Goede cijfers voor toastbrood van Stiftung Warentest

Nauwelijks mallen en geen vervuilende stoffen: Toastbread kon overtuigen tijdens de test

2012/07/28

Naast brood zoals mand of volkorenbrood houden Duitsers van toast. Stiftung Warentest e.V. heeft verschillende rassen en leveranciers in een onderzoek getest. Bovendien konden goedkope producten goede resultaten behalen.

Hoewel voedingsdeskundigen waarschuwen voor overmatige consumptie van toast, zijn de praktische plakjes in verschillende varianten een van de populairste ontbijtproducten in Duitsland. Reden genoeg voor de experts van Stiftung Warentest om meergranen, volkoren en botertoosters van dichterbij te bekijken. De focus van de test lag niet op gezondheidsaspecten, maar op ingrediënten, versheid, prijs en kwaliteit.

Een totaal van zes multi-graan toast, negen volkoren toast en elf Buttertoast-rassen werden getest door verschillende fabrikanten. Naast het uiterlijk en de prijs waren subjectieve sensorische ervaringen zoals smaak, geur en mondgevoel van groot belang voor de experts. In het laboratorium werden de schijven bovendien onderzocht op ingrediënten en samenstelling. Belangrijk in dit verband waren ook alle bestaande verontreinigende stoffen, ziektekiemen of schimmels.

Winnaar van de test was Golden Toast
Geen van de 28 predicaten kon Stiftung Warentest volledig bevredigen. Dienovereenkomstig werden geen topcijfers gegeven. Desalniettemin kan men spreken van een vrij respectabel resultaat, aangezien alle toastsoorten als "goed" of "bevredigend" werden beoordeeld. Aangenaam, maar ook: geen toast werd als "slecht" of "slecht" beoordeeld. Maar voor consumenten is het de moeite waard om naar de prijs te kijken. Omdat de verschillen gedeeltelijk duidelijk zichtbaar waren.

Testwinnaar van het onderzoek was de botertoost van de merkfabrikant "Golden Toast" voor 1,29 euro. Met bijna tweederde goedkoper en bijna net zo goed gesneden de "Goldbären Buttertoast" het private label van "Aldi Nord" uit. Hier hoeven consumenten maar 49 cent te betalen voor een pakket. De fabrikant "Golden Toast" presteerde ook goed in de categorie "volkoren toast". Het product was de enige in zijn groep die aan het einde van de minimale houdbaarheid (MHD) aan alle "sensorische kwaliteitscriteria" voldeed. Andere soorten vertoonden stankafwijkingen aan het einde van de BBD. "Ze rook niet langer vers en enigszins oud," bekritiseerde de auteurs van het onderzoek. De meeste vezels van de volkoren toast bevatten de "organisch gespelde volkoren toast" van de voedselproducent "Herzberger".

Slechte beoordeling voor biologische producten
Bioproducten verbinden bepaalde kwalitatieve verwachtingen van consumenten. Deze producten zijn meestal duurder dan de conventionele. Maar in de categorie "botertoost" waren twee biologische producten zelfs een van de testverliezers. Volgens Stiftung Warentest kreeg het product "Das Backhaus" van "Bioland" alleen een "voldoening". De toast "smaak en ruikt meer naar bruin brood", aldus de testers. Een andere slechte censuur ontving de Buttertoast van "Mühlengold" van de discounter "Aldi Süd". De toast had bijna het cijfer "vier" verdiend en ging niet verder dan de beoordeling "3.5". Hier kritiseerden de experts bijvoorbeeld de "ongelijke kruimel, de smaak van geklaarde boter en duidelijk bestaande strepen".

Voor de meergranen toast overtuigde "Balance Toast" de testers en eindigde met een beoordeling van 1.7. Hoewel het huismerk 'Penny-Markt' het 3.0-cijfer bereikte, lag het meergranenbroodje nog steeds in de bodem van de groep.

Geroosterd brood bevat een hoog aandeel witte bloem. Overmatige consumptie bevordert stofwisselingsziekten zoals diabetes en obesitas. In het aantal calorieën verschilden de afzonderlijke varianten nauwelijks. Het grootste deel van de vezels werd geleverd door de volkoren toastrassen. De minste hoeveelheid vet toonde de botertoosts.

Weinig mallen en geen vervuilingsproblemen
In de laboratoriumtests voor schadelijke stoffen en microbiologische contaminanten had de Stiftung Warentest weinig te klagen. Slechts in een paar variëteiten vonden ze minimale sporen van schimmel aan het einde van de minimale houdbaarheid. Ook zijn de verontreinigende stoffen nauwelijks gevonden, dus de testers. Spotprints werden echter verkregen wanneer ze geen uniforme poriën hadden en de consistentie te hard was. Als de plakjes droog, flauw of kruimelig smaakten, waren er ook afdrukken. De meeste fabrikanten beweren dat hun producten "zonder toegevoegde bewaarmiddelen" zijn. De Stiftung Warentest kon eigenlijk geen bewaarmiddelen vinden in deze variëteiten.

Geen zwarte vlekken afschrapen
Als de toast langer duurt, wordt het aangeraden het brood in te vriezen, rapporteren de auteurs. De schijven kunnen indien nodig afzonderlijk uit de verpakking worden gehaald. Als een toast in de broodrooster te lang gebakken was en vervolgens donkere tot zwarte vlekken vertoonde, dan moesten consumenten de plaatsen "niet afschrapen". Aan de ene kant lijdt de smaak en aan de andere kant is het al enige tijd bekend dat verbrande vlekken op voedsel de ontwikkeling van kanker bevorderen. (Sb)

Lees ook over eten:
Te veel zout in kant-en-klaarmaaltijden
Scheur af met dure lactosevrije voedingsmiddelen
Wees zeer kritisch op voedselreclame
"Monsterbacke" fruitkwark voor de rechtbank