Gehandicapt artsenpraktijk vereist

Gehandicaptenorganisaties vragen om meer toegankelijke medische praktijken

2012/07/20

Talrijke medische praktijken in Duitsland zijn, volgens de gehandicapte verenigingen, niet toegankelijk voor gehandicapten. Vaak zouden alleen minimumnormen zoals de installatie van een gehandicapte parkeerplaats worden nageleefd. De daadwerkelijke toegankelijkheid voor alle gehandicapten zorgt echter voor de minste medische praktijken, dus de kritiek Bundeskompetenzzentrum barrièrevrij (BKB).

Met het oog op de bestaande tekorten, heeft het Federaal Competentiecentrum Toegankelijkheid als een vereniging van 15 sociale en gehandicaptenorganisaties opgeroepen tot het instellen van aanvullende medische praktijken zonder belemmeringen. Het is toegankelijk voor rolstoelgebruikers en vormt geenszins automatisch een barrière. Hannelore Loskill, bestuurslid van de BKB, bekritiseerde het persbureau „DAPD“ de grieven in de toegankelijkheid van gehandicapte medische praktijken en bepleitten een landelijk actieplan om de toegankelijkheid in medische praktijken te verbeteren.

150.000 niet-gehandicapte medische praktijken
De BKB-expert heeft niet alleen de toegankelijkheid voor rolstoelgebruikers in het achterhoofd, maar ook toegang voor mensen met andere beperkingen, zoals blinden of doven. Hoewel de meeste klinieken of praktijken waarvan verklaard is dat ze toegankelijk zijn voor gehandicapten, voldoende zijn uitgerust voor rolstoelgebruikers, hebben mensen met een visuele beperking nog steeds te kampen met aanzienlijke problemen, legde Loskill uit. Gerelateerd aan alle vormen van handicaps is te vinden in heel Duitsland „geen regio waarvan gezegd kan worden dat deze barrièrevrij is“, dus de kritiek van het bestuurslid van BKB. Zoals gemeld door de verenigingen voor personen met een handicap, vermeldt de lijst van artsen van de Foundation Health in Duitsland ongeveer 68.000 artsen die ten minste gedeeltelijk hun praktijken voor gehandicapte patiënten hebben ontworpen. De experts van de BKB bekritiseren echter dat gedeeltelijk aan de minimumvereisten, zoals een gehandicaptenparkeerplaats, wordt voldaan. Uitgebreide toegankelijkheid is vaak niet gegarandeerd. Volgens de Ärzteverzeichnis der Stiftung Gesundheit zijn ongeveer 152.000 praktijken niet toegankelijk voor gehandicapten of hebben de artsen geen informatie verstrekt

Toegankelijkheid voor alle gehandicapten
Volgens informatie van de BKB is het niet voldoende om meer voor gehandicapten toegankelijke medische praktijken in te stellen als de praktijken op de begane grond of met een lift kunnen worden bereikt. Toegankelijkheid moet ook gelden voor slechtzienden en dove mensen. Visueel gehandicapten vinden het bijvoorbeeld vaak moeilijk om de lift te vinden als deze van glas is. Daarna krijgen ze meestal een formulier om in te vullen bij het eerste bezoek aan de dokter, die ze niet alleen kunnen invullen. Als de mensen erop wijzen, worden ze vaak „niet erg vriendelijk“, bekritiseerde Hannelore Loskill.

Toegankelijkheid een sponzige term
Volgens de gehandicaptenorganisaties maakt het onduidelijke gebruik van de term het moeilijk „toegankelijkheid“ De keuze van geschikte medische praktijken is niet nodig voor mensen met een lichamelijke handicap. Omdat ze inderdaad zeggen „enige verklaring barrièrevrij eigenlijk niets“ over de toegankelijkheid van een artsenpraktijk voor gehandicapten, verklaarde Hannelore Loskill. Voor dit doel wordt de term te verschillend geïnterpreteerd, naar het oordeel van de expert zou er een duidelijk onderscheid zijn tussen de verschillende soorten handicaps die door een arts worden ingesteld. Om ervoor te zorgen dat artsen die hun praktijk als toegankelijk voor gehandicapten beschrijven, hieraan voldoen, moet de informatie ook regelmatig worden geïnspecteerd of bevestigd door certificering..

Problemen met toegankelijkheid in medische praktijken blijven toenemen
In het algemeen is toegankelijkheid een steeds belangrijker onderwerp in het dagelijks leven, niet in de laatste plaats vanwege demografische veranderingen of de voortschrijdende vergrijzing van de samenleving. Des te betreurenswaardiger, daarom dat in de medische praktijken de gewenste normen vaak niet worden bereikt. Volgens Hannelore Loskill dreigt het probleem in de toekomst te worden verergerd, omdat enerzijds meer mensen met aan leeftijd gerelateerde lichamelijke beperkingen aan de praktijken komen en aan de andere kant meer artsen met pensioen gaan. Dit kunnen alleen de artsenbureaus zijn, „die zich al op de begane grond zonder barrières bevinden“, dus loskill. (Fp)

Foto: Albrecht E. Arnold