Hartspierzwakte Patiënten met een hartklepdefect leven veel korter

Hartklepfalen vermindert overlevingskansen in zwakte van de hartspier

Chronisch hartfalen (hartfalen) is in de westerse samenleving vanwege hun incidentie, mortaliteit en ziekenhuisopname is een steeds grotere uitdaging. Het komt vaker voor als een hartaanval en is geassocieerd met een significant hoger risico voor die langs beïnvloed. Een nieuwe studie toont nu de relatie aan tussen hartklepfalen en het beloop van chronisch hartfalen.

Bijna twee miljoen Duitsers lijden aan hartfalen

Alleen al in Duitsland lijden bijna twee miljoen mensen aan hartfalen (hartfalen). Als gevolg van deze ziekte is het hart niet langer in staat om het lichaam te voorzien van voldoende bloed en zuurstof. In de afgelopen jaren zijn er herhaaldelijk nieuwe benaderingen voor de behandeling van hartfalen gemeld. Wetenschappers van de Hannover Medical School (MHH) ontdekten bijvoorbeeld dat sommige patiënten konden helpen met meer ijzer omdat het het hart veerkrachtiger maakt. Een andere behandelingsoptie is de correctie van bestaand hartfalen (mitrale regurgitatie). Volgens deskundigen is het nog steeds onduidelijk welke patiënten baat hebben bij een dergelijke interventie.

Volgens recent onderzoek is er bewijs dat hartklepfalen een sterk negatief effect heeft op de overleving op lange termijn van patiënten met hartfalen. (Afbeelding: Robert Kneschke / fotolia.com)

Correctie van bestaande zwakte van de hartklep

Hoewel de correctie van een bestaande hartklepzwakte (mitrale regurgitatie) een behandelingsconcept vertegenwoordigt in de context van hartfalen.

Ondanks vele behandelingsopties is het echter nog steeds onduidelijk welke patiënten baat hebben bij een dergelijke interventie.

Op de lange termijn waarnemingsstudie Georg Goliasch van de afdeling cardiologie van de Medische Universiteit van Wenen / General Hospital Wenen, de invloed van functionele mitrale regurgitatie is nu (valvulaire) onderzochten de lange termijn prognose van 576 patiënten met chronisch systolisch hartfalen.

De studieresultaten werden gepubliceerd in het "European Heart Journal".

Sterk negatief effect op de overleving op de lange termijn

Het is aangetoond dat de toenemende prevalentie (incidentie) van functionele mitralisstenose regurgitatie direct gerelateerd is aan de ernst van hartfalen, een communicatietoestand.

De resultaten ondersteunen ook de hypothese dat functionele mitralisklepregurgitatie een sterk negatief effect heeft op de overleving op de lange termijn van patiënten met hartfalen, onafhankelijk van andere klinische, echocardiografische en neurohumorale factoren.

Het belangrijkste in deze context is echter de bevinding dat mitrale insufficiëntie, vooral bij die patiënten, invloed heeft op de overleving waarbij hartfalen nog niet goed gevorderd is.

Welke patiënten kunnen profiteren van de therapie

Dit geeft aan dat er een "window of opportunity" is voor een overeenkomstige interventie, die voor een interventie zou moeten worden gebruikt.

Deze studie belicht het toenemend belang van functionele mitralisstenose regurgitatie bij de ontwikkeling van chronisch hartfalen en biedt voor de eerste keer aanwijzingen over welke patiënten potentieel zouden kunnen profiteren van interventionele therapie voor functionele mitralisstenose regurgitatie.

Het feit dat één interventie "te vroeg" en "te laat" is voor een interventie, had in deze duidelijkheid niet eerder kunnen worden aangetoond en gaat een stap verder in de richting van precisiemedicijnen. (Ad)