Kindermishandeling laat littekens achter in de hersenen

Sporen van kindermishandeling detecteerbaar in de hersenen - littekens blijven een leven lang bestaan

12/12/2011

Meer dan 10.000 kinderen zijn fysiek, emotioneel of seksueel alleen jaarlijks misbruikt in Duitsland. Traumatisering duurt vaak voor de getroffenen voor het leven. Onderzoekers van de interdisciplinaire Otto Creutzfeldt Centrum voor Cognitieve en Behavioral Neuroscience aan de Universiteit van Münster aangetoond nu zichtbare tekenen van trauma in een studie in het gebied getroffen door magnetic resonance imaging (MRI) hersenen werden onderzocht. Vergeleken met mensen zonder ernstig geweld of misbruik ervaart de getroffen aanzienlijk gewijzigde structuren hersenen toonde aan dat zijn zeer vergelijkbaar met de hersenstructuren van patiënten met manifeste depressie. De studie suggereert dat mishandelde en verwaarloosde kinderen meer vatbaar zijn voor psychische aandoeningen gedurende hun hele leven.

Misbruikte kinderen lijden een levenlang
Mishandelde en verwaarloosde kinderen lijden vaak hun hele leven aan psychologische gevolgen. Bovendien ontsnappen veel mensen in een ongezonde levensstijl, roken, consumeren ze drugs en drinken ze alcohol om de constante stress te verlichten „flashbacks“ en „triggers“ om te compenseren. De vergoeding kan leiden tot een algemeen verhoogd risico op lichamelijke ziekte of infectie, zoals professor Johannes Kruse meldde tijdens een evenement op het Duitse congres voor psychosomatische geneeskunde en psychotherapie in maart dit jaar in Essen..

De psychologische langetermijngevolgen van mishandeling en verwaarlozing zijn aangetoond in één onderzoek. Onder leiding van dr. Dr. Udo Dannlowski en dr. Harald bal ondervraagde Münster wetenschappers 148 mentaal gezonde volwassenen en geweld ervaring en verwaarlozing in hun kindertijd misbruiken. Vervolgens werden de proefpersonen geconfronteerd met afbeeldingen boos en angstig gezichten, op hetzelfde moment dat de activiteit van het zogeheten amygdala (amygdala), de angst van de hersenen werd gemeten.

Misbruikte mensen ervaren meer ernstige angstreacties in de hersenen
Tijdens het onderzoek bleek dat veel sterker angstreacties gehavend onderwerpen in de hersenen dan heeft deelnemers aan de studie die niet had meegemaakt misbruik of verwaarlozing in jeugdervaringen. Dannlowski legt uit: „De getroffenen zijn sneller bang, hebben een sterkere schrikreflex, zijn bang om dicht bij andere mensen te zijn en zijn angstiger in het dagelijks leven dan andere mensen.“

Veranderde hersenstructuren bij de getroffenen
De wetenschappers hebben ook de grootte van bepaalde hersengebieden onderzocht. Ze ontdekten dat de hippocampus - belangrijk voor leren en geheugen - en de frontale kwab, die verantwoordelijk is voor emotieregulatie, kleiner is in proefpersonen die in hun jeugd worden misbruikt dan in proefpersonen zonder dergelijke ervaring. Amerikaanse onderzoekers publiceerden ook deze week een studie „Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine“, wat tot hetzelfde resultaat heeft geleid.

Zowel de kleinere hersengebieden als het prikkelbare centrum van angst zijn al ontdekt door wetenschappers bij patiënten met depressie en angst. De Münster-wetenschappers concluderen dat er een verhoogd risico bestaat voor mensen die in hun jeugd worden misbruikt om tijdens hun leven depressies of andere psychische aandoeningen te ontwikkelen.

Met de ernstige gevolgen van de traumatisering van kinderen, moeten de slachtoffers soms een leven lang vechten. Het uiteindelijke doel is daarom in de eerste plaats om een ​​geschiktheid voor dagelijks gebruik te produceren, zoals de maatschappelijk werker Sebastian Bertram tegenover „Heilpraxisnet“ zei. „Alleen als een bepaalde stabiliteit is bereikt, kunnen verdere therapiedoelen worden nagestreefd“, legde de expert en de teamleider van een therapeutische instelling uit. De samenvatting van de studie is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift "Biological Psychiatry". (Ag)

Lees over:
Hoger risico op ziekte als gevolg van trauma

Afbeelding: Martin Schemm