Lange wachttijden voor een specialistische afspraak Meer en meer frustratie op het platteland

Toegankelijkheid van artsen: kloof tussen stad en land
Het is al lang bekend dat patiënten verschillende dagen op een afspraak met een specialist moeten wachten. Zo moeten bijvoorbeeld wettelijke verzekerden zich meestal aanpassen aan langere wachttijden in vergelijking met particuliere patiënten. Als je op het platteland woont, moet je ook langere reizen accepteren.

Lange wachttijden en lange afstanden
Verslagen over lange wachttijden bij specialistische afspraken maken al jarenlang de ronde. Vijf weken wachten is niet ongewoon, zoals uit onderzoek bleek. Voor privé-patiënten is het meestal sneller. Contante patiënten moeten gemiddeld 23 dagen langer wachten, constateerden experts in Beieren. Mensen die in het land wonen hebben een bijkomend nadeel: ze hebben meestal aanzienlijk langere afstanden tot een specialist.

Er is nog steeds een kloof tussen de stad en het land als het gaat om specialistische medische praktijken. De prikkels voor een vestiging in het gebied waren duidelijk niet succesvol genoeg. (Afbeelding: Marco2811 / fotolia.com)

Ruimte tussen stad en land
Omdat met de levering van medische praktijken er nog steeds een kloof is tussen stad en platteland. En dit ondanks het feit dat er al meer dan een jaar meer stimulans is voor een filiaal in het gebied.

Volgens een onderzoek in opdracht van de wettelijke ziekteverzekeringsmaatschappij Pronova-BKK, waren patiënten in steden met meer dan een half miljoen inwoners in het afgelopen jaar gemiddeld minder dan 20 minuten om een ​​specialist te bezoeken, meldt het persbureau dpa.

In gemeenschappen met minder dan 5000 inwoners hadden ze nog tien minuten nodig. Volgens de informatie duurde de gemiddelde reistijd naar de dichtstbijzijnde kliniek in grote steden iets minder dan een half uur en in het land bijna driekwart uur.

Afspraken binnen vier weken
In de afgelopen jaren is er voortdurend gezocht naar manieren om het tekort aan artsen in plattelandsgebieden te lenigen. De wettelijke ziekenfondsen hadden bijvoorbeeld gekozen voor een tijdelijke opname door artsen.

Sinds begin dit jaar is de Vereniging van wettelijke ziekteverzekeringsartsen door de Nutritional Supplements Act verplicht om zogenoemde benoemingsservicepunten op te zetten, waarbij patiënten op basis van contanten binnen vier weken gespecialiseerde afspraken moeten ontvangen. Maar volgens pleitbezorgers van patiënten wordt deze afspraakservice niet goed uitgevoerd door artsen van de ziekteverzekering.

Afspraakservicepunten hebben tot nu toe weinig effect gehad
Het feit dat het instellen van de afspraakservicepunten tot nu toe niet is veranderd, blijkt ook uit het huidige onderzoek "Healthcare 2016" van Pronova-BKK. De ziekteverzekering stelt in een persbericht: "Desalniettemin waren de patiënten tot nu toe geen verbetering: 22 procent van de Duitsers die het afgelopen jaar in een specialistische medische behandeling in behandeling waren, moest een maand of langer wachten op hun laatste afspraak. Dit aandeel is sinds de laatste vijf jaar niet kleiner geworden. '

"Zeker kan worden beargumenteerd of servicepunten voor afspraken de optimale oplossing zijn voor mensen die wettelijk verzekerd zijn. De faciliteiten waren immers in staat om elke maand 10.000 mensen te helpen die dringend een afspraak nodig hadden ", zegt Lutz Kaiser, CEO van Pronova-BKK. Maar wachttijden voor afspraken zijn een algemeen probleem - niet alleen voor degenen die een specialistische behandeling nodig hebben "dringend".

Beheer van het defect
"Alleen een betere verdeling in het gebied van specialistische medische praktijken kan het probleem echt oplossen. Al het andere is slechts een beheersing van het tekort ", zegt Lutz Kaiser.

"Goede medische zorg is misschien geen kwestie van wonen in de toekomst", zei minister van Volksgezondheid Hermann Gröhe (CDU) jaren geleden. "Vooral op het platteland zijn meer inspanningen nodig om een ​​goed aanbod te behouden. Financiële prikkels zijn hier een bouwsteen, maar het is ook belangrijk om de arbeidsomstandigheden te verbeteren, zodat meer artsen de baan van de landarts opnieuw kiezen. "(Ad)