Arbeidsongeschiktheidscompensatie voor visueel gehandicapten nog steeds conform de grondwet

De BSG roept de wetgever echter op om verouderde regelgeving te herzien

(Jur). De federale sociale rechtbank (BSG) acht de vergoedingsregels voor visuele hulpmiddelen voor blinden en slechtzienden niet langer actueel. Volgens een uitspraak van vrijdag 24 juni 2016 is het reglement "nog steeds in overeenstemming met de grondwet", maar de Kassel-rechters drongen er bij de wetgever op aan om een ​​herziening uit te voeren (Ref .: B 3 KR 21/15 R). Daarna mogen de vergoedingsregels niet alleen gericht zijn op de mate van visuele beperking van het zwaard, maar ook op de haalbare verbetering.

De eiser bereikte in het rechteroog slechts een gezichtsscherpte van vijf procent. Aan het linker oog wordt 30 procent bereikt met een bril en zelfs 100 procent met een contactlens.

Zijn ziekteverzekeringsmaatschappij betaalde in 2009 een contactlens voor het linkeroog. Toen het werd vernietigd, weigerde de kassa om het te vervangen. Met de haalbare volledige gezichtsscherpte in het linkeroog, wordt de man niet langer als ernstig visueel gehandicapt beschouwd. De 140 euro voor de contactlens moet hij dus vanuit zijn eigen zak betalen.

De klacht was niet succesvol voor de SPA. Ondanks aanzienlijke twijfels, ook in de wetenschappelijke literatuur, beoordeelden de rechters uit Kassel de vorige regels als "nog steeds in overeenstemming met de grondwet".

Volgens een oude World Health Organization (WHO) -classificatie uit 1973 hadden deze regels echter uitsluitend betrekking op de ernst van visuele beperkingen. De WGO heeft dit concept ook in 2010 gewijzigd. De BSG riep daarom de wetgever op om te onderzoeken of het oude concept nog steeds het begrip van vandaag van invaliditeitscompensatie weerspiegelt. De Kassel-rechters suggereerden dat de ziektekostenverzekeringen zouden moeten deelnemen, althans in het geval van sociaal zwakke visueel gehandicapten. mwo / fle