Experts waarschuwen voor generatie ADHD

Experts waarschuwen voor generatie ADHD / Gezondheid nieuws

Experts waarschuwen „Generatie ADHD“

2013/11/02

Bijna 20 procent van de jongens en 7,8 procent van de meisjes van het geboortejaar 2000 werden gediagnosticeerd met ADHD tussen 2006 en 2011. Dat resulteerde „Doctor Verslag 2013“ de ziekteverzekering Barmer GEK, in welke van de „Generatie ADHD“ de spraak is.


ADHD-diagnoses mogen niet uit de hand lopen. Pillen tegen onderwijsproblemen zijn verkeerd, Dr. Rolf-Ulrich Schlenker, plaatsvervangend CEO van Barmer GEK, het resultaat van het onderzoek. Vooral in Würzburg worden volgens het Physician Report 2013 ADHD-diagnoses vaak gesteld. Professor Dr. Marcel Romanos, directeur van de afdeling kinder- en jeugdpsychiatrie, psychosomatiek en psychotherapie aan de universiteit van Würzburg, waarschuwt echter voor voorbarige conclusies. De resultaten zijn niet volledig generaliseerbaar. De ADHS-expert ziet ook een gevaar bij het beschuldigen van ouders voor incompetentie als de oorzaak van de problemen van hun kinderen. Onderzoek heeft aangetoond dat ADHD voornamelijk genetisch bepaald is.

ADHD - dat „hyperactiviteit syndroom“
Attention Deficit / Hyperactivity Disorder (ADHD) is een van de meest voorkomende kinderpsychiatrische stoornissen, met aandacht, impulsiviteit en hyperactiviteit. Betrokken kinderen kunnen zich niet goed concentreren, beëindigen vaak hun taken niet, veranderen vaak van baan, lijden aan nervositeit en angst en vallen in slaap in de klas „Zappelphilipp“ op. Kinderen met ADHD kunnen ook ontwikkelingsleren of sociaal gedrag ervaren. ADHD is door psychiaters geclassificeerd als ongeneeslijk.

De exacte oorzaken van ADHD zijn nog niet definitief opgehelderd. Gunstige factoren van ADHD zijn blootstelling aan alcohol en nicotine tijdens zwangerschap, zwangerschap en geboortecomplicaties, verminderd geboortegewicht, infectieziekten, verschillende verontreinigende stoffen en milieutoxines, en ziekten en verwondingen die het centrale zenuwstelsel aantasten. Experts vertellen over multifactoriële oorzaken van ADHD, waarbij biologische, psychologische en sociale factoren een wisselwerking hebben. Genetische oorzaken spelen ook een belangrijke rol.

Oorzaak van ADHD voornamelijk genetisch
In 2010 identificeerden wetenschappers van de Cardiff University in Wales de oorsprong van ADHD en genetische make-up. Voor hun studie vergeleken de onderzoekers het genoom van 366 kinderen met een ADHD-diagnose met het DNA van 1047 gezonde mensen. Het bleek dat twee keer zoveel ADHD-kinderen (15 procent) significante en zeldzame veranderingen in hun DNA hadden in vergelijking met gezonde kinderen (7 procent). Anita Thapar, hoogleraar neuropsychiatrische genetica aan Cardiff University en hoofd van de studie, zei dat ADHD vaak niet alleen voorkomt bij een familielid, dus het vermoeden dat erfelijke oorzaak van ADHD ook verantwoordelijk was. De studie bevestigde deze aanname.

Het verschil in de genetische samenstelling van gezonde kinderen en ADHD-patiënten bestaat voornamelijk uit afwijkingen in de zogenaamde kopie-nummervarianten (CNV), legde de wetenschapper uit. Kinderen met ADHD hebben meer kans op defecte DNA-structuren. Sommige delen zijn dubbel of ontbreken volledig. Experts hebben lang vermoedt dat er een verband bestaat tussen CNV en een aanleg voor bepaalde ziekten zoals schizofrenie.

Verslag van de arts: kinderen van werklozen hebben meer kans op ADHD
Volgens het medische rapport van Barmer GEK is er een dramatische toename van ADHD-diagnoses. In de periode 2006-2011 is het aantal zaken met 42 procent toegenomen. Vooral kinderen uit gezinnen met een laag inkomen worden getroffen. Het risico is nog groter als de ouders werkloos zijn, volgens het rapport. Bovendien neemt het risico op ADHD af, hoe beter het opleidingsniveau is. „We moeten oppassen dat ADHD-diagnostiek niet uit de hand loopt en dat we een ADHD-generatie maken. Pillen voor onderwijsproblemen zijn verkeerd, "waarschuwt Dr. Rolf-Ulrich Schlenker, vice-voorzitter van de Barmer GEK.

Professor Dr. Marcel Romanos bekritiseert uitspraken als deze sterk. In gesprek met de „Hoofdpostkantoor Würzburg“ hij meldt dat het helaas vaak wordt betwijfeld, „dat ADHD een ziekte is“. Onderwijsfouten worden vaak aangehaald als een oorzaak van ADHD in openbare discussies.

„De lichtzinnige beschuldiging dat ADHD te wijten is aan de incompetentie van ouders, doet op geen enkele manier recht aan de situatie. Gezinnen hebben veel te doen om hun getroffen kinderen te helpen, vaak het bereiken van de limiet van hun capaciteit. Veel gezinnen breken dit probleem zelfs“, dus de expert.

Overbelaste leraren, te weinig beweging en overmatig gebruik van media worden ook vaak als oorzaak genoemd. Maar bovenal ziet Romanos een genetische aanleg als trigger voor ADHD. Studies over monozygote en dizygote tweelingen hebben onmiskenbaar bewezen dat er een verband is tussen het genetische materiaal en de ziekte. In 80 procent van identieke tweelingen met identiek genetisch materiaal zijn beide kinderen aangetast, in dizygoten slechts 30 procent. Bij ongeveer een derde van de kinderen met ADHD is één ouder ook getroffen.

ADHD-onderzoek aan de universiteit van Würzburg voor kinder- en jeugdpsychiatrie
De universiteit van Würzburg had de nadruk gelegd op ADHD-onderzoek, meldt de kliniekdirecteur. Aan de ene kant gaat het om het onderzoeken van de oorzaken van de stoornis, die niet alleen genetische maar ook omgevingsfactoren omvat. Ten tweede, focus op de behandeling van de getroffenen en hun familieleden. Ook biomarkers, biologische factoren, zouden worden onderzocht om een ​​betere diagnose en prognose te bieden. Daarbij kwamen de psychologische factoren die ook in Würzburg zouden worden onderzocht. Pas onlangs is een groot psychologisch onderzoek afgerond. Als een voorlopig resultaat, volgens Romanos, zou het besef kunnen worden genoemd dat getroffen gezinnen bijzonder effectief worden geholpen, zelfs als hun omgeving wordt besproken. Daarom is het niet voldoende om de behandeling te beperken tot het getroffen kind. Er moet ook worden onderzocht of er andere psychische aandoeningen in het gezin zijn. Het is niet ongebruikelijk dat de moeder ook wordt getroffen door ADHD, zei de expert. Daarom wordt momenteel onderzocht of de kinderen ook baat hebben bij de behandeling van de symptomen van de moeder. Dat was de eerste dergelijke studie wereldwijd.

De behandeling voor ADHD bestaat uit het combineren van psychotherapeutische maatregelen
Om na de diagnose het best mogelijke advies aan de getroffen kinderen en hun families te geven, zal eerst intensieve informatie over de symptomen van ADHD worden verstrekt. Volg vervolgens verschillende maatregelen voor gedragstherapie, meldt Romanos. Een medicamenteuze behandeling, bijvoorbeeld met psychostimulantia zoals methylfenidaat (Ritalin), komt alleen in ernstige gevallen van ADHD in kwestie. Kinderen die Ritalin niet nodig hadden, zouden er ook geen krijgen. De remedie werkt echter het meest tegen de kernsymptomen van kinderen met ADHD.

De beste resultaten werden verkregen wanneer kinderen die een medicijn kregen tegelijkertijd een gedragstherapie kregen. Vooral bij mensen met ADHD en andere psychische aandoeningen zoals depressie, werd een sterk effect van gedragstherapie waargenomen. Psychiatrische comorbiditeiten zijn niet ongewoon bij ADHD. De kinderen die alleen ADHD hadden hadden echter geen extra merkbaar effect van gedragstherapie, zei de kliniekdirecteur. Hoewel er weinig wetenschappelijk bewijs is voor de effectiviteit van gedragstherapie bij een pure ADHD-stoornis, wordt dit aanbevolen in de richtlijnen. Daarentegen is de werkzaamheid van Ritalin duidelijk aangetoond.

Ritalin bij ADHD is controversieel
Volgens het Physician Report 2013 van de ziekteverzekeringsmaatschappij Barmer GEK is de receptfrequentie van methylfenidaten (Ritalin) op een vergelijkbare manier gestegen als toenemend aantal ADHD-diagnoses, waarbij het aantal dagelijkse doses voor het eerst na 2010 afnam. Alleen al in 2011 werd Ritalin 336.000 keer voorgeschreven. Kinderen kregen het medicijn het vaakst op elfjarige leeftijd. Tenminste 10 procent van de jongens en 3,5 procent van de meisjes neemt minstens één keer in hun leven een remedie voor ADHD. De box office ziet deze ontwikkeling zeer kritisch. „Ritalin zou op zich niet het eerste middel moeten zijn“, waarschuwt de Deputy CEO van Barmer GEK.

Romanos spreekt nadrukkelijk „tegen een niet-aangegeven Ritalin-verordening“ out. Een diagnose moet duidelijk en ondubbelzinnig worden gesteld. In een milde vorm van ADHD is een psychotherapeutische behandeling zonder medicatie vaak voldoende. In ernstige gevallen is echter Ritalin noodzakelijk. De discussie en, vooral, de afwijzing van het medicijn zou vooral mensen treffen die nog nooit een ADHD-kind hebben behandeld en die zelf niet zijn getroffen. Deze eenzijdige kijk gaat echter voorbij aan de interesses en behoeften van de getroffenen. Zelfs zelfhulpgroepen zouden Ritalin bepleiten, meldt de arts.

Het verwijt van de Barmer GEK dat in de „ADHD bolwerk Würzburg“ Romanos is misschien terug te snel naar Ritalin. Hij ziet een hoog niveau van medische competentie in Neder-Franken. Een nalatige actie van artsen sluit de arts uit. Ondanks goede zorg voor ADHD-patiënten, zijn er lange wachttijden. Dus dat is niet nodig, „maak onnodig een ADHD-diagnose“. In Neder-Franken wordt Ritalin niet vaker voorgeschreven dan in andere regio's van Duitsland. De show ook het rapport van de arts. De receptfrequentie van Ritalin nam niet toe tussen 2011 en 2012. Het aantal diagnoses voor ADHD en het voorschrijven van geneesmiddelen bij volwassenen is echter toegenomen.

ADHD bolwerk Würzburg“ is internationaal op het middenveld
De directeur van het ziekenhuis is geïrriteerd door het rapport van Barmer GEK. Het diagnostische cijfer van ADHD van 4,14 procent bij kinderen en tieners rangschikt Romanos in de internationale vergelijking op het middenveld. Het was niet duidelijk dat artsen te lui zouden zijn om een ​​overeenkomstige diagnose te stellen. In Würzburg zou het aantal diagnosegevallen toenemen, omdat het universiteitsziekenhuis en de gevestigde kinder- en jeugdpsychiater een gespecialiseerd centrum voor ADHD vormen, dat mogelijk een diagnose zou kunnen stellen die anders niet zou worden erkend. Veel gezinnen uit andere staten zouden zelfs naar de kliniek komen. Hoewel deze niet in het rapport van de arts zouden verschijnen, maar ook de particuliere verzekering en de gegevens van een andere wettelijke ziekteverzekering missen. Het rapport is slechts een secundaire gegevensanalyse en geen wetenschappelijk onderzoek, noch een epidemiologisch onderzoek. Romanos ziet het rapport als mogelijk een politiek instrument dat psychische aandoeningen in het algemeen ter discussie stelt.

Ergotherapie bij ADHD is niet logisch
Als we kijken naar de kosten van de behandeling van ADHD, blijkt uit het rapport van de dokter dat Ritalin ongeveer 10 procent van de behandeling kost. Psychotherapie en ergotherapie zijn aanzienlijk duurder, legt Romanos uit. Het is al bekend dat ergotherapie geen effect heeft op ADHD. Andere landen zouden daarom uit hun behandelcatalogus zijn verwijderd. Alternatieven voor een medicamenteuze therapie zoals neurofeedback zouden verder moeten worden onderzocht. Daar zijn de gegevens nog steeds erg slecht.

Volgens Romanos moet de discussie over Ritalin eerst en vooral plaatsvinden met de evaluatie van psychische aandoeningen in onze samenleving. Patiënten met galkoliek die ze kregen van vetrijk voedsel en te veel alcohol zouden niet gestigmatiseerd worden. De schuldvraag zou echter gesteld worden in het geval van psychische aandoeningen zoals depressie, die patiënten zouden hebben opgelopen buiten hun schuld. Het werd niet geaccepteerd, „dat psychische aandoeningen iedereen kunnen treffen en dus deel uitmaken van onze samenleving“, bekritiseert de dokter. Het was belangrijk om deze ontwikkeling tegen te gaan. Vaak zouden in het kader van ADHD beschuldigingen aan ouders worden geuit omdat ze niet voor hun kinderen zorgen, te veel tv kijken of de beweging missen. Vooroordelen zoals deze zouden echter bijdragen aan de de minimisatie van ADHD en de getroffen families te schande maken. (Ag)


Lees ook:
ADHD genetisch geconditioneerd?
Doktersverslag 2013: Meer en meer kinderen met ADHD?
ADHD: veel volwassenen hebben er onbewust last van
Onderzoek: ADHD wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd
ADHD: fysiotherapie in plaats van psychostimulantia?
Meer en meer kinderen ontvangen ADHD-medicatie
Trendomkeer bij ADHD-therapie?
ADHD: concentratie door ruis
Omgevingsfactoren nauwelijks onderzocht bij ADHD

Foto: Nicole Celik