Antibioticum in kaasschillen

Autoriteiten klagen over ontbrekende informatie en onwetendheid van consumenten

2013/08/19

Biotechnologisch afgeleid natamycine (E 235) wordt veel gebruikt als conserveringsmiddel en geneesmiddel. Op de menselijke huid, op het slijmvlies of in de schors van kaas en worst, heeft het een antibioticumeffect en voorkomt het dat schimmels zich verspreiden. Het wordt daarom gebruikt als een breedband-mycoticum tegen, onder andere, voetschimmel en vagina-schimmel.

Conventionele kaas wordt vaak behandeld met natamycine op de schors. De autoriteiten bekritiseren dit gebrek aan scholing voor de consument. Bijvoorbeeld, de Staatsveiligheidsautoriteit van Mecklenburg-Vorpommern vond natamycine in de runderafdeling in bijna de helft van de kaasmonsters, zoals een woordvoerster maandag in Rostock heeft aangekondigd. In één geval werd zelfs de maximaal toegestane hoeveelheid overschreden. Het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding (SCF) is van mening dat natamycine onschadelijk is voor kaas- en worstomhulsels als alleen het eindproduct met natamycine wordt behandeld en de residuen op het oppervlak niet groter zijn dan één milligram per vierkante decimeter. Vijf millimeter onder het oppervlak zou natamycine niet langer detecteerbaar moeten zijn.

Duitse experts zien deze waarden aanzienlijk kritischer dan de EU-leiders. Het Federale Instituut voor Risicobeoordeling (BfR) was het echter eens met het gebruik van natamycine in kaas. Zij vonden echter een behandeling van worstomhulsels niet nodig. Vanuit microbiologisch en technologisch oogpunt zijn de Duitse autoriteiten van mening dat er geen behandeling nodig is.

Het huidige onderzoek heeft aangetoond dat vijf van de kaasmonsters „losse goederen“ het antibioticum, dat ook de afkorting E 235 is, is niet geïdentificeerd in de levering aan de consument. De laboratoriummonsters vonden plaats in 2012 en 2013. (Fr)

Fotocredits: Paul-Georg Meister