Ouders moeten de angsten van kinderen serieus nemen

Ouders mogen de angst voor kinderen niet afdoen

05/06/2012

„Daar hoef je niet bang voor te zijn“, Ouders vertellen vaak wanneer kinderen over hun angsten praten. Maar diezelfde verklaring verkeerd is om kinderen angsten, zoals de Professional Association of Child and Adolescent Psychiatrie en Psychotherapie (BKJPP) rapporteerde nemen. Integendeel, ouders moeten de angst van het kind serieus nemen en samen naar redenen zoeken.

Zelfs kinderen hebben angsten. Vaak worden deze met de woorden door de volwassen wereld afgedaan, „je hoeft niet bang te zijn“. In plaats van te sussen, moeten ouders liever reageren op angsten en ze serieus nemen. Door vertrouwd volwassenen de angst niet weg wel eens discussies, maar bieden hulp, ze helpen kinderen het beste de angsten te overwinnen. In de volgende stap moeten ouders hun kinderen voor te stellen om gezamenlijk onderzoek naar de oorzaken en angst uit te voeren om te gaan naar de bodem, zegt Ingo Spitczok van Brisinski de Professional Association of Child and Adolescent Psychiatrie en Psychotherapie (BKJPP). Dit is echter vaak niet eenvoudig: niet altijd kunnen de kleintjes openlijk over hun zorgen praten.

Slaapstoornissen en buikpijn als een indicatie van angst
In plaats daarvan, veel kinderen reageren met opvallende gedrag waarbij ze zich vastklampen vaak last van slapeloosheid of klagen over lichamelijke klachten zoals buikpijn, hoofdpijn, of soortgelijke niet-biologische klachten.

De vrees verschilt afhankelijk van de leeftijd. Baby's zijn meestal bang voor vreemden, een-jarigen zijn bang voor het verlies van hun ouders. Kinderen van 3 tot 4 jaar hebben soms de angst om alleen te zijn, te stormen, dieren of duisternis. Meestal zijn de angstige stadia in de kindertijd slechts van zeer korte duur.

Wanneer de leeftijden zijn verstreken en de jongste zijn gewend geraakt aan de omstandigheden, verliezen de meeste kinderen hun angsten. Kijken naar de ouders die de angst nog steeds bestaan ​​in uitgesproken vorm, moet de professionele hulp van een kind en de jeugd therapeut of een specialist te worden gebruikt. (Sb)

Foto: Alexandra H.