Lepra Een ziekte van armoede

Wereld Lepra Dag herinnert aan bijna vergeten ziekte

2015/01/25

In Europa wordt melaatsheid beschouwd als uitgeroeid. Maar wereldwijd is de infectieziekte nog steeds een grote bedreiging voor veel mensen. Er is geen vaccin en medische zorg in de getroffen landen is slecht. De Wereld Lepra Dag 2015 herinnert aan de bijna vergeten ziekte in dit land.

Chronische ziekte is volledig te genezen
Hoewel lepra niet wereldwijd is verslagen, is het bijna uitgeroeid in landen met ontwikkelde gezondheidszorg. Volgens het Robert Koch Institute (RKI) werden in 2012 en 2013 zes gevallen geteld in Duitsland, allemaal geïmporteerd uit andere landen. De chronische ziekte is volledig te genezen, waarbij een behandeling volgens Duitse Lepra en tuberculose (DAHW) gemiddeld 50 euro per patiënt kost. Volgens een bericht van het persbureau „dpa“ De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) had laten weten dat in 2013 in totaal 215.000 mensen nieuw besmet waren. De Wereld Lepra Dag op 25 januari herinnert de bijna vergeten ziekte.

Slechte medische zorg in arme landen
Meer dan 200.000 mensen wereldwijd lijden elk jaar aan lepra. De infectieziekte kan goed worden genezen met antibiotica. Maar waar mensen melaatsheid krijgen - vooral in zeer arme landen als Uganda, India, Brazilië en Indonesië - is de medische zorg slecht. Als de getroffenen een behandeling van zes tot twaalf maanden krijgen, worden ze officieel als genezen beschouwd. Velen behouden echter zichtbare handicaps zoals verminkte handen en voeten of een ernstig littekens en worden gediscrimineerd en gemarginaliseerd. „De sociale ziekte lepra is nauwelijks te genezen“, Gudrun schreef Barones von Wiedersperg, ere-voorzitter van de Duitse lepra en tuberculose Relief Association (DAHW) in een verklaring voorafgaand aan Wereld Lepra Dag op 25 januari.

De farmaceutische industrie doet weinig onderzoek naar lepra
De redenen voor het nog steeds grote aantal nieuwe lepra-infecties, experts, zien vooral het gebrek aan opleiding en preventie in de getroffen regio's. Omdat de farmaceutische industrie niet over de belangstelling om te investeren in lepra onderzoek, is er een grote onwetendheid over de ziekte en ontbraken snelle test en vaccins, legt Jürgen Hövekenmeier, woordvoerder van de DAHW aan het persagentschap „dpa“. Omdat melaatsheid alleen de armen treft, wiens immuunsysteem verzwakt is. „Lepra kon gemakkelijk worden verslagen als we er meer van wisten. Het is lang een vermijdbare ziekte geweest“, Hövekenmeier gaat verder. Maar het is te weinig bekend over de transmissiepaden. Bovendien is een meerderheid van de wereldbevolking resistent tegen de infectieziekte. „Waarom dit zo is, is wetenschappelijk niet opgehelderd. Het is waarschijnlijk dat velen de ziekteverwekker voortzetten zonder ooit ziek te worden maar anderen kunnen infecteren.“

Leprapatiënten worden gediscrimineerd en gemarginaliseerd
Bij leprapatiënten sterven de zenuwen, waardoor ze meestal het gevoel van pijn, hitte en kou verliezen. Tegelijkertijd verstoppen de vaten van de slagaders en aders door een verdikking van het bloed. Als de getroffenen geen behandeling krijgen, raken ze gemakkelijk gewond door het verlies van gevoel. Over de wonden kan dan onopgemerkt soms gevaarlijke ontsteking gaan waardoor de aangetaste delen van het lichaam afsterven. Een ander symptoom is de karakteristieke huidletsels door zogenaamde Leprome (knooppunt), die aanvankelijk de huid infecteren op het gezicht en de progressie van de ziekte en botten, spieren, pezen en inwendige organen en ontleden.

Verminkingen van de handen en voeten
„Er zijn ongeveer 4 miljoen mensen die leven met typische handicaps na lepra“, gemeld door Wiedersperg. „Deze verminkingen van de handen en voeten, soms de gezichten, maken het al snel duidelijk aan medemensen dat zij melaatsheidsafwijkingen zijn. De stempel 'Leprakranker' wordt ingedrukt en kan niet worden vrijgegeven.“ Daarom zullen de getroffenen en hun geliefden ernstig worden gediscrimineerd en gemarginaliseerd. Werkgevers zouden werknemers die lepra lijden bijvoorbeeld afwijzen en burgemeesters en buren zouden slachtoffers uit de steden verdrijven en zelfs kinderen van leprapatiënten uitsluiten van schoollessen.. „Je hebt geen kans meer om te werken. Niemand wil met ze leven omdat ze nog steeds als ziek worden beschouwd“, dus Hövekenmeier. (ag, advertentie)