Delen:
Groot geschil over therapiesoevereiniteit in cannabis
Nadat cannabis sinds maart 2017 onder bepaalde omstandigheden kan worden voorgeschreven als medische behandeling ten koste van de wettelijke ziekteverzekering, discussiëren de rechtbanken nu ook met patiënten, artsen en ziektekostenverzekeringen. Volgens een uitdrukkelijke oplossing van het Social Court (SG) Düsseldorf, gepubliceerd op 24 augustus 2017, kan cannabis alleen worden voorgeschreven als laatste redmiddel ten koste van de wettelijke ziekteverzekering (ref .: S 27 KR 698/17 ER). In tegenstelling tot de Social Court (LSG) Rheinland-Pfalz in Mainz geeft toe in een rapport gepubliceerd op 22 augustus 2017 het besluit van de artsen aanzienlijk meer vrijheid van de therapie één (Ref. L 5 LR 140/17 B ER).
In Duitsland hebben ongeveer 1.000 mensen een vrijstelling om marihuana te kopen voor medische zelftherapie in een apotheek. (Afbeelding: rgbspace / fotolia.com) Vanaf 10 maart 2017 is een nieuwe bepaling toegevoegd aan de Social Security Code, die het voorschrijven van cannabis toestaat ten koste van de wettelijke ziekenfondsen. De voorwaarde is dat dit op zijn minst verlichting belooft voor een "ernstige ziekte". Bovendien mogen er geen traditionele medische alternatieven zijn of deze kunnen volgens de arts niet redelijk zijn voor de patiënt, bijvoorbeeld vanwege sterke bijwerkingen. Een passend gerechtvaardigd verzoek kan dan door het ziekenfonds "alleen in gerechtvaardigde uitzonderlijke gevallen" worden afgewezen..
In de zaak Düsseldorf heeft de patiënt last van polyartritis (ontstekingspijn in verschillende gewrichten) en spondylitis ankylopoetica (inflammatoire en progressieve verstijving en kromming van de wervelkolom).
Sinds 2008 wordt de nu 67-jarige en ernstig gehandicapte man behandeld met cannabis. Voordien had de standaardtherapie ernstige bijwerkingen. Sinds de cannabistherapie had hij geen recidieven meer, pijn en bijwerkingen waren sterk gedaald.
De man kon of wilde echter niet de kosten dragen van iets meer dan 1.000 euro per maand. Precies op 10 maart 2017 diende hij daarom een aanvraag voor kostenoverdracht in bij zijn ziekteverzekering.
Dit weigerde - na veroordeling van de SG Dusseldorf terecht. Hoewel er een ernstige ziekte is, zijn er alternatieve therapieën beschikbaar. Zijn laatste standaardtherapie was al 16 jaar geleden. In het licht van de medische vooruitgang kan niet worden aangenomen dat zelfs nieuwere behandelingsopties - zoals geneesmiddelen die het immuunsysteem onderdrukken - onaanvaardbare bijwerkingen hebben, volgens de SG in haar besluit van 8 augustus 2017.
Hoewel SG Düsseldorf zeer hoge taken oplegt aan artsen en patiënten, verleent de LSG Mainz hen veel meer vrijheid van besluitvorming en behandeling.
Hier lijdt de 34-jarige aanklager, onder andere, aan psoriasis geassocieerd met pijnlijke gewrichtsveranderingen (arthropathie psoriatica). Volgens de arts treft de ziekte nu bijna alle gewrichten en leidt deze tot een "ochtendstijfheid" van 60 minuten. De resultaten van andere behandelingen waren tot nu toe onvoldoende.
Nogmaals, de ziekteverzekering geweigerd. De arts heeft een groot aantal alternatieve behandelingsopties uitgesloten die niet gerechtvaardigd zijn.
Niettemin, in dit geval - zoals voorheen het geval was met SG Koblenz - had de LSG Mainz bij een beslissing van 27 juli 2017 gelijk voor de patiënt. Zijn arts had de behandeling gepropageerd en noemde de pijnvermindering duidelijk als doel. Volgens de wet zullen de ziekenfondsen dergelijke aanvragen waarschijnlijk alleen in uitzonderlijke gevallen afwijzen. Hier heeft de arts bovendien een aanvullende kwalificatie voor het verslavingsgeneesmiddel, zodat 'zijn professionele belangenbehartiging' bijzonder belangrijk is. Volgens de geloofwaardige verklaringen van de werkgever lijdt de patiënt zonder cannabis aan hevige pijn en kan hij niet werken.
Zowel de Düsseldorfer als de beslissing van Mainz ondernamen onmiddellijk actie. Ze zijn daarom alleen geldig tot een laatste oordeel in de huid. mwo / fle