Hartaanvallen zijn een systemische ziekte

Bij een hartaanval reageren ook de lever, milt en andere organen
Hartaanvallen zijn een levensbedreigende gebeurtenis, maar in geen geval moet een geïsoleerde afweging van de hartproblemen plaatsvinden, zo is het resultaat van een recente studie door wetenschappers van de MedUni Vienna. Het acute hartinfarct is een "systemische" ziekte, die consequenties heeft voor het hele organisme.

Tot nu toe vond plaats in het verklaren van de oorzaken en gevolgen van een hartaanval meest gericht op de schade aan het hart, en verminderde hartfunctie. Maar deze overweging zou veel te kort kunnen zijn. Voor de nieuwe studie, tonen de resultaten van het onderzoek teams onder leiding van Hendrik Jan Ankersmit en Michael Mildner bij de afdeling Thoraxchirurgie aan de Universiteit Ziekenhuizen Heelkunde en Dermatologie aan de Medische Universiteit van Wenen, dat een reactie in andere organen, zoals de lever en de milt plaats. De onderzoekers publiceerden hun studie in het tijdschrift "Oncotarget".

Bij een hartaanval zijn veel orgaansystemen betrokken, dus het infarct moet als een systemische ziekte worden beschouwd. (Afbeelding: psdesign1 / fotolia.com)

Monocausale benaderingen zijn niet geschikt
Tot nu toe, de wetenschappers was volgens de informatie "meestal met mono-causaal benaderingen, zonder holistische benadering probeert moleculaire en cellulaire processen na een hartaanval (veroorzaakt door een bloedsomloop stoornis) te begrijpen." Bovendien, heel weinig over de effecten op het infarct-center omliggende weefsel en andere organen zijn bekend. De nu gepubliceerde studie hebben laten zien in een veld om de menselijke grote diermodel dat een hartaanval duizenden genen betrokken zijn relevant.

Bijna 9.000 genen die betrokken zijn bij een hartaanval
"De hartaanval veranderde de expressie van bijna 9.000 genen in het hart, maar ook van 900 in de lever en ongeveer 350 in het miltweefsel binnen 24 uur na het infarct," rapporteren de wetenschappers. Daarnaast is de transcriptiefactor Klf4 (een eiwit dat belangrijk is voor de activering van veel andere genen) hier een belangrijke rol toegeschreven, zo vervolgen de onderzoekers. De bevindingen van het grote diermodel konden ook worden bevestigd door histologische studies van menselijk autopsiemateriaal, aldus de wetenschappers. Het onderzoek werd uitgevoerd door promovendus Matthias Zimmermann onder leiding van Hendrik Jan Ankersmit en Michael Mildner.

Betrokken bij tal van orgaansystemen
Volgens de onderzoekers is de centrale bevinding van de huidige studie dat myocardiale ischemie, maw myocardiaal infarct, niet eindigt in het gewonde myocardium. Inderdaad, het spectrum van betrokken organen is veel groter en er zijn veel aanwijzingen dat veel orgaansystemen betrokken zijn bij het coördineren van de reactie van het organisme op het infarct. "Daarmee hebben we aangetoond dat de tunnelvisie, die alleen op het hart is gericht, opnieuw moet worden bekeken in het geval van een hartaanval", zegt Zimmermann. Het myocardinfarct is niet geïsoleerd, maar het hele organisme reageert ermee. Voor de eerste keer beschrijft de huidige studie hoe een hartinfarct in zijn geheel eruitziet, wat enorm bijdraagt ​​aan het systeembiologisch inzicht in de symptomen, voegt Hendrik Jan Ankersmit toe.

Hoewel de nieuwe bevindingen de huidige acute therapie voor een hartaanval niet ter discussie stellen, openen ze de discussie "of een toekomstige therapie niet systemisch moet worden overwogen en op verschillende plaatsen in het organisme moet beginnen", concluderen de wetenschappers. (Fp)