Formule lieveheersbeestjes met een sterke kleur zijn meer giftig

Onderzoekers ontcijferen de formule van het lieveheersbeestje
Bijna iedereen houdt van lieveheersbeestjes. Ze worden als schattig beschouwd, brengen geluk en zijn zelfs gemaakt van chocolade. Echter, zoals onderzoekers van de Britse universiteiten van Exeter en Cambridge in het wetenschappelijke tijdschrift Journal melden, zijn bepaalde lieveheersbeestjesoorten allesbehalve onschadelijk voor mieren en vogels. Hoe sterker ze zijn gekleurd, hoe giftiger de uitscheiding, schrijf de wetenschappers.

Lieveheersbeestje (Afbeelding: Alekss / fotolia)

Lieveheersbeestje maar om een ​​giftige afscheiding te beschermen
De kleur van de vleugels van lieveheersbeestjes laat zien hoe giftig ze zijn voor andere dieren. De individuele soorten worden niet alleen gekenmerkt door een individuele kleuring, maar ook door het aantal van hun punten. In het bijzonder denken de meeste mensen aan het zevenpunt (Coccinella septempunctata) wanneer ze over lieveheersbeestjes praten. Daarnaast zijn er ook veel vergelijkbare soorten, zoals het Aziatische lieveheersbeestje (Harmonia axyridis) en de tweestip (Adalia bipunctata) genaturaliseerd in Europa en de VS. Hun kleur varieert van geel, oranje en rood tot een bruine camouflagekleur.

In geval van gevaar hebben de dieren een geelachtige afscheiding van speciale poriën, die zeer onaangenaam ruikt, walgelijk en zelfs dodelijk smaakt naar aanvallers zoals mieren of vogels. De Britse onderzoekers wilden weten welke lieveheersbeestjes het meest giftig zijn en dit is extern herkenbaar. Hiervoor gaven ze de giftige afscheiding in containers met daphnia. Hoe meer van de kleine krabben stierven, hoe giftiger de wetenschappers de uitscheiding classificeerden. Het bleek dat de kevers met de meest intense kleur, waaronder de tweepuntige, ook de meest giftige dieren waren. Daarentegen bleek het onopvallende geelbruin gekleurde conifer-lieveheersbeestje (Aphidecta obliterata) bijzonder onschadelijk.

Vogels herkennen het verband tussen kleur en toxiciteit bij lieveheersbeestjes
In verdere experimenten gebruiken de onderzoekers UV-licht. Ze wilden de waarneming van bepaalde vogels imiteren. Vervolgens maakten ze lieveheersbeestjespoppen en presenteerden ze aan wilde vogels om te testen of roofdieren het verband tussen kleur en toxiciteit herkennen. Het bleek dat de kevers het minst werden aangevallen met de sterke kleuren.

"Lieveheersbeestjes behoren tot de meest gekoesterde en charismatische insecten, beide prachtig gekleurd en de vriend van elke tuinman. Ons onderzoek toont aan dat niet alleen de kleur van het lieveheersbeestje laat zien hoe giftig ze zijn voor roofdieren, maar ook dat de vogels de signalen van de lieveheersbeestjes kunnen interpreteren. Vogels vallen minder opvallende lieveheersbeestjes minder vaak aan, "legt Lina María Arenas uit, promovendus aan de universiteiten van Exeter en Cambridge..

"Onze resultaten laten ons zien dat lieveheersbeestjes 'eerlijke' signalen naar roofdieren sturen omdat hun kleur laat zien hoe goed ze zich kunnen verdedigen," Dr. Martin Stevens van de Universiteit van Exeter. "Relatief onopvallende soorten zoals lariks lieveheersbeestje, hebben weinig verdediging en legde meer nadruk op niet te zien, terwijl geopend maken flitsende en kleurrijke soorten, zoals de zeven-spot lieveheersbeestje, hun goede verdediging tegen roofdieren te zien." (ag)