Hersenactiviteit bewijst levenslange liefde

Amerikaanse studie: hersenactiviteit bewijst levenslange liefde

12/01/2011

Onderzoekers maken gevoelens zichtbaar en bewijzen levenslange liefde. Het team onder leiding van Bianca Acevedo en Arthur Aron van de Stony Brook University in de staat New York heeft vergelijkbare activiteitspatronen in het brein van gelukkige langdurende paren en verliefden laten zien.

Als onderdeel van een studie vergeleken Amerikaanse wetenschappers de hersenactiviteit van mensen in een langdurige gelukkige relatie met die van pas-gedetineerden, met verbazingwekkende resultaten: langgehuwde mensen die zichzelf gelukkig noemen, hebben hetzelfde patroon van activiteit in hun hersenen als „jonge geliefden“. Bovendien toonden langdurige adolescenten minder activiteit in gebieden van de hersenen die verantwoordelijk waren voor angst en angst, maar verhoogde activiteiten in hersengebieden die belangrijk zijn voor affectie en bindingbehoud, zeiden psychologen van Stony Brook University,.

MRI maakt de hersenactiviteit van geliefden zichtbaar
Als onderdeel van hun onderzoek onderzochten Amerikaanse wetenschappers tien vrouwen en zeven mannen die gemiddeld 21 jaar getrouwd waren en nog steeds zeiden dat ze erg verliefd waren op hun partner. Terwijl ze de onderwerpen foto's tonen van de gezichten van hun kennissen, goede vrienden en levenspartners, de Amerikaanse onderzoekers die functionele magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) gebruiken, is de activiteit in de verschillende hersengebieden zichtbaar en vastgelegd. De verkregen gegevens werden vervolgens vergeleken met de resultaten van een eerder gelijk gestructureerd onderzoek naar de hersenactiviteit van pas geliefde mensen. Hun studie heeft de wetenschappers in de huidige uitgave van het tijdschrift „Sociaal cognitieve en affectieve neurowetenschap“ gepubliceerd.

Onderzoekers bewijzen levenslange liefde door hersenactiviteit
De reactie die door de proefpersonen op de getoonde afbeeldingen moet worden herkend met behulp van MRI „veel overeenkomsten tussen degenen die al heel lang verliefd zijn en degenen die zojuist verliefd zijn geworden op elkaar als een gek“ getoond, Arthur Aron uitgelegd. De expert baseert zijn verklaring op de gemeten activiteiten in de hersengebieden van het beloningssysteem gecontroleerd door de hersen boodschapper dopamine en in de zogenaamde basale ganglia, die ook gerelateerd zijn aan beloning en motivatie. De Amerikaanse wetenschappers benadrukten dat in deze hersengebieden de activiteit aanzienlijk hoger was toen proefpersonen foto's van hun partners kregen in plaats van foto's van vrienden en kennissen. Dopamine-rijke hersenregio's waren met name actief in zowel verse als oude mensen, aldus de Amerikaanse onderzoekers.

Verhoogde activiteit in verschillende hersengebieden
Arthur Aron legde uit dat de dopamine-rijke hersengebieden „Interessant is dat (...) de sterkste activiteit toonde van die van het langdurig paar (die toonden) in onze vragenlijst veel punten over vragen over romantische liefde en nabijheid tot de partner.“ Bovendien werden er signalen gevonden in hersengebieden van de langetermijnliefhebbers, die al in eerdere onderzoeken waren geassocieerd met intense, fundamentele relaties en banden, aldus de Amerikaanse onderzoekers. Er zijn bijvoorbeeld significant verhoogde activiteiten gemeten in hersengebieden die betrokken zijn bij moeder-kind gehechtheid, volgens Amerikaanse psychologen.

Gelukshormonen: beloningssysteem wordt geactiveerd door liefde
De onderzoekers veronderstellen dat de aanhoudende afgifte van het zogenaamde gelukshormoon dopamine in een gelukkige, langdurige relatie het beloningskarakter blijvend behoudt. Al jaren samenzijn met het oplosmiddel partner een relatief constante activiteit in het beloningssysteem van de hersenen en brengt het Altverliebten een gevoel van welzijn dat vergelijkbaar is met de verse in de liefde, Bianca Acevedo en Arthur Aron uitgelegd. Echter, andere gebieden van de hersenen lijken te worden betrokken, die verantwoordelijk zijn voor basische verbindingen en vertrouwend genegenheid zijn, was de conclusie van Amerikaanse onderzoekers in termen van hun recente studie over dat een duurzame welzijn en het behoud van de romantische liefde. (Fp)