Raak niet in paniek als je koortsstuipen hebt

Koortsstuipen bij kinderen: geen paniek!

2014/03/10

Voor ouders is het meestal een schok als ze zien dat hun kind plotseling krampachtig trilt en de ogen verdraaide en niet meer reageren. Bijzonder dramatisch is dat het vaak de zeer jonge treft, die net de kleutertijd zijn ontgroeid. Maar experts zeggen, dit is geen reden tot paniek.

Angstaanjagende aanblik voor ouders
Niet alleen voor ouders, het is een beangstigende aanblik wanneer een kind met koorts plotseling zijn ogen keert, niet meer reageert en kronkelt in stuiptrekkingen. Als het om peuters gaat, is er echter vaak een koortsig spasme achter en is het meestal onschadelijk. De bewakers moeten daarom niet in paniek raken. Dr. Claudia Nußbaum, een arts in het Hauner Kinderziekenhuis in München, kan de angsten van de ouders begrijpen en daarom zei ze volgens persberichten: „Voor hen is zo'n fit erg eng.“ Dit is hoe Dr. Ingo Borggräfe, senior arts voor neuropathie en hoofd van de afdeling pediatrische epileptologie van het epilepsiecentrum van Ludwig-Maximillians-Universität München: „De meeste mensen denken dat dit levensbedreigend is.“

Bij de eerste koortsstuip, bezoek de arts of de kliniek
Epilepsie wordt echter zelden gevonden wanneer baby's koorts hebben en een aanval hebben met spiertrekkingen. Heel vaak is het een koortsstuip. „Zo'n levensbedreigend is bijna nooit“, dus Borggräfe. Vooral in de wintermaanden, waarin vooral veel kinderen verkouden zijn, neemt het aantal getroffen mensen toe. De meeste hiervan zijn kinderen van minstens zes maanden oud, maar niet ouder dan vijf jaar. Van de kinderen op deze leeftijd worden ongeveer twee tot vijf procent getroffen door koortsstuipen. Volgens Borggräfe is de leeftijdspiek 18 maanden. Hoewel deze krampen vrijwel altijd onschadelijk zijn, adviseert de deskundige de ouders om een ​​arts te bellen of het kind naar de dichtstbijzijnde kliniek te brengen wanneer zich eerst een koortsstuipen voordoen. Dit komt omdat, hoewel een verhoogde temperatuur vaak de trigger is van de aanval, maar ook achter andere oorzaken kan zitten die verband houden met koorts en snel moeten worden behandeld. Bijvoorbeeld, meningitis kan een aanval veroorzaken.

Antipyretica betekent geen koortsstuipen voorkomen
Een arts kan een dergelijke ontsteking meestal uitsluiten op basis van de symptomen en de omstandigheden van de aanval en daarom is een onderzoek van het zenuwwater meestal niet nodig. Veel vaker vrezen ouders in een febriele stuiptrekking van hun kind hoe dan ook, dat het epilepsie kan zijn. Maar, zoals Borggräfe zegt, dat is bijna nooit de oorzaak. Het vermoeden kan ook duidelijkheid scheppen in de zeldzame gevallen waarin er een indicatie is, met een elektro-encefalogram (EEG). Artsen zullen kinderen meestal snel vrijlaten als zowel epilepsie als meningitis zijn uitgesloten. Het is vooral beperkt tot het vinden van de oorzaak van de koorts. Als er bijvoorbeeld een bacteriële infectie is, zoals het middenoor, de luchtwegen of de urinewegen, wordt deze behandeld met antibiotica. Het kan echter niet worden voorkomen dat het opnieuw koortsstoornissen krijgt, zelfs niet met koortsverlagende middelen, zei Borggräfe. Het wordt echter aanbevolen om antipyretische maatregelen te nemen in geval van een infectie om het welzijn van het kind te bevorderen.

In geval van een aanval, breng kinderen in een stabiele laterale positie
Het is vooral belangrijk voor ouders om te weten hoe ze moeten omgaan met een koortsstuip. Breng uw kind dan in de stabiele zijpositie mogelijk „of op zijn minst naar de zijkant draaien“, zoals Dr. Nussbaum uitgelegd. Dit als een veiligheidsmaatregel voor het geval het breekt. Bovenal moeten ouders niet proberen iets tussen hun tanden te plaatsen, zoals soms op televisie te zien is. Dit is gevaarlijk omdat het de tanden kan beschadigen of omdat kinderen kleinere voorwerpen kunnen inademen, dus de arts. Bovendien moet men niet proberen om vloeistof in zijn kind te brengen. Zelfs als een aanval gewoonlijk na enkele minuten vanzelf ophoudt, moeten de ouders in het begin naar de klok kijken. Als een febriele convulsie lang duurt, moet een arts in noodsituaties de aanval met een medicijn stoppen. Vijanden die langer dan een kwartier duren of binnen 24 uur worden herhaald, worden als gecompliceerd beschouwd.

Kinderen verliezen door de jaren heen de neiging tot aanvallen
De reden waarom het vooral de kleintjes zo vaak raakt, bevindt zich waarschijnlijk in het ontwikkelingsstadium waarin hun hersenen zich in deze fase van het leven bevinden. De gezonde balans van boodschappersubstanties is met name verward bij kinderen van zes maanden tot vijf jaar. Bovendien maakte koorts de hersenen vatbaarder voor aanvallen, legde Borggräfe uit. Als beide bij elkaar komen, kan dit een koortsstuipen veroorzaken. De investering speelt waarschijnlijk een rol. „Koortsstuipen komen vaak voor in sommige families“, dus noteboom. In ongeveer 20 procent van de gevallen ervaart de broer of zus ook een koortsstuipen als een kind al is getroffen. Voor identieke tweelingen is de kans zelfs rond de 50 procent. Ouders mogen verwachten dat hun kind een hernieuwde aanval zal krijgen als dit het geval is. Dat is tenminste het geval met ongeveer elk derde kind. Maar het kind zal deze neiging tot aanvallen verliezen naarmate het ouder wordt. Bovendien, terwijl Borggräfe kalmeert, is de zorg dat hersencellen zullen afsterven bij een nieuwe aanval en dat het kind zelfs achter kan blijven in zijn mentale ontwikkeling ongegrond.

Vaccinatie veroorzaakt geen koortsstuipen
Dr. Nussbaum verklaarde ook dat vaccinatie niet de oorzaak van een aanval was. Dit tegen de achtergrond dat sommige ouders een vaccin hebben als trigger voor achterdocht, vooral omdat er in de kinderjaren veel vaccinatie is aangevraagd. Hooguit indirect kan een vaccin leiden tot koortsstuipen, omdat sommige kinderen hierop reageren met koorts, wat op zijn beurt een aanval kan veroorzaken.. „Maar niet het vaccin zelf“, zoals Nussbaum uitlegde. Zelfs als ouders een nieuwe koortsstuipen niet kunnen voorkomen, hebben ze nog steeds de mogelijkheid om ten minste één noodoplossing beschikbaar te hebben als de aanval langer duurt dan enkele minuten. Het is goedgekeurd voor gebruik bij koortsstuipen, alleen een medicijn in de vorm van een rectaal, dat als een klysma in de anus wordt geïntroduceerd. Zoals Borggräfe zei, dit is vaak moeilijk of onmogelijk tijdens een aanval. Daarom is er ook een middel dat via een plastic spuit in de mond wordt gedruppeld en door het slijmvlies wordt geabsorbeerd. Dit is echter formeel alleen goedgekeurd voor kinderen met epilepsie en niet bij koortsstuipen. (Sb)