Licht kan helpen om af te vallen, blauw zonlicht zorgt ervoor dat vet smelt

Vetcellen reguleren de hoeveelheid die door zonlicht wordt opgeslagen

De zon is door de mensheid al duizenden jaren aanbeden voor zijn levengevende kwaliteiten. Dat hun licht ook invloed heeft op de opslag van menselijk vet is echter nieuw. Onze opgeslagen winterbacon is duidelijk een reactie op gebrek aan licht. Dit wordt bewezen door onderzoekers van de Universiteit van Alberta.

De wetenschappers ontdekten dat het blauwe gedeelte van het zonlicht inwerkt op ons onderhuidse vetweefsel. Wanneer het blauwe licht de huid binnendringt, reageren de vetcellen hierop door te krimpen en hun aantal te verminderen. Verantwoordelijk voor deze reactie is een lichtgevoelig pigment in de vetcellen, dat ook voorkomt in het netvlies. Het vetweefsel kan dus de hoeveelheid opslag bepalen als de seizoenen veranderen.

Het witte vetweefsel onder de huid is het belangrijkste vetdepot van mensen en speelt een centrale rol in de regulatie van het gehele lichaammetabolisme. Als dit vetweefsel verstoord is in zijn functie of in overvloed, kan het leiden tot obesitas of ziekten zoals diabetes en hart- en vaatziekten. Wetenschappers over de hele wereld werken momenteel aan nieuwe methoden om het groeiende overwicht tegen te gaan. De "anti-vetlaag" en de "vetverbrandende pil" hebben onlangs de krantenkoppen gehaald. Met het besef dat blauw licht ook vetcellen beïnvloedt, is nu een ander potentieel wapen beschikbaar in de strijd tegen obesitas. De resultaten van de studie werden gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift "Scientific Reports".

Nieuw onderzoek suggereert hoop voor een therapie waarbij vet eenvoudig wordt verminderd door zonlicht. (Afbeelding: Jürgen Fälchle / fotolia.com)

De ontdekking was een toeval

Oorspronkelijk wilden de onderzoekers nagaan of men biotechnologisch vetcellen kan omzetten zodat ze insuline produceren bij lichtbestraling. "We observeerden de reactie bij toeval in menselijke weefselcellen in onze negatieve controle-experimenten, en omdat er niets in de literatuur stond, wisten we dat het belangrijk was om verder te onderzoeken", legt professor Peter Light, hoofdauteur van de studie en directeur van de studie, uit. Alberta Diabetes Institute, in een rapport van de Universiteit van Alberta.

In het begin was het licht

Light speculeert dat dit mechanisme zou kunnen helpen bij het bepalen van het aantal vetcellen dat we produceren in de kindertijd. Volgens Light kan deze ontdekking op een dag leiden tot de ontwikkeling van farmacologische of licht-gebaseerde behandelingen voor obesitas en andere gerelateerde gezondheidsproblemen zoals diabetes. Maar de bevindingen zijn tot nu toe slechts een eerste observatie. Zonlicht is momenteel geen veilige of aanbevolen manier om af te vallen. "We weten bijvoorbeeld nog niet de intensiteit en duur van het licht dat nodig is om dit pad te activeren", meldt Light.

Vetcellen als een biologische klok

Volgens Light worden de lipidedruppels van de vetcellen kleiner en komen ze vrij uit de cel wanneer de golflengten van het blauwe licht van de zon onze huid binnendringen. "Met andere woorden, onze cellen slaan niet zoveel vet op", zegt Light. Na enkele dagen blootstelling aan blauw licht, veranderde de vorm van de onderhuidse vetcellen. De vetdruppeltjes die daarin aanwezig waren werden zichtbaar kleiner en hun aantal nam ook af. Dit resulteerde in een significante afname van het vetgehalte van de cellen.

"Op basis van deze bevindingen kunnen de vetcellen die we bij onze huid opslaan een perifere biologische klok zijn", zegt Light.

Subcutaan vet kan een grotere rol spelen dan eerder werd gedacht

Licht beschrijft de nieuwe ontdekking als een evolutionair proces, geholpen door het feit dat, in tegenstelling tot veel andere zoogdieren, ons vet recht door onze huid wordt verspreid door ons hele lichaam. Misschien kan dit proces sensorisch werken: pas de hoeveelheid vet aan die mensen afhankelijk van het seizoen verbranden. "Je wint in de winter aan en verbrandt het dan in de zomer", concludeert Light.

Het vet kan verbindingen met het oog hebben

"Het is geen grote stap om te veronderstellen dat licht in onze ogen en vetcellen in de buurt van onze huid hetzelfde effect hebben als het gaat om het reguleren van ons circadiane ritme", zegt Light. Hij legt uit dat het moleculaire pad dat ze hebben ontdekt eerst door het oog wordt geactiveerd wanneer het wordt blootgesteld aan blauwe golflengten in zonlicht. De waarnemingen onthulden vele fascinerende aanwijzingen die moeten worden onderzocht in toekomstige studies, concludeerden de onderzoekers. (Fp)