Delen:
Altijd uitgeput en vermoeide waarschuwingssignalen bij burn-out op tijd
Constante vermoeidheid, innerlijke rusteloosheid, verminderde prestaties, maagklachten, slaapstoornissen en concentratiestoornissen - dit kunnen allemaal waarschuwingssignalen zijn voor burn-out. Dat zegt Iris Hauth, voorzitter van de Duitse Vereniging voor Psychiatrie en Psychotherapie, Psychosomatiek en Neurologie (DGPPN). Getroffen mensen richten zich alleen op het werk en laten vrienden en familie buiten, zelfs dat kan een aanwijzing zijn. Als een of meer symptomen langer dan twee weken aanhouden, moet men aannemen dat dit niet alleen een "slechte fase" is.
Burn-out: Work-life balans is belangrijk om uitputting te voorkomen. Burnout is geen ziekte, maar een risicoconditie
Het bedrijf wijst erop dat burn-out zelf geen ziekte is. "Burnout is een risicostatus van fysieke en emotionele vermoeidheid", legt Hauth uit. "Dit kan bijvoorbeeld leiden tot depressie, angststoornissen en verslavingen". Vooral mensen met hoge zelfclaims, of degenen die het succes of het beroep sterk bepalen, lopen het risico van het vermoeidheidssyndroom. Zelfs als patiënten niet genoeg erkenning krijgen voor hun werk via hun supervisor of partner, kan burn-out de voorkeur genieten. "Burn-out werd voor het eerst ontdekt in het helpen van beroepen, maar het loopt door alle beroepsgroepen", legt de expert uit. Andere factoren spelen ook een rol. "Als een constante toegankelijkheid wordt verwacht of als de medewerker wordt blootgesteld aan toenemende druk van tijd en werk, kan dit een burn-out veroorzaken".
Bij de vroege detectie van burn-out kan de sociale omgeving nuttig zijn. Dus een ander duidelijk waarschuwingsteken is wanneer het partnerschap of het gezin te lijden heeft onder de zware werklast en het onderwerp van geschillen wordt. De getroffenen zijn echter meestal niet langer in staat om hun situatie serieus en met gevolgen te weerspiegelen. Des te belangrijker is de gevoeligheid van de sociale omgeving. Vooral bieden familie, vrienden en kennissen ondersteuning omdat ze de betrokken persoon niet pushen maar ze in kleine stapjes ondersteunen. Burnout is ook moeilijk te dragen voor de sociale omgeving. Daarom moeten familieleden aandacht schenken aan zichzelf en hun eigen behoeften serieus nemen.
Doe iets op tijd
"Als u de waarschuwingen opmerkt, moet u iets op tijd doen", waarschuwt Hauth. De eerste stap is het gesprek met de arts. Dit kan de huisarts zijn, maar ook een specialist in psychiatrie en psychotherapie, een psychotherapeut of psycholoog, maar ook de bedrijfsarts. Een bedrijfsarts moet zich ook houden aan de vertrouwelijkheid en mag dit daarom niet aan de werkgever vertellen. Niettemin kan hij helpen om de werkplek te optimaliseren.
Je eigen instelling is ook een belangrijke factor: "Je kunt een tijdschema opstellen, waarin je opzettelijk pauzes in de avond en in het weekend regelt". Dit kan een sofa-sessie zijn, uitstapjes met vrienden of familie of zelfs sporten, waar u daarna kunt ontspannen. Of het tijdschema nu individueel wordt ingevuld, kan goed vrienden of familie zijn.
Therapie met te hoge zelfclaims
Als al deze maatregelen niet helpen, kan een psychotherapeutische therapie ook worden overwogen. "In de loop van de psychotherapie werkt men aan de eigen houding, hoge normen en zelfrespect", legt Hauth uit. Er zijn ook gevallen die een tijdje in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. Dit is het geval wanneer patiënten zich erg moe voelen van depressie of angststoornissen. "Je zou dan een teflonlaag moeten krijgen en leren om zelfs vijf recht te laten zijn." In ieder geval is er hulp en kan de slechte fase worden overwonnen. (Sb)