De darmflora van de moeder beïnvloedt het risico op autisme bij kinderen

Verband tussen autisme en het darmmicrobioom van de moeder gevonden

Onderzoekers hebben nu ontdekt dat darmflora niet alleen een enorme impact heeft op ons eigen lichaam. In het geval van moeders beïnvloedt het darmmicrobioom zelfs hun kinderen en beïnvloedt het hun risico op autisme.

Onderzoekers van de School of Medicine van de Universiteit van Virginia ontdekten in hun huidige onderzoek dat het microbioom van een moeder beïnvloedt of haar kinderen autisme ontwikkelen. De artsen publiceerden de resultaten van hun studie in het Engelstalige tijdschrift "Journal of Immunology".

Beïnvloedt het intestinale microbioom van de moeder de kans op het ontwikkelen van autisme bij hun kinderen? (Afbeelding: pressmaster / Fotolia.com))

Wat is het effect van ons intestinale microbioom??

In de afgelopen jaren zijn er steeds meer onderzoeken verschenen waaruit bleek hoe essentieel het belang van ons darmmicrobioom voor de gezondheid is. Het intestinale microbioom heeft een grote invloed op het menselijk lichaam, het beïnvloedt bijvoorbeeld onze reactie op negatieve stimuli, ons gewicht, onze mentale gezondheid en zelfs de ontwikkeling van auto-immuunziekten zoals diabetes type 1, leggen de experts uit.

Intestinaal microbioom beïnvloedt het immuunsysteem

In dierproeven is een verband gelegd tussen het darmmicrobioom van de moeder en de ontwikkeling van autisme bij haar nakomelingen. Het microbioom kan de ontwikkelende hersenen op verschillende manieren vormen, zegt studie auteur John Lukens van de Universiteit van Virginia School of Medicine. Het microbioom is erg belangrijk voor de kalibratie van hoe het jonge immuunsysteem zal reageren op infectie, letsel of stress, voegt de arts toe.

Wat is Interleukin-17a?

Met betrekking tot autisme lijkt deze verbinding toe te schrijven te zijn aan een bepaald molecuul interleukine-17a (of IL-17a), dat wordt geproduceerd door het immuunsysteem. Het molecuul is betrokken bij aandoeningen zoals reumatoïde artritis, multiple sclerose en psoriasis. Bovendien speelt het een belangrijke rol bij de preventie van infecties, vooral bij schimmels. Belangrijk is dat het ook invloed heeft op de manier waarop de hersenen zich in de baarmoeder ontwikkelen, leggen de onderzoekers uit.

Experiment werd uitgevoerd op muizen

Om hun hypothese te testen dat autisme kan worden getriggerd door het IL-17a-molecuul, blokkeerde het onderzoeksteam IL-17a in laboratoriummuizen. De wetenschappers gebruikten vrouwelijke muizen uit twee verschillende laboratoria. De eerste groep muizen had een microflora in de darm, waardoor ze bijzonder gevoelig waren voor een door IL-17a geïnduceerde ontstekingsreactie. De overblijvende dieren dienden als een controlegroep. Toen het IL-17a-molecuul kunstmatig werd geblokkeerd (wat IL-17a-geïnduceerde ontstekingsreacties verhinderde), werden de kittens geboren uit beide groepen van muizen met neurotypisch gedrag. Dientengevolge ontstond er een nieuwe neurologische ontwikkeling bij de nakomelingen van de eerste groep, die op autisme leek en een effect had op sociaal en repetitief gedrag..

De resultaten werden opnieuw bevestigd

Om te bevestigen dat dit te wijten was aan de unieke microflora van de dierengroep, voerden de onderzoekers een fecale transplantatie uit op muizen van de tweede groep met behulp van de feces van de muizen van de eerste groep. De onderzoekers wilden de microflora van de tweede groep zodanig veranderen dat het leek op de microflora van de eerste groep dieren. En zoals al verwacht, werd er ook een autisme-achtige neurologische ontwikkeling gecreëerd bij de nakomelingen van de tweede groep, leg de experts uit.

De darmgezondheid van de moeder beïnvloedt ontwikkelingsstoornissen

Omdat het studies over dieren zijn, kunnen de resultaten niet gemakkelijk worden overgedragen op menselijke zwangerschappen. Desalniettemin biedt het onderzoek sterke aanwijzingen dat de gezondheid van de darm van de moeder op zijn minst een rol speelt bij de ontwikkeling van neurologische ontwikkelingsstoornissen.

Verder onderzoek is nodig

Verder onderzoek is nu nodig om te bepalen of soortgelijke correlaties bij mensen kunnen worden gedetecteerd. Daarnaast moeten verschillende andere moleculen worden onderzocht, omdat IL-17a slechts één stuk in een veel grotere puzzel kon zijn, aldus studie auteur Lukens. (As)