Onderzoek Alternatief voor het liefdehormoon Oxytocine vergemakkelijkt de geboorte

Alternatief voor oxytocine: nieuwe chemische verbinding om de bevalling te vergemakkelijken

De werkzame stof oxytocine wordt onder meer gebruikt door zwangere vrouwen om de bevalling te starten of om de weeën tijdens de bevalling te verhogen of te stimuleren. Maar de stof heeft vaak ernstige bijwerkingen. Een internationaal onderzoeksteam heeft nu een neveneffect minder alternatief voor de oxytocine "liefdeshormoon" ontwikkeld.

Nieuwe chemische verbinding werkt vergelijkbaar met het "liefhormoon" oxytocine

Markus Muttenthaler van de faculteit scheikunde van de universiteit van Wenen werkt samen met een internationaal onderzoeksteam aan de ontwikkeling van een nieuwe chemische stof die op een vergelijkbare manier werkt als de oxytocine "liefdeshormoon", maar veiliger en minder schadelijk is in het gebruik ervan. Deze verbinding kan in de toekomst worden gebruikt voor een verscheidenheid aan onderzoeken en therapeutische toepassingen, waarbij de oxytocinereceptor een rol speelt, staat in een verklaring van de universiteit. Het onderzoek is nu gepubliceerd in het tijdschrift Science Signaling.

Het oxytocine "liefdeshormoon" helpt onder meer om de geboorte van een kind te vergemakkelijken. Medisch gebruik wordt echter vaak geassocieerd met ongewenste neveneffecten. Onderzoekers hebben nu een neveneffect minder alternatief voor het hormoon ontwikkeld. (Afbeelding: vrijdag / fotolia.com)

Snoezig hormoon met meerdere effecten

Oxytocine, ook wel "knuffel" of "bindhormoon" genoemd, speelt een belangrijke rol bij de bevalling. Onder andere is de werkzame stof goedgekeurd voor de geboorte van zwangere vrouwen.

Bovendien reguleert het "liefdeshormoon" dat in de hersenen wordt gevormd processen zoals moeder-kind gehechtheid en is het ook verantwoordelijk voor borstvoeding.

Het helpt om angsten te beheersen en beïnvloedt ook het gedrag tussen partners en, meer in het algemeen, sociale interacties door ze beter in staat te stellen om te binden en te kalmeren..

Maar het hormoon kan veel meer: ​​wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat ocytocine kan helpen bij spierafbraak en anorexia.

En het verlicht pijn, zoals onderzoekers van het Max Planck Instituut voor Medisch Onderzoek in Heidelberg in een onderzoek aantroffen.

Niet in de laatste plaats heeft wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat oxytocine de seksuele aversie bij vrouwen kan verminderen. Volgens Oostenrijkse wetenschappers profiteren vrouwen en mannen hiervan.

Het gebruik van oxytocine wordt echter vaak geassocieerd met bijwerkingen zoals aritmie, te snelle of te trage hartslag, verhoogde bloeddruk, hoofdpijn, misselijkheid en braken..

Hormonen regelen veel belangrijke fysiologische functies

Oxytocine en vasopressine zijn peptidehormonen die veel belangrijke fysiologische functies bij mensen reguleren, zoals voortplanting, cardiovasculair gedrag, sociaal gedrag en leren, aldus de mededeling van de universiteit van Wenen.

Beide hormonen werken via vier receptoren die structureel sterk op elkaar lijken. In verschillende (ziekte) gevallen zijn deze receptoren veelbelovende doelen voor de ontwikkeling van geneesmiddelen.

Activatie van de oxytocine-receptor kan bijvoorbeeld leiden tot verbeteringen in het sociale gedrag van autistische kinderen, vermindering van pijn bij migraine en chronische darmproblemen, of de geboorte van een kind vergemakkelijken.

Activering van een vasopressine-receptor remt de waterafscheiding en wordt gebruikt bij diabetes insipidus. Een andere vasopressine-receptor is op zijn beurt een doelwit voor cardiovasculaire problemen omdat het betrokken is bij de samentrekking van bloedvaten.

De medische ontwikkeling van effectieve stoffen vordert langzaam

Hoewel er veel medische toepassingen zijn voor deze signaleringssystemen, is de medische ontwikkeling van actieve stoffen traag.

Een belangrijke reden hiervoor is de moeilijkheid om selectieve verbindingen te maken die slechts één van de vier receptoren activeren om ongewenste bijwerkingen te elimineren.

Een ander probleem is dat de selectiviteit van dergelijke verbindingen vaak alleen bij dieren wordt gevonden, maar niet bij mensen.

Therapeutisch gebruik om de bevalling te vergemakkelijken

De Oostenrijkse medische chemicus Markus Muttenthaler van de Universiteit van Wenen heeft dit probleem aangepakt en een nieuwe aanpak voorbereid met oxytocine receptor-selectieve verbindingen die selectiviteit in dieren en bij mensen behouden.

In zijn studie onderzocht hij het therapeutische gebruik bij het klinische gebruik van oxytocine om de bevalling te vergemakkelijken.

Bijvoorbeeld, oxytocine kan bij moeder en kind bijwerkingen veroorzaken als ze een te hoge dosis hebben of te lang zijn om te gebruiken, en ze zijn gerelateerd aan de activering van de vasopressine receptor V1a.

De nieuw ontwikkelde verbinding van Muttenthaler kon de samentrekkingen van de baarmoeder op vrijwel dezelfde manier versterken als met oxytocine, maar op een veel meer gereguleerde manier.

Bovendien resulteerde de nieuwe verbinding - [Se-Se] oxytocine-OH - niet in activering van myocardcellen, waardoor de veiligheid bij gebruik werd verbeterd. (Ad)