Verspreiding van giftige Jakobskruiskruid

Het giftige Jakobskruiskruid veroorzaakt leverschade en leverkanker

2012/08/13

Sinds enkele jaren verspreidt de zeer giftige Jakobskruiskruid zich in Duitsland en in toenemende mate in de deelstaat Beieren. Zelfs kleine hoeveelheden van het kruid zijn voldoende om ernstige schade aan de lever te veroorzaken. Omdat het giftige Jakobskruiskruid van het natuurlijke kruid sint-janskruid erg op elkaar lijkt, zijn sommige mensen ernstig en soms dodelijk vergiftigd.

Jacobskeuzkkaut distributie is toegenomen
Jarenlang verspreidt de Jacobskeuzkkaut zich steeds meer in Beieren. Zelfs in de minste hoeveelheid planten kan leiden tot ernstige vergiftiging en leverschade. Vooral worden grazende dieren zoals koeien en paarden in gevaar gebracht. Omdat het kruid erg lijkt op andere planten, komt vergiftiging bij mensen steeds weer voor.

Leverbeschadiging en leverkanker
Eigenlijk ziet het kruid er erg knap uit met zijn gele bloemen. De pyrrolizidine-alkaloïden die het bevat, kunnen echter leverbeschadiging veroorzaken en in het ergste geval zelfs leverkanker veroorzaken. Vooral ongeboren kinderen lopen een groot risico als moeders zichzelf tijdens de zwangerschap zoeken „gezondheid thee“ drinken en vanwege het gevaar voor verwarring in plaats van sint-janskruid, bloemen van Jacobskeuzkraut drinken. De enige aanraking van de plant is echter volledig zonder aarzeling.

In 2009 werd crosskruid ook gevonden in een saladeverpakking met raket in de supermarkt. Gelukkig bleef de vondst een geïsoleerd geval. De bladeren van Jakobskruiskruid en raket lijken erg op elkaar en zijn erg verwarrend voor de niet-expert. Deskundigen adviseren daarom dat alleen experts zelf kruiden in de tuin planten of verzamelen in bossen en weilanden. "Iedereen die kruidenthee brouwt of wilde kruiden voor een salade verzamelt, moet bijzonder goed geïnformeerd zijn", adviseert Klaus Gehring, expert in onkruidbestrijding bij het Beierse Staatsonderzoekscentrum voor landbouw. Melk of vlees van „besmette dieren“ zijn geen gevaar voor mensen, zeggen experts.

In 2011 stierf een senior omdat hij een kruidenthee had gedronken die was besmet met gekruisd kruid, meldt Klaus Gehring van het Beierse Staatsonderzoekscentrum voor landbouw.

Rode ambrosia komt vooral voor op steile hellingen en weilanden. Maar zelfs in de tuin van het huis worden de planten steeds vaker gevonden. „De plant is meerjarig: in het eerste jaar zijn alleen de groene bladeren zichtbaar, pas in het tweede jaar bloeit hij geel.“

Autoriteiten melden dat het Jakobskruiskruid meer voorkomt in de regio rond Neurenberg, in sommige delen van het Beierse Woud en in Zwaben. In de Allgäu zijn er echter andere soorten ambrosia. „Hier groeit het oppervlakkige, giftige watergruis“, dus de plantexperts. Er groeien ongeveer 30 soorten kruisingen in Duitsland. Vier ervan zijn giftig en gevaarlijk voor de gezondheid.

De verspreiding van de plant is vergelijkbaar met een blowball. Op open gronden kunnen de planten heel goed bezinken en zich breder als paardenbloemen ontwikkelen. Als het gras gesloten is, kan het kruid zich niet of nauwelijks verspreiden.

Koeien en paarden worden zeer bedreigd
Voor het weiden van koeien en paarden is de giftige plant erg gevaarlijk. Als ze volgezogen worden, hopen ze zich op in het organisme en ontleden ze geleidelijk aan het vitale leverorgaan. Tot dusverre zijn er geen medische tegenmaatregelen om de symptomen van intoxicatie te stoppen. Geiten en sporen zijn daarentegen in staat om sommige gifstoffen af ​​te breken, ontdekten Zurich landbouwonderzoekers uit Zürich. In de bossen wordt het gif snel geabsorbeerd. De dieren hebben echter de neiging om het kruid te vermijden vanwege de geur en omdat het bitter smaakt. Daarom heeft vergiftiging meestal invloed op jonge dieren. Volgens de landbouwonderzoekers lijken biologische boeren onevenredig zwaar getroffen omdat ze geen chemische stoffen gebruiken om onkruid te verwijderen.

Zelfs droge planten zijn zeer giftig
Zelfs in de gedroogde staat vormen de giftige planten een gevaar.Het giftige gehalte blijft even effectief in hooi of silage als in verse planten. „Maar er is vooral een gevaar omdat het kruiddak zijn bittere smaak verliest en de dieren het voedsel toch consumeren“, Als werkgroepkruiskruid waarschuwde een vereniging van eigenaren van gezelschapsdieren, dierenartsen en boeren onlangs.

Als gevonden snelle actie vereist
Boeren en tuinbezitters moeten de kruidentrosplanten samen met de wortel verwijderen en indien mogelijk verbranden. Als het kruid niet kan worden verbrand, kan dit ook als gewoon huisvuil worden verwijderd, zoals de werkgroep van Sint-janskruid adviseert. Als de genoemde planten in de onmiddellijke nabijheid van grasland of land zijn, moet het kruid worden verwijderd. Succesvolle resistentie kan het gebruik van herbiciden en alternatieve maatregelen zijn, zoals frequente bemesting en het maaien van weidegrond. „Dus het giftige kruid kan goed worden verplaatst!“ (Sb)