Delen:
Homeopathie - kritisch geïnformeerd over afkomst, toepassing en effectiviteit
De discussie over homeopathie is soms verhit en controversieel. Een bijdrage aan de objectivering in de discussie over het onderwerp maakt Dr .. Jens Behnke van de Carstens Foundation. In het interview beantwoordde de expert enkele basisvragen over de oorsprong, toepassing en effectiviteit van homeopathie.
Samuel Hahnemann richtte homeopathie op. Wie was dat??
Samuel was een Duitse arts en scheikundige geboren in het midden van de 18e eeuw. Na het succesvol afronden van zijn medische studies en het korte tijd oefenen, sloot hij zijn praktijk af en werkte van toen af als een vertaler van schoolboeken. Naar zijn mening heeft het medicijn van zijn tijd de patiënt vaak meer schade berokkend dan zij het heeft gebruikt: veel behandelingsregimes voorzagen bijvoorbeeld in massale aderlatingen en de gift van heroïsche doses van zeer toxische stoffen, zoals kwik of belladonna. Hahnemann richtte homeopathie op na het zelf testen van cinchona-schors, een bekend middel tegen malaria. Ze produceerde malaria-achtige symptomen. Dit bracht hem ertoe te denken dat stoffen die bepaalde symptomen bij gezonde personen veroorzaken soortgelijke symptomen kunnen genezen in het geval van ziekte (het principe van het "simile" -principe). Vervolgens onderzocht hij systematisch deze hypothese en paste de therapie toe die daarvan was afgeleid in de behandeling van de zieken. In zijn late dagen woonde Hahnemann in Parijs. Zijn drukke praktijk genoot een internationale reputatie.
De oorsprong van homeopathie gaat terug tot de 18e eeuw. Tot op de dag van vandaag worden verwarmde dove mensen over hun effecten geleid. (Afbeelding: Gerhard Seybert / fotolia.com) Op welke medische ideeën was het onderwijs van Hahnemann gebaseerd? Wat betekent 'levenskracht', 'levensenergie' of 'miasma'? Wat is het simile-principe en wat is de medische traditie? Welk bewijs voor de effectiviteit van zijn idee en methode Hahnemann verstrekt?
Homeopathie is een medicamenteuze behandeling die wordt voorgeschreven door een bepaald proces (potentiation) en geteste gezonde stoffen die individueel worden voorgeschreven door de wet van gelijkenis. Ik heb het vergelijkingsprincipe al uitgelegd in de zin van Hahnemann in verband met cinchona-schors. In termen van medische geschiedenis, kunnen verwante ideeën worden gevonden, bijvoorbeeld in Hippocrates of Paracelsus. Het is in dit verband belangrijk dat de homeopathische gelijkheidsregel niets te maken heeft met middeleeuwse handtekeningen. Er is bijvoorbeeld gedacht dat Bloedkruid (Potentilla erecta) anti-bloeden eigenschappen heeft omdat rode kleurstof uitlekt bij het snijden van de plant.
Theorieën over de levenskracht of miasma's (Grieks voor kwaad "waas, vervuiling, verontreiniging") zijn secundair aan homeopathie dan nu. Sommige homeopaten wijzen bijvoorbeeld het idee van miasma's volledig af als oorzaak van chronische ziekten, terwijl anderen ze als nuttig beschouwen. Oorspronkelijk was de vaststelling dat chronisch zieken niet zo gemakkelijk te genezen zijn permanent, Hahnemann leidde tot de stelling dat andere processen hier een rol moeten spelen dan bij acute ziekten. Hij suggereerde dat eerdere infecties en de resulterende constitutionele last een rol zouden kunnen spelen, die zelfs erfelijk kan zijn. Analoge ideeën zijn te vinden in de hedendaagse genetica. Als iemand verdere verwijzingen naar de moderne geneeskunde wil maken, zou je kunnen zeggen dat "levenskracht" het vermogen van het organisme om zichzelf te reguleren, betekent.
Hahnemann leverde bewijs voor de effectiviteit van homeopathie door met succes een groot aantal zieken te behandelen. Dit wordt althans gesuggereerd door zijn uitgebreide verslagen over de behandeling van enkele duizenden patiënten in de vorm van 37 medische tijdschriften, elk met honderden pagina's, evenals de diverse rapporten van zijn tijdgenoten..
Hoe konden de ideeën van Hahnemann worden verzoend met virussen en bacteriën als pathogenen en etiologie?
Hahnemann had niet de kennis van moderne pathologie. Maar homeopathie is een fenomenologische methode: de keuze van het medicijn wordt bepaald door waarneembare symptomen. Elke theorie van ziekteveroorzakende oorzaken is ondergeschikt aan deze achtergrond. Dit gold op het moment van Hahnemann en is vandaag nog steeds geldig.
De aanwezigheid van micro-organismen in het lichaam van een patiënt is natuurlijk ook relevant voor de moderne homeopaat. In het bijzonder moet elke therapie die succesvol wil zijn, uiteindelijk een infectie doen verdwijnen, waaronder een homeopathische. De virale of bacteriële infectie in dit aanzicht, maar slechts een symptoom dat informatiewaarde voor de indicatie en de prognose en controle heeft. Hij is niet de primaire keuze voor de therapie. Een directe farmacologische regeling van pathogenen, zoals bijvoorbeeld optreedt tijdens een antibioticum wordt niet bedoeld nog homeopatisch mogelijk. Om deze reden, ernstige sepsis, bijvoorbeeld, geen indicatie voor tong homeopathische behandeling: de ernst van de infectie vereist een snelle eliminatie van microben, omdat het lichaam van de patiënt niet genoeg reserves om uitsluitend te voeren op basis van de zelfregulerende vermogen van een herstel te hebben. Homeopathie kan echter ook worden gebruikt om dit te ondersteunen, zoals blijkt uit een onderzoek van de intensieve zorgarts Prof. Michael Frass.
Homeopathie is naturopathie?
Dat hangt af van de definitie: Als we verstaan onder "Natuurgeneeskunde" de klassieke natuurgeneeskundige fytotherapie, hydrotherapie, dieet therapie, oefentherapie en orde therapie, is het antwoord nee. Als men de term 'natuurgeneeswijze' min of meer als synoniem wil gebruiken voor 'complementaire geneeskunde', dan wel. Mijn persoonlijke mening: Door de centrale belang van de beginselen van gelijkheid en ten tweede, als gevolg van de versterking van de drugs gebruikte homeopathie is nogal sui generis te beschouwen als een therapie systeem en dus geen deel uit van het natuurlijke genezingsproces in de enge zin.
In tegenstelling tot kruidengeneeskunde behoort homeopathie niet tot de natuurlijke geneeskunde in het geval van een enge interpretatie van de term. (Afbeelding: Alexander Raths / fotolia.com) Wat eerste verergering betekent?
Het verschijnsel van initiële verergering wordt soms waargenomen bij de toediening van geschikte homeopathische geneesmiddelen. Tijdens dit proces worden de reeds bestaande symptomen van de patiënt eerst intenser en verdwijnen ze vervolgens snel. De daaropvolgende duidelijke verbetering is, naast de korte duur van de aanvankelijke verergering, een definitief kenmerk van de initiële verergering. Het moet ook verschillen van het normale verloop van de ziekte. Wetenschappelijke studies suggereren dat initiële exacerbaties in de context van homeopathische behandeling zeldzaam zijn.
Met behulp van cybernetische modellen kan de homeopathische eerste verergering gemakkelijk worden verklaard: het organisme wordt beschouwd als een controlelus die zich in een stabiele toestand bevindt. In het geval van ziekte verstoort een schadelijke externe of interne invloed dit evenwicht. Als gevolg hiervan stelt het lichaam controlemechanismen in die van plan zijn het te herstellen. Zichtbare expressie van deze inspanningen zijn de ziektesymptomen, zoals koorts, hoesten of ettering. Volgens de regel van similars krijgt de patiënt nu een stof die vergelijkbare symptomen bij de gezonde kan veroorzaken. De charme van de homeopathische remedie komt in dit verband overeen met de trigger van de ziekte. Het heeft tot doel de zelfreguleringsinspanningen van het organisme te versterken. De reeds geïnitieerde besturingsmechanismen kunnen als het ware "omhoog gereguleerd" worden. De eerste verslechtering is dan de voor de hand liggende uitdrukking van deze intensivering.
Welke testvermogens baseerde Hahnemann op zijn verdunningen van de gebruikte stoffen? Wat bevat bijvoorbeeld een 'oranje essentie'??
Hahnemann experimenteerde met gezonde mensen met verschillende potenties, zowel bij de behandeling van patiënten als in zijn proeven. Terwijl hij in zijn vroege dagen ook moedertincturen gebruikte, dat wil zeggen klassiek farmacologisch actieve stoffen, adviseerde hij de C30 later als de standaardpotentie om te bewijzen dat hij gezond is. Amber essence is geen homeopathisch geneesmiddel dat is getest door Hahnemann.
Globuli zijn suikerglobulen waarop het respectieve homeopathische actieve ingrediënt wordt toegepast. (Afbeelding: Klaus Eppele / fotolia.com) Wat zijn globuli?
Rietsuikerriet, verkrijgbaar in verschillende maten. In de homeopathie worden ze als drager gebruikt: de medicinale oplossing wordt opgespoten.
Christiane Maute beveelt bolletjes voor planten aan om plagen af te schrikken en Dagmar Neff presenteert de 'homeopathie voor schilderen' als een nieuwe homeopathie. Kun je het werkingsmechanisme van homeopathie voor planten en schilderen uitleggen??
Tal van experimenten in fundamenteel onderzoek naar homeopathie hebben aangetoond dat plantaardige organismen reageren op een hoge potentie drugs: In de drie hoofdgebieden bioassays met gezonde planten, Intoxikationsmodelle en fytopathologische onderzoeken geïdentificeerd beoordeling artikelen uit de periode 2009-2011 in totaal 167 experimentele studies, waarvan 48 hogere kwaliteitsvereisten voldoende , In diverse studies specifieke effecten waren ook tot buiten het moleculaire limiet waargenomen (studie van de homeopathie toepassing op gezonde planten, homeopathie gebruik in abiotische stress gebrachte planten en homeopathie toepassing in veldproeven). Het systematische gebruik van dergelijke ultramoleculaire verdunningen in landbouwgewasbescherming wordt getest, bijvoorbeeld in India.
Het werkingsmechanisme van hoge potenties is nog steeds onduidelijk. Vele, gedeeltelijk onafhankelijk gerepliceerde experimenten, bijvoorbeeld met NMR-relaxatietijd (kernmagnetische resonantie), UV-spectroscopie en Biokristallisation geven dat het water moleculaire dynamica verandert in homeopathische geneesmiddelen in vergelijking met een placebo controle. Tot nu toe echter de hypothese dat een medicijnspecifiek signaal in stabiele waterstructuren (clusters) wordt opgeslagen. De kandidaat-patronen zijn alleen stabiel in het picoseconde bereik (10-12).
Een "homeopathie voor schilderen" is mij niet bekend.
Zelfs bij ongediertebestrijding in de tuin vertrouwen veel mensen op homeopathie. (Afbeelding: Gina Sanders / fotolia.com) Bestaat er een controverse tussen evidence-based medicine op basis van wetenschappelijk bewijs en bepaalde vormen van therapie, zoals homeopathie??
De nevenschikking "Evidence-based medicine vs. Homeopathie "suggereert een verkeerd beeld van de feitelijke gegevens. Ik zal dit illustreren met het voorbeeld van homeopathie:
De homeopathische Research Institute (HRI) nam in 2014 een analyse van 189 gerandomiseerde gecontroleerde klinische studies homeopathie: 41% aangetoonde werkzaamheid van homeopathische preparaten 5% bezetten hun ineffectiviteit en 54% van de publicaties geen duidelijke conclusie over.
Ter vergelijking: 2007 1016 reviews, de prestigieuze Cochrane Collaboration op de conventionele geneeskunde werden onderzocht: 44% aangetoonde werkzaamheid van de onderzochte interventie, 7% bezet hun schadelijkheid, en 49% van het werk gemeld dat geen enkele conclusie een of andere manier Richting (overzicht van de Chochrane-beslissingen over gezondheidsbeslissingen).
De gelijkenis in de verdeling van positieve, negatieve en neutrale resultaten is meteen duidelijk. Als de data base in de homeopathie onderzoek is aanzienlijk kleiner dan in sommige gebieden van de conventionele geneeskunde, maar het is groot genoeg om te worden vermeld de volgende feiten: Een uitgebreide beschouwing van klinische onderzoeksgegevens voldoende therapeutische voordelen van homeopathische behandeling. Bovendien spreken de resultaten van talrijke placebogecontroleerde onderzoeken evenals experimenten in fundamenteel onderzoek voor een specifiek effect van gepotentieerde geneesmiddelen.
Wat is de jaarlijkse omzet van homeopathische geneesmiddelen in Duitsland??
In 2015 werd in het hele land 100 miljoen euro verhandeld met voorgeschreven homeopathische geneesmiddelen (bron: Statista). In hetzelfde jaar bedroegen de uitgaven van de wettelijke ziekteverzekering voor geneesmiddelen in totaal 31,84 miljard € (bron: Statista). Dus, homeopathische uitgaven kwamen overeen met 0,31% van de totale drugsgerelateerde uitgaven. Daarnaast is er nog 495 miljoen verkopen van niet-geformuleerde homeopathische geneesmiddelen, die patiënten volledig uit eigen zak betalen.
Hoewel de omzet van homeopathische geneesmiddelen ongeveer 100 miljoen euro per jaar bedraagt, vertegenwoordigt dit slechts 0,31% van de totale uitgaven voor geneesmiddelen. (Afbeelding: pegbes / fotolia.com) Met betrekking tot de bovengenoemde uitgaven dient men er ook rekening mee te houden dat verschillende studies aantonen dat het gebruik van relatief goedkope homeopathische middelen het voorschrijven van soms aanzienlijk duurdere geneesmiddelen duidelijk aanzienlijk kan verminderen:
Betreffende ziekten van de bovenste luchtwegen, de EPI3 cohort studie bleek dat voorgeschreven antibiotica, anti-inflammatoire middelen en antipyretische middelen voor vergelijkbare behandelresultaten in homeopathische praktijken opzichte van de volledig conventionele slechts ongeveer de helft.
Hetzelfde geldt voor het grondgebied van muskuloskelletalen zoals reuma: Patiënten die behandeld worden met homeopathie, maar ongeveer de helft voor dezelfde therapeutische resultaten van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (bijvoorbeeld ibuprofen), als resultaat van een onderzoek in 2012 uitgevoerd ook in verband mentale ziekte is aangetoond in een studie uitgevoerd in 2015 dat te krijgen voorgeschreven psychotrope geneesmiddelen, in vergelijking met het kantoor van de conventionele arts met een factor vier de kans is lager voor patiënten die een homeopathisch arts te bezoeken.
Als gevolg van het overmatig gebruik van antibiotica veroorzaken multiresistente kiemen een geschat aantal sterfgevallen per jaar - volgens een studie uit het jaar 2015 alleen al in de VS 99.000 per jaar. Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen vertegenwoordigen de groep geneesmiddelen waarvoor het hoogste aantal ernstige ongewenste voorvallen wordt waargenomen (bijvoorbeeld ten minste 15.000 sterfgevallen per jaar in de VS, zie American Nutrition Association). Volgens de directeur van het Nordic Cochrane Center, Peter Götzsche, zijn psychofarmaca verantwoordelijk voor ongeveer 500.000 doden per jaar in Europa en de VS in de 65-plussersgroep.
Al met al geven deze feiten aanleiding om aan te nemen dat het landelijke gebruik van homeopathie zou leiden tot aanzienlijke potentiële besparingen voor het gezondheidszorgsysteem. Omdat niet alleen de consumptie van conventionele medicijnen zou afnemen, nemen zelfs de aanzienlijk hogere vervolgkosten door hun bijwerkingen af.
Op het gebied van kosteneffectiviteit van homeopathie bestaat bovendien een systematische review uit het jaar 2014. Het is een samenvatting van de resultaten van 14 gezondheid economische analyses van de homeopathie, samen met meer dan 3.500 patiënten. In 8 van de 14 onderzoeken werden verbeteringen in gezondheid en kostenbesparingen vergeleken met die welke op conventionele wijze werden behandeld, gedocumenteerd. In 4 studies waren de behandelresultaten vergelijkbaar met conventionele controle en de kosten waren equivalent. In twee studies werden vergelijkbare behandelingsuccessen maar hogere kosten vergeleken met conventionele therapie gevonden.
Wat is de relatie tussen homeopathie en natuurwetenschappen??
De werkzaamheid van ultramoleculaire verdunningen is zeker een anomalie, dat wil zeggen een fenomeen dat niet of onvoldoende kan worden verklaard aan de hand van gangbare theorieën en modellen. Verlichte en zelfkritische wetenschappers zien uitdagingen in anomalieën. In de regel is een vooruitgang in kennis gebaseerd op het onderzoek van dergelijke afwijkingen:
Wat niet paste in onze beeld van de wereld omdat onze verklarende modellen te kort waren, dwingt ons onze theorieën in vraag te stellen. De daaropvolgende aanpassing van het conceptuele systeem dat we gebruiken om de wereld begrijpelijk te maken, is vooruitgang. Tegenover de wetenschappelijke instelling van de geest staat de dogmatiek. Hier worden empirisch waarneembare verschijnselen ontkend omdat ze niet kunnen worden verklaard door een beroep te doen op een bepaald aantal gekoesterde theorieën.
De scholastiek van de Middeleeuwen wilde niets accepteren dat niet in Aristoteles of in de Bijbel wordt gevonden. Evenzo vinden sommige critici van homeopathie dat het effect van hoge potenties in principe onmogelijk is, omdat dit niet kan worden verklaard door het model "molecule werkt op de cel".
Sommigen gaan zelfs zover dat ze toegeven dat de beschikbare gegevens uit klinische onderzoeken en fundamenteel onderzoek de neiging hebben om te spreken voor de homeopathie. De conclusie is dat deze "sceptici" echter dat onbekende fouten in de experimentele set-ups zou hebben geplakt omdat een effect zonder moleculen tegen de natuurwetten in strijd (zie Scientabilität - een concept voor de behandeling van EBM met homeopathische geneesmiddelen). Hier, als het ware, wordt het juridische concept van het recht ontoelaatbaar overgedragen op de natuurwetenschappen: natuurwetten schrijven de wereld niet voor hoe het zich zou moeten gedragen. Ze beschrijven vrij algemene verbanden van onze observaties.
De wetenschapsfilosoof Karl Popper gepostuleerd als een noodzakelijk criterium voor een theorie die "wetenschappelijke" dat het in principe mogelijk moet zijn om ze te weerleggen kan worden genoemd. Dit is juist niet het geval, als het inderdaad waargenomen verschijnselen gebruikmaking van erkende methoden, maar zijn nog steeds niet serieus genomen, omdat ze niet op basis van enkele modellen, hier zijn de wetten van de natuur zijn volledig aftrekbaar. Tegen welke natuurwetten het effect van sterk gepotentieerde geneesmiddelen überhaupt zou moeten schenden, heeft op zijn minst uitleg nodig. Effecten zonder direct moleculair contact waargenomen fysica regelmatig op elektromagnetisme, zwaartekracht, enz slechts toelichtingen zijn klaar om ze terug te leiden tot reeds bekende afmetingen van deze natuurlijke krachten en mathematische formalisme, waarmee hun effecten voorspellen. Beide zijn niet of onvoldoende het geval voor homeopathie. De afwijzing van de homeopathie zonder voorafgaand onderzoek van de talrijke positieve bevindingen uit klinisch en fundamenteel onderzoek komt niet overeen met de wetenschappelijke methode om kennis te vergaren. Omdat hier een immunisatie is vergeleken met de ervaring, vergelijkbaar met de middeleeuwen.
De exacte kennis van de oorzaken van de specifieke ziekten en de processen in het lichaam zijn gebaseerd op de betekenis en het verloop van homeopathische therapieën?
Homeopathie is een stimulusregulatietherapie. Hun doel is om het lichaam een impuls te geven om de zelfhelende krachten te stimuleren. Ziekteveroorzaken in de zin van een klassieke pathologie zijn voor hen alleen belangrijk in zoverre dat ze verkiezingsaanduidingen kunnen zijn die indicaties geven voor een vergelijkbaar medicijn. Bovendien zijn ze natuurlijk belangrijk voor indicatie, prognose en follow-up. Homeopathie is gebaseerd op waarneembare symptomen, waaronder laboratoriumparameters of diagnostische gegevens van beeldvormingstechnieken en dergelijke. kan tellen. Het laat echter de keuze van het medicijn achterwege bij een theoretisch gefundeerde causale relatie tussen bepaalde symptomen en de vermeende oorzaken ervan. Dit is zeker een van de grote voordelen van de homeopathie om te zien: het vereist geen therapie voor de therapietheorie van de ziekte, maar houdt vast aan het direct waarneembare.
Hoe ontwikkelde de homeopathie van vandaag zich sinds Hahnemann??
De pijlers van de homeopathie, 1. het principe van de vergelijking, 2. het medicijn dat bewijst op het gezonde en 3. het speciale medicijnvervaardigingsproces, zijn tot op heden min of meer ongewijzigd door Hahnemann. Verschillende scholen van homeopathie ontwikkelen voortdurend hun eigen benadering van een of andere van deze fundamenten, soms meer of minder succesvol.
Na een bloeiende nooit te overtreffen in westerse landen, homeopathie bereikte de drempel van de 19e tot de 20e eeuw in de VS. Deze opleving werd plotseling gestopt door de inspanningen van de conventionele medische professie, financieel sterke belangengroepen en de zogenaamde "sceptische beweging", volgens een retrospectieve analyse uit 1993.
Homeopathie is nog steeds volledig ingeburgerd in de gezondheidszorg in India vandaag: het aantal mensen dat er dagelijks wordt behandeld, zou gemakkelijk in de miljoenen moeten zijn.
Homeopathie wordt wereldwijd gebruikt in meer dan 80 landen. Drie van de vier Europeanen hebben eerder van homeopathie gehoord, en ongeveer een derde gebruikt het zelf. Hier is homeopathie de meest gebruikte aanvullende therapie voor kinderen. Volgens een representatieve enquête van het Allensbach Instituut voor Demoscopie heeft 60% van de bevolking in Duitsland zelf homeopathische geneesmiddelen ingenomen en neemt de trend toe..
In veel gevallen wordt homeopathie beschuldigd van gebrek aan wetenschappelijk bewijs, maar veel studies hebben een effect aangetoond dat significant boven het placebo-effect ligt. (Afbeelding: Sonja Birkelbach / fotolia.com) Welke metastudies van de laatste jaren zijn er, die een groot aantal individuele homeopathische onderzoeken evalueerden, en tot welke resultaten?
Momenteel zijn er vijf indicatie onafhankelijke systematische reviews van de placebo-gecontroleerde homeopathie trials met statistische berekening (meta-analyse) is een periode van 1991 - met betrekking tot 2014: Vier van deze werken (Klinische toepassing van de homeopathie, zijn de klinische effecten van homeopathie placebo-effecten, klinisch bewijs van? Homeopathie, gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde studies naar geïndividualiseerde homeopathische behandeling) concluderen dat de effecten van homeopathische geneesmiddelen niet kunnen worden verklaard door placebo-effecten alleen.
Een meta-analyse concludeert dat homeopathische geneesmiddelen waarschijnlijk een placebo zijn. Vanwege wetenschappelijk onbegrijpelijke criteria evalueerde dit ene negatieve werk slechts 8 van de 110 onderzochte homeopathische onderzoeken. Een statistische heranalyse onthulde dat in deze publicatie ook het resultaat voor de 21 klinische onderzoeken die een hoge methodologische kwaliteit vertoonden, significant positief was in het voordeel van de homeopathie..
Grote media-aandacht werd verder beoordeeld in 2015 zonder een meta-analyse in opdracht van de Australian National Health and Medical Research Council (NHMRC). Ook in dit werk waren van methodologisch onhoudbare redenen 171 van 176 studies niet geëvalueerd: De auteurs concludeerden alle klinische onderzoeken met minder dan 150 deelnemers uit de analyse als onbetrouwbaar, en kwam tot een negatief voor homeopathie resultaat. Een dergelijk selectiecriterium is toegepast in een ooit voor of na het rapport van de NHMRC gepubliceerde medische beoordeling (met uitzondering van Shang et al 2005;., Supra) want het is een methodologisch rechtvaardigen elke omgeving. Zelfs de NHMRC voert zelf studies uit met minder dan 150 deelnemers omdat dit aantal onderwerpen niets te maken heeft met de methodologische kwaliteit, volgens het Homeopathy Research Institute..
In homeopathisch onderzoek lijkt de evaluatie van gegevens een belangrijke rol te spelen vanwege (on) compatibiliteit met bepaalde theoretische aannames. Dit fenomeen wordt theoretisch besproken onder het begrip plausibility bias (plausibility bias). De epidemioloog Robert Hahn als geanalyseerd in een studie uitgevoerd in 2013, de in- en uitsluitingscriteria voor studies in het kader van meta-analyses van homeopathie met een negatieve of onverschillig trend, wijzend op onder andere, de statistische aspecten dat ze waarschijnlijk later geformuleerd. Hij suggereert dat deze benadering ideologisch gemotiveerd is, wat lijnrecht tegenover de wetenschappelijke claim van evidence-based medicine zou staan.
De Social Code roept op tot "kwaliteit en effectiviteit van diensten worden in overeenstemming met de algemeen erkende stand van de medische kennis en rekening houden met de medische vooruitgang." In hoeverre dit geldt voor onderwijs Hahnemann en de derivaten vandaag homeopaten aan?
Gegevens uit klinische studies over homeopathie laten zien dat patiënten regelmatig in aanzienlijke mate profiteren van homeopathische behandeling. De effecten zijn vergelijkbaar met die die kunnen worden bereikt met conventionele maatregelen, maar zijn geassocieerd met minder bijwerkingen. Daarnaast zijn veel patiënten die homeopathie nemen conclusie reeds voorbehandeld conventioneel zonder succes, of met onvoldoende resultaat als een gezamenlijke studie door onderzoekers van de Charité - Universitätsmedizin Berlijn en de Karl en Veronica Carstens Foundation shows. Kwaliteit en werkzaamheid lijken daarom voldoende te worden gegeven in termen van wetenschappelijk bewijs. Medische vooruitgang heeft tot nu toe niet geleid tot het feit dat vooral veel chronische ziekten permanent kunnen worden genezen of op zijn minst adequaat kunnen worden verlicht. Hier heeft homeopathie een groot potentieel, volgens gegevens uit klinisch onderzoek. Helaas is deze veelbelovende therapie nog steeds veel te weinig geïntegreerd in de gezondheidszorg. Hier is er een dringende noodzaak om politici bij te benen.
geïnterviewde:
Dr. Jens Behnke
Homeopathie in onderzoek en onderwijs
Karl en Veronica Carstens Foundation
Opmerking: dit artikel is bedoeld als een technische bijdrage aan het lopende debat rond het thema homeopathie, waarin we zowel critici als pleitbezorgers ruimte geven voor een presentatie van hun posities. Verdere bijdragen aan het onderwerp zijn hier te vinden:
Homeopathie: mythen en feiten over globuli
Homeopathie - Populair bij gebruikers, bewezen door studies!