Delen:
Het leven van Fukushima aan de rand van een rampgebied
Vijf jaar na de Fukushima-ramp blijft het gebied van de voormalige kerncentrale een gevaarlijk rampgebied en de arbeiders staan pas aan het begin van de complexe en riskante taak om de brandstof te vinden, meldt het tijdschrift "Science". Hoewel sommige evacués al naar huis zijn teruggekeerd, zullen ze tientallen jaren leven naast een vervuild rampgebied.
Werknemers boeken vooruitgang bij het opruimen van het vervuilde land rondom de Fukushima-reactor en sommige evacués willen graag terugkeren naar hun verzegelde huizen. Maar de opruiming is nog lang niet voltooid en de straling wordt nog steeds vrijgegeven. Dit roept de vraag op voor terugkeerders welke blootstelling aan straling nadelig is. Ook moeten ze wennen aan een leven dat grenst aan een vervuild rampgebied, omdat de locatie van de gesmolten brandstof net is begonnen en er nog steeds is om uit te vinden hoe het kan worden verwijderd.
In Fukushima neemt de blootstelling aan straling vijf jaar na de ramp toe en is radioactieve besmetting van het grondwater een groeiend probleem. (Afbeelding: lassedesignen / fotolia.com) 150.000 mensen geëvacueerd
Na een aardbeving met een kracht van 9,0 en een tsunami van 40 meter in noordoost Japan op 11 maart 2011 hadden kernreactoren in verschillende reactoren van de kerncentrale van Fukushima massale radioactiviteit vrijgemaakt. 150.000 mensen werden geëvacueerd uit de buurt van 20 kilometer rond de kerncentrale en uit de gebieden die ook zwaar werden getroffen door de radioactieve neerslag. "Nu zijn de nucleaire vluchtelingen voor een dilemma: hoeveel straling in hun vorige huizen is veilig?", Aldus het tijdschrift "Science".
Negen miljoen kubieke meter vervuilde grond verwijderd
Sinds de ramp hebben de autoriteiten enorme inspanningen geleverd om de externe stralingsblootstelling te verminderen tot 0,23 microsievert per uur in de bestraalde gebieden. Ongeveer 9 miljoen kubieke meter vervuilde grond is verwijderd, gebouwen en straten zijn gewassen, meldt "Wetenschap". Ten slotte, in september vorig jaar, begon de regering de evacuatie van zeven gemeenschappen gedeeltelijk binnen de 20 kilometer van de faciliteit op te heffen. Naarmate het werk vordert, schatten de autoriteiten dat in totaal 70 procent van de evacués tegen het voorjaar van 2017 naar huis zal kunnen terugkeren..
Teruggekeerde vrees voor hun veiligheid
Hoewel sommige evacués heel blij zijn om terug te keren naar hun oude huis. Maar velen twijfelen aan de veiligheid en beweren dat de overheid hen dwingt naar huis te gaan, ook al zijn de stralingsniveaus nog steeds te hoog. Katsunobu Sakurai, de burgemeester van de getroffen gemeenschap Minamisoma, legt in het artikel "Science" uit dat het voor veel mensen moeilijk is "de beslissing te nemen om terug te keren zonder te weten wat die straling betekent en wat veilig is." Sommige groepen burgers klagen erover dat de nationale overheid en de Tokyo Electric Power Company (TEPCO, eigenaren van de fabriek in Fukushima) plannen nastreven om de compensatiebetalingen te beëindigen voor degenen die ervoor kiezen niet naar huis te gaan.
Gespannen water is een groeiend probleem
Onlangs heeft TEPCO-plantmanager Akira Ono aan de pers verteld dat de omstandigheden in de fabriek "echt stabiel" zijn en dat radioactiviteit en warmte van nucleaire brandstof in de afgelopen vijf jaar aanzienlijk zijn afgenomen. Maar de locatie van de brandstof is pas aan het begin. Volgens Ono blijft de grootste uitdaging echter vervuild water. Omdat het continu uitgegoten koelwater is over de gesmolten kernen van de eenheden 1, 2 en 3, om de brandstof te beschermen tegen oververhitting en opnieuw smelten. Dit water stroomt in de kelders van de gebouwen, waar het zich vermengt met het grondwater. Om de hoeveelheid vervuild water dat vervolgens in de oceaan sijpelt te verminderen, wordt dit opgeslagen in 10 meter hoge stalen tanks, die zich op bijna elke hoek van het gebied bevinden en ongeveer 750.000 ton water bevatten. Momenteel test de overheid experimentele technieken voor waterzuivering. Ono benadrukt dat hier dringend een oplossing voor nodig is, omdat de capaciteit om water te vangen beperkt is. Naarmate de externe blootstelling aan straling geleidelijk afneemt, is de radioactieve verontreiniging van het grondwater daarom een groeiend probleem. (Fp)