepalen renine, zodat toekomstig onderzoek ook kan worden uitgevoerd op grote aantallen patiënten..

Significant in deze context is de nieuwe bevinding dat bij veel patiënten met hartfalen het hierboven genoemde renine-angiotensinesysteem blijkbaar niet of slechts licht geactiveerd is..

Voor de eerste keer geeft dit een verklaring waarom niet alle patiënten baat hebben bij een ACE-remmer. Hier kunnen andere lichaamseigen overactivated systemen het klinische beeld domineren.

Aan de andere kant zijn er veel patiënten met overmatige activering van het renine-angiotensinesysteem, waarvoor mogelijk agressievere therapie nodig is.

Precisiemedicijn voor hartfalen

De bevindingen van de studie ondersteunen de inspanningen bij de ontwikkeling van een gerichte geïndividualiseerde therapie bij hartfalen met de mogelijkheid van een aanpassing van de therapie volgens het bestaande fenotype met reeds bekende geneesmiddelen.

Tegelijkertijd openen ze verdere vragen met betrekking tot de regulatie van het renine-angiotensinesysteem met mogelijke ontwikkeling van nieuwe benaderingen van hartfalentherapie. (Ad)