Delen:
Intestinale flora opgefrist Stoeltransplantaties helpen tegen ernstige diarree
In het Universitair Ziekenhuis Keulen zijn infectiologen van de Kliniek I voor Interne Geneeskunde er nu in geslaagd om de eerste succesvolle overdracht van darmflora met behulp van capsules te bewerkstelligen. Twee patiënten die leden aan ernstige diarree als gevolg van Clostridium difficile-infectie werden succesvol behandeld in het Universitair Ziekenhuis Keulen "met de hulp van ingekapselde bacteriën van een gezonde darmflora", aldus de Uniklinik. De procedure opent volledig nieuwe opties voor de behandeling van dergelijke infecties. Tot nu toe was er altijd een colonoscopie nodig voor de ontlastingtransplantatie, die nu kan worden weggelaten dankzij de capsules.
Krukjes capsules verversen de darm en verlichten zo ernstige darmklachten. Ontlastingstransplantatie zonder colonoscopie
Al meer dan een jaar biedt de universiteit van Keulen volgens hun eigen informatie al stoeltransplantaties aan. "Om de intacte darmflora over te brengen, was tot nu toe echter altijd een colonoscopie noodzakelijk", aldus de aankondiging van het ziekenhuis. Hiervoor moest op de dag voorafgaand aan de transplantatie een sonde in de bovenste dunne darm worden geplaatst en de volgende dag werd de flora van een geschikte donor zo snel mogelijk verwerkt en toegediend. "De precieze timing van deze processen is niet altijd gemakkelijk, vooral omdat de timing van de Darmfloraspende natuurlijk moeilijk te beïnvloeden kan zijn," zei de Privatdozentin Dr. med. Maria Vehreschild. Bovendien zijn sommige patiënten "in zo'n slechte toestand dat het plaatsen van de sonde onder narcose een bepaald risico voor hun behandeling oplevert."
Donoren voor ontlasting transplantaties worden uitgebreid bestudeerd
Dankzij de nieuwe toediening in capsulevorm, zijn de conventionele problemen met de stoelgangtransplantatie volgens de universiteit van Keulen nu omzeild. Met de hulp van invriesbare capsules kan de behandeling veel eenvoudiger en veiliger worden uitgevoerd, meldt het academisch ziekenhuis. Voor de bereiding van de capsules moet echter eerst een geschikte Darmfloraspender worden gevonden, waarbij zowel verwante donoren als vreemden in twijfel worden getrokken. Van tevoren worden de donoren getest op een breed scala aan infecties - vergelijkbaar met een bloeddonatie, meldt Dr. med. Maria Vehreschild. "Dus we voorkomen een mogelijke infectie in de context van transplantatie," zei de expert verder.
Poliklinische ontlasting transplantaties mogelijk?
Als onderdeel van de verwerking wordt de gedoneerde darmflora verdund met zoutoplossing en vervolgens worden de bacteriën van de flora geïsoleerd door een meertraps filtratieproces. Dit wordt gevolgd door verschillende centrifugatiestappen voordat de bacteriën in capsules worden gevuld, volgens de Uniklinik. De capsules kunnen ook ingevroren worden in geval van twijfel, met de toevoeging van glycerol om de dood van bacteriën tijdens het vriesproces te voorkomen en om snel ontdooien binnen enkele minuten voor inname mogelijk te maken. Dus de capsules kunnen enkele maanden worden bewaard. Ten slotte zijn met behulp van capsules zelfs poliklinische behandelingen denkbaar, legt Dr. med uit. Maria Vehreschild. "Het vermogen van intestinale flora transmissie op basis van bevroren capsules biedt ons en onze patiënten een geheel nieuwe temporele flexibiliteit en veiligheid bij de planning en implementatie van intestinale flora transmissies," concludeert de arts.
Een Amerikaanse onderzoeksgroep had vorig jaar al de methode beschreven voor ontlastingtransplantatie op basis van capsules, maar patiënten in Duitsland hebben tot nu toe niet kunnen profiteren van deze behandeloptie omdat deze niet door Duitse klinieken werd aangeboden, meldt de universiteit van Keulen..
Obesitas na fecale transplantatie
Een patiënt in de VS, die herhaaldelijk aan diarree leed, krijgt uiteindelijk na vele andere therapeutische pogingen een fecale transplantatie. Lange tijd zijn dergelijke stoeltransplantaties gebruikt in gevallen van ernstige diarree. De therapie is ook succesvol voor de 32-jarige. Maar raadselachtige manier waarop het komt na een sterke gewichtstoename.
Klachten na antibioticatherapie
De patiënt, een 32-jarige Amerikaan, wendt zich vervolgens tot haar arts met een bacteriële vaginale infectie. Dit geeft haar een antibioticum, waardoor de symptomen snel verdwijnen. De vrouw krijgt echter na enige tijd diarree en buikpijn. Wanneer de symptomen drie weken later aanhouden, vermoedt de arts dat een antibioticumtherapie de darm van de vrouw vatbaar kan hebben gemaakt voor een bepaalde bacterie, Clostridium difficile (C. difficile). De Bacillus-bacterie is meestal onschadelijk voor gezonde mensen, maar kan vooral gevaarlijk zijn voor verzwakte en oudere mensen. Alleen al in Europa zijn er jaarlijks meer dan 39.000 ongedetecteerde infecties met Clostridium difficile. Als een antibioticabehandeling bacteriën uit de normale darmflora verdringt, kan dit bij patiënten tot ernstige diarree leiden.
Patiënt ontvangt verschillende medicijnen voor maanden
De patiënt heeft slechts een lichte overgewicht met haar 68 kg en een body mass index van 26 en het lichamelijk onderzoek is onopvallend. Tien dagen lang neemt ze een antibioticum tegen de infectie, daarna is ze nog erger en keren de symptomen terug. De arts detecteert vervolgens C. difficile in haar ontlasting en vindt ook de maagbacterie Helicobacter pylori. Hij schrijft een 14-daagse therapie voor met andere antibiotica, maar een paar weken later nemen de symptomen weer toe en opnieuw kan C. difficile worden opgespoord. Dit wordt gevolgd door een antibioticatherapie van 12 weken, maar dit kan niet voorkomen dat de ziekteverwekkers terugkomen, evenals de verandering van het medicijn.
Stoel transplantatie met succes uitgevoerd
Ten slotte bieden de artsen in het Miriam-ziekenhuis in Providence, Rhode Island, haar een zogenaamde fecale transplantatie, zoals gerapporteerd in het Open Forum Infectieuze Ziekten. De vrouw keert echter 16 maanden later terug naar de dokter. Deze keer vanwege zwaar overgewicht (obesitas). Ondanks verschillende dieetpogingen, trainingsprogramma's en medisch onder controle staande, vloeibare proteïnevoeding, heeft ze 17 kilo gewonnen. Met een gewicht van 85 kilogram en een BMI van 33 is ze nu zwaarlijvig. De artsen kunnen een hormonale stoornis van de productie van cortisol of de schildklier uitsluiten. De patiënt lijdt nu aan een opgeblazen gevoel, misselijkheid en obstipatie. Er is gemeld dat de internisten van Neha Alang, die de patiënt behandelden, geloven dat ontlastingstransplantatie het spijsverteringsstelsel en de darmflora van de vrouw zo verward kan hebben dat het onvermijdelijk toeneemt. De dochter was op het moment van de transplantatie met 63 kilo en een BMI van 26.4 slechts licht overgewicht, maar nam toe met de nasleep van 13 kilo, die ze toen duidelijk zwaarlijvig was.
In de toekomst alleen giften van ontlasting van normaal gewicht
Volgens de auteurs is bij dierproeven al waargenomen dat ontlastingstransplantaties kunnen bijdragen aan obesitas. De artsen bespreken in het tijdschrift of mogelijk de succesvolle therapie tegen Clostridia de eetlust van de vrouw enorm heeft gestimuleerd of dat de behandeling met Helicobacter pylori de schuld zou kunnen krijgen. Ze schrijven: "Het is bekend dat er een verband bestaat tussen Helicobacter pylori-therapie en gewichtstoename." Deze worden toegeschreven aan de toenemende niveaus van ghrelin, een eetluststimulerend hormoon. Maar ook genetische factoren en leeftijd komen als trigger in kwestie. De artsen streven ernaar dat de toekomst bij stoeltransplantaties uitsluitend materiaal van donoren met een normaal gewicht gebruikt. Voor hun enigmatische patiënt konden ze echter noch de trekker overnemen, noch haar helpen: de vrouw heeft 20 maanden later nog eens 3,5 kilogram toegenomen. (Sb)