Intelligentie kan tijdens de levensloop veranderen

Het intelligentiequotiënt van kinderen varieert gedurende de levensloop

10/21/2011

Tot nu toe is intelligentie een factor geweest die, in tegenstelling tot het onderwijs, in de loop van de jaren weinig of niets is veranderd. Maar onderzoekers van University College London rapporteren nu in de huidige uitgave van het tijdschrift „natuur“, dat het intelligentiequotiënt (IQ) aanzienlijk kan veranderen tijdens de tienerjaren - zowel voor het positieve als het negatieve.

Haar onderzoek heeft aangetoond dat de intelligentie van kinderen niet constant blijft door de jaren heen, maar zich anders kan ontwikkelen tot de adolescentie, zei studie auteur Cathy Price. de „Neiging om kinderen relatief vroeg te beoordelen en hun educatieve pad te bepalen“, zou dus een fundamenteel verkeerde aanpak kunnen zijn, vervolgde Price.

Om significante sprongen van het IQ op te merken
De Britse onderzoekers van het Wellcome Trust Center for Neuroimaging aan de University College of London hadden de intelligentie van 33 adolescenten tussen de twaalf en zestien jaar bestudeerd en herhaalden deze studie na vier jaar. Naast een algemene intelligentietest, werden hersenonderzoeken ook uitgevoerd met behulp van magnetische resonantie beeldvorming (MRI). De onderzoekers rond Cathy Price merkten dat de kinderen soms significante sprongen in het IQ hadden. Sommigen lijken hun IQ aanzienlijk te hebben verhoogd, maar andere eerder krachtige kinderen hebben hun potentieel verloren, aldus de onderzoekers. De eerdere aanname dat het IQ later in het leven niet verandert, wordt weerlegd door de huidige resultaten. In de intelligentietests analyseerden de onderzoekers algemene kennis, spraakvermogens en geheugen, en vaardigheden zoals het vastleggen van ontbrekende beeldelementen of het oplossen van puzzels..

IQ ontwikkelt zich parallel aan de grijze herseninhoud
In de eerste studie lagen de intelligentiequotiënten van de 33 deelnemers tussen 77 en 135, in de tweede studie bereikten de proefpersonen waarden tussen 87 en 143, aldus de onderzoekers. In het bijzonder, hebben sommige jongeren zijn resultaten in de tweede test verbeterde met 20 punten, terwijl anderen een soortgelijke daling van de IQ kon vinden, schrijven Cathy Price en collega's. Ook met betrekking tot de individuele geteste gebieden bracht de tweede test enkele significante afwijkingen aan het licht ten opzichte van het eerste onderzoek. De MRI-afbeeldingen toonden aan dat de grijze massa, die voornamelijk uit zenuwcellen bestaat, parallel is veranderd aan de ontwikkeling van IQ, rapporteren de onderzoekers. Een toename van het verbale IQ ging bijvoorbeeld gepaard met een toename van de dichtheid van grijze stof in de cerebrale cortex van de linker motor. Dit gebied wordt geactiveerd tijdens het spreken, dus de uitleg van de Britse wetenschappers. Meldde de onderzoekers, een toename van de non-verbale IQ (Puzzle en imago zoekmogelijkheden), werd opgemerkt in parallel aan de voorkant van het cerebellum een ​​toename van de dichtheid van de grijze stof, de verklaring van Cathy Price en collega's. Ook hier is er een logisch verband, omdat het hersengebied wordt geassocieerd met bewegingen van de hand en ruimtelijk denken.

Het brein is levenslang kneedbaar
De reden waarom het intelligentiequotiënt van sommige onderwerpen later in het leven is veranderd maar in andere constant is gebleven, is tot nu toe niet duidelijk. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat sommige kinderen vroege of late ontwikkelaars zijn, legde Cathy Price uit. Maar training en promotie van vaardigheden kunnen ook een rol spelen. De eerdere veronderstelling dat de intelligentie niet veel verandert in het leven, maar moet worden weggegooid met het oog op de huidige resultaten, dus de conclusie van de experts. Integendeel, er is reden om te geloven dat de hersenen kneedbaar blijven gedurende de levensloop en zich kunnen aanpassen aan nieuwe uitdagingen, aldus de Britse wetenschappers. (Fp)

Lees over:
Studie: Klaar met eten maakt kinderen dom
Zelfbeheerde kinderen hebben meer kansen

Afbeelding: Gerd Altmann