Deskundige herinnert Travellers eraan om altijd het risico van rabiës in ogenschouw te nemen

Rabiës is bijna vergeten in dit land. Sinds 2008 is Duitsland vrij van klassieke wilde hondsdolheid, alleen in vleermuizen circuleert het virus. Maar reizigers kunnen nog steeds worden geïnfecteerd, vooral in Afrikaanse en Aziatische landen. Deskundigen van het Center for Travel Medicine (CRM) bevelen daarom aan dat ze worden gevaccineerd voordat ze in gebieden met hondsdolheid reizen. Volgens de CRM schat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat jaarlijks ongeveer 55.000 mensen aan rabiës sterven.

Besmetting meestal via dierenbeet
Volgens ramingen van de WHO sterven ongeveer 55.000 mensen ieder jaar aan hondsdolheid, de meesten in India. Zoals het Center for Travel Medicine (CRM) informeert, is de infectie met de virale ziekte bij de mens bijna altijd te wijten aan de beet van een besmet dier. In de meeste gevallen is dit een hondenbeet, maar ook apen, katten of vleermuizen kunnen het rabiësvirus overbrengen.

Rabiës is nog steeds wijdverspreid in veel landen. Het wordt vaak overgebracht door zwerfhonden. (Afbeelding: Isabel B. Meyer / fotolia.com)

Informeer u over lange afstanden over het infectierisico
In dit land is rabiës sinds 2008 grotendeels uitgeroeid, alleen in wilde vleermuizen komt het virus eerder in individuele gevallen voor. In Afrika en Azië is de ziekte echter nog steeds alomtegenwoordig. Volgens een bericht van de CRM moet daarom voorafgaand aan elk langeafstandsvlucht worden geïnformeerd over het risico van infectie op de bestemming en mogelijk vooraf gevaccineerd.

Geen remedie tegen hondsdolheid
Niet alleen de beet van een dier kan gevaarlijk zijn. Af en toe wordt de ziekte al doorgegeven aan de CRM, als het speeksel van een besmet dier in contact komt met de gewonde huid of ongedeerde slijmvliezen (ogen). Als de hondsdolheidsvirussen in het organisme terechtkomen, betekent dit niet noodzakelijkerwijs een uitbraak van de ziekte. Maar wanneer het uitbreekt, eindigt het dodelijk, omdat er geen remedie is.

"In de regel is de incubatietijd drie tot acht weken. In individuele gevallen kan het zelfs enkele jaren duren voordat de ziekte is uitgebroken. ' med. Tomas Jelinek, wetenschappelijk directeur van CRM, volgens de boodschap. Het begin van de ziekte begint bij mensen met pijn en tintelingen rond de bijtplaats, gevolgd door convulsies, agitatie en verlamming, leidend tot de dood binnen 2 weken.

Onmiddellijke vaccinatie noodzakelijk
Als er een vermoeden van infectie bestaat, moet zo snel mogelijk worden gevaccineerd. Het vaccin bevat onschadelijke rabiësvirussen die de ziekte niet kunnen activeren, maar die het immuunsysteem stimuleren antilichamen te produceren tegen de "gevaarlijke" virussen. "In de meeste opkomende en ontwikkelingslanden zijn echter hoogwaardige celcultuurvaccins en immunoglobulinen slechts in zeer beperkte mate beschikbaar - hoogstwaarschijnlijk in West-standaardklinieken in de belangrijkste grootstedelijke gebieden," benadrukt Jelinek

Snelle immunisatie mogelijk binnen een week
Dienovereenkomstig adviseert de deskundige om volledig te worden gevaccineerd met een modern celkweekvaccin alvorens te reizen in gebieden van verspreiding van rabiës. Dit geldt vooral voor onvoldoende medische zorg, langdurig verblijf of mogelijk contact met dieren, bijvoorbeeld omdat nationale parken worden bezocht.

Om volledige bescherming te bereiken, zullen drie doses van het vaccin binnen enkele weken worden toegediend. Voor een zogenaamde snelle immunisatie is het mogelijk om binnen een week te vaccineren. Na contact met een mogelijk besmet dier moet de vaccinatiebescherming om veiligheidsredenen worden vernieuwd, informeert de CRM. (NR)