DGB Studie Werkloosheid maakt je ziek
DGB: verband tussen werkloosheid en ziekte: het Duitse verbond van vakverenigingen (DGB) heeft in een studie gevonden dat onder werklozen in Duitsland één op vijf tot zes „gezondheidsbeperkingen“ heeft.
Het Duitse Verbond van de Vakvereniging (DGB) heeft in een onderzoek gevonden dat onder werklozen in Duitsland, één in vijf tot zesde „gezondheidsbeperkingen“ heeft. De arbeidsmarktdeskundige van de DGB en auteur van de studie, Wilhelm Adamy, sprak met de krant „Rheinpfalz op zondag“ van ongeveer een half miljoen werklozen die getroffen zijn. Specifiek zijn stofwisselingsziekten wijdverspreid ver onder hen. Vergeleken met het personeel hebben mensen zonder baan twee keer zoveel kans om aan kanker te lijden en vier keer zoveel geestesziekten. Elke zevende werkloze moet nu psychofarmaca voorgeschreven krijgen.
Een onderzoek door het IGES Institute in 2008 bevestigde werkloosheid ten gunste van ziekten. Zo neemt het risico op langdurige werkloosheid voor hart- en vaatziekten toe. Een studie van de Universiteit van Leipzig wees erop dat veel mensen apathisch worden door werkloosheid en vaak "alleen hun situatie accepteren". Het is belangrijk "niet thuis bij de muur", maar om actief te worden.
Volgens het Uitzendbureau rapporteerden 1,7 miljoen werklozen alleen al in de eerste elf maanden van vorig jaar ziek. Dit is ongeveer 13 procent meer dan voor werknemers. Ongeveer 1,7 miljoen werklozen werden vorig jaar ziek door een arts geschreven. Op 35 dagen in 2007 was de gemiddelde ziekteduur meer dan drie keer die van werknemers en twee en een half keer die van werknemers. Volgens het DGB-onderzoek is het aantal niet-gemelde gevallen echter vele malen hoger, omdat veel mensen niet naar de dokter gaan.
Deze aantallen kunnen onder meer worden toegeschreven aan lage financiële middelen. Dit kan mogelijk een rol spelen bij de voedingskeuze. Gebrek aan vooruitzichten kan ook een grote rol spelen. Adamy riep op tot de versterking van de samenwerking tussen arbeids- en gezondheidsautoriteiten in de toekomst om individuele en effectievere maatregelen te kunnen initiëren en implementeren..
is te hopen dat zo veel factoren een rol spelen, en zijn verder gegaan dan het niveau van Feurwehrpolitik en versterking van de eigen verantwoordelijkheid en het zelfvertrouwen van de betrokkenen in de zin van natuurgeneeskunde. is te hopen dat concepten zoals de salutogenese zou worden gebruikt om een fundamentele en langdurige effect te bereiken. (Thorsten Fischer, Naturopaths Osteopathie, 15.02. 2010)