Dysmorfafobie angst voor lelijkheid

Verstoorde perceptie leidt tot de indruk dat hij misvormd is

2015/05/02

Paniek bij het kijken in de spiegel en angst voor de ogen van anderen: tot één miljoen mensen lijden aan de waarnemingsstoornis „dysmorfofobie“, waardoor ze zich zonder duidelijke reden lelijk en misvormd voelen. De oorzaken van de nog relatief onbekende stoornis zijn nog niet bekend, maar er wordt vaak aangenomen dat de oorzaken in veel gevallen in de kindertijd liggen.

Tot een miljoen mensen getroffen door KDS
„Ik ben lelijk en misvormd en iedereen kijkt me aan“ - Iedereen die op deze manier denkt, kan last hebben van een zogenaamde dysmorfofobie, een perceptiestoornis die bij maximaal een miljoen mensen in Duitsland voorkomt. Kenmerkend voor de ziekte, ook wel bekend als body dysmorphic disorder (CDB), is de angst ernstig te worden misvormd door een defect - ook al bestaat het niet of is het slechts minimaal herkenbaar. Meestal worden gezicht en hoofd als vervormd ervaren, bijvoorbeeld door een zogenaamd te grote neus, een vermoede asymmetrie van de gelaatstrekken, acne of littekens.

Angst voor afwijzing leidt vaak tot sociale terugtrekking
Dientengevolge, behandelen de betrokkenen buitensporig de imaginaire vlek, die meer en meer de indruk van hun eigen onaantrekkelijkheid stolt en zelfs in het geval van een lichte fysieke anomalie, ontstaat een overdreven bezorgdheid. Dientengevolge voelen de getroffenen constant aangestaard door anderen en zijn ze bang dat de vermeende misvorming kan leiden tot afwijzing en minachting. Dit heeft vaak weer fatale gevolgen, omdat de angst voor afwijzing, veel mensen zich terugtrekken bij KDS uit het sociale leven en zichzelf isoleren.

Beïnvloed zijn vaak erg aantrekkelijk
Voor buitenstaanders vaak een onbegrijpelijk gedrag, omdat „de getroffenen zijn vaak erg aantrekkelijk. Uw zelfbeoordeling is heel anders dan uw werkelijke uiterlijk“, legt de psycholoog Viktoria Ritter van de universiteit van Frankfurt / Main uit aan het persbureau „dpa“. In haar onderzoek naar dysmorfofobie ontdekte ze onder meer dat degenen die door KDS waren getroffen, boven het gemiddelde gevoelig waren voor esthetische verhoudingen en daardoor meteen minimale verschillen zouden waarnemen. Maar dat dit eigenlijk een ziekte kan zijn, wordt vaak laat herkend, omdat de vraag „Ben ik mooi?“ zo nu en dan gaat de psycholoog verder.

Pesten en afwijzing in de kindertijd als mogelijke oorzaak
De specifieke triggers van dysmorfofobie zijn nog niet bekend, maar deskundigen beschouwen zowel biologische als sociaal-culturele factoren mogelijk. Zo zouden bijvoorbeeld pesterijen of plagen of zelfs media-gemedieerde schoonheidsidealen de opkomst van een KDS kunnen bevorderen, vooral in formats zoals „Duitslands volgende topmodel“ of veel vorige avond series, aantrekkelijkheid en succes zijn meestal nauw met elkaar verbonden. „De oorzaken zijn vaak in de kindertijd“, dus de psychotherapeut Stefan Brunhoeber tegenover de „dpa“. Hier zou onder andere een „overbescherming“, maar ook voortdurende kritiek en afwijzing leiden ertoe dat mensen zich lelijk en misvormd voelen, vervolgt de expert. (NR)