Bipolaire stoornis vaak aangezien voor depressie

Bipolaire stoornis wordt vaak verward met depressie: een verkeerde diagnose leidt tot behandelingsfouten

2014/12/10

Ongeveer 800.000 mensen in de Bondsrepubliek lijden aan een bipolaire stoornis. Bipolaire stoornis verward met depressie, omdat alleen de depressieve fasen sociaal opvallend. De hypomane fase, de uitbundige van de ziekte, die wordt gekenmerkt door creativiteit, workaholic, overconfidence en excentriciteit echter ontsnapt gewoonlijk de behandelende arts ook omdat de symptomen van de betrokkenen maatschappelijk niet erg uitgesproken en blijft dus onopvallend in deze fase. Dit kan verstrekkende gevolgen hebben, zoals de ziekte verergert bij de bipolaire stoornis niet als zodanig wordt herkend en dienovereenkomstig behandeld.

Mania-gen verantwoordelijk
Verantwoordelijk voor deze stemmingswisselingen is volgens wetenschappers van de Universiteit van Bonn en het Centraal Instituut voor Geestelijke Gezondheid op moleculair niveau, de manie gen „NCan“. Volgens de onderzoekers ondergaan mensen met een bipolaire stoornis een constante achtbaan van emoties. „In depressieve fasen hebben ze last van een erg depressieve stemming, verminderde drang en vaak ook van zelfmoordgedachten“, terwijl in de „manische afleveringen rusteloosheid, euforie en megalomanie“ typische kenmerken zijn, dus professor Andreas Zimmer, directeur van het Institute of Molecular Psychiatry, en professor Markus M. Nöthen, directeur van het Institute of Human Genetics van de Universiteit van Bonn. Samen met de experts rond Prof. Dr. med. Marcella Rietschel van het Centraal Instituut voor Geestelijke Gezondheid in Mannheim kon de onderzoekers bewijzen in hun uitgebreide studie, „hoe het NCAN-gen betrokken is bij de ontwikkeling van manie.“ Alhoewel het eerder bekend was, aldus Prof. Nöthen, dat „het NCAN-gen heeft een significante invloed op de ontwikkeling van een bipolaire stoornis“, maar de functionele relatie is onduidelijk gebleven.

Verhoogd suïcidaal risico in de depressieve fase
Als bipolaire stoornis niet wordt herkend en alleen depressie wordt behandeld, kan dit fataal zijn. De fasen gebeuren steeds vaker en heviger, en het veroorzaakt een verhoogde suïcidale gedachten, die vaak proberen zelfmoord van de patiënt. Ten minste een derde van de getroffenen is het daarmee eens. Hemingway, Schumann en Woolf zijn hier beroemde voorbeelden van. De enige uitweg is een precieze diagnose, hoewel nog steeds een zeer grote kans bestaat dat depressieve fasen plaatsvinden. Uiteindelijk alleen helpt een snelle en correcte behandeling van de ziekte, zijn alleen het aantal uitbraken aanzienlijk verminderd. Het symptoom-vrije periodes tussen fasen langer en eenderde van de betrokkenen kan zelfs geheel leven zonder ongemak. (Jp)