De mens bewaarde zijn oude hart in de kast

Kunstmatig hart: leven met een metalen pomp
30 jaar geleden kreeg de eerste Duitse patiënt een kunstmatig hart. De ernstig zieke man woonde daar niet veel langer. Sindsdien is er veel gebeurd. Tegenwoordig zijn er veel minder complicaties en is de kwaliteit van leven voor de meerderheid van de getroffenen aanzienlijk verbeterd.

Niet genoeg donororganen
Volgens de Duitse stichting voor orgaantransplantatie (DSO) wachten momenteel meer dan 10.000 ernstig zieke patiënten in Duitsland op een donororgaan. Sommige moeten van de wachtlijst worden gehaald vanwege een slechte algemene conditie, andere gaan dood omdat er geen orgaan op tijd beschikbaar is. Hoewel het verheugend is dat het aantal orgaandonoren na jaren van achteruitgang opnieuw is gestegen, zijn deze nog lang niet voldoende. Als patiënten een hart nodig hebben, is het vaak mogelijk om een ​​kunstmatig orgel te gebruiken. De metalen pompen zijn al 30 jaar in Duitsland geïmplanteerd. Het persbureau dpa rapporteert over de eerste patiënt, die in dit land een kunstmatig hart gebruikte en wat er sindsdien is gedaan.

Dertig jaar geleden werd het eerste kunstmatige hart in Duitsland geïmplanteerd, sindsdien zijn er veel nieuwe opties aangebroken. (Afbeelding: Köpenicker / fotolia.com)

Kunstmatig hart om te onthouden in de kast van de woonkamer
Twee jaar lang had Frank Baier (naam veranderd) twee harten in zijn borst: zijn eigen, te zwakke hart en een kunstmatig hart, dat het werk voor een groot deel overnam. Tegenwoordig bewaart Baier het kunstmatige hart in zijn woonkamer als souvenir. "Ik ben blij dat ik weer ga," zei de 50-jarige. Hij is niettemin dankbaar voor de kunstmatige pomp - ze heeft tenslotte zijn leven gered. Kunstharten bestaan ​​nu al 30 jaar. Het menselijk hart kan - in tegenstelling tot andere spieren - regenereren wanneer het een tijdje hersteld is. De kunstmatige harten helpen. De reden waarom het hart kan regenereren is nog niet duidelijk. "De hartspier heeft andere mechanismen die nog niet allemaal zijn onderzocht", zegt Thomas Krabatsch, Senior Physician bij het German Heart Centre Berlin (DHZB).

Opgeladen batterijen voor het hart bij de sigarettenaansteker
Volgens dpa begon het leed met Baier in januari 2011. "Ik voelde me niet lekker, kon nauwelijks ademen. Omdat mijn vrouw een ambulance heeft gebracht, 'zei de Berliner. Zoals hij uitlegde, gingen herinneringen niet in totdat hij wakker werd uit de coma in het hartcentrum - een maand later. "Mijn eerste gedachten waren: waar ben ik hier, wat zit er naast me?" Vanuit zijn maag doemden een kabel op en verbond het kunstmatige hart met batterijen en controllers die in een zak bij zijn bed waren opgeslagen. "Ik wilde meteen van het ding afkomen, maar heb langzaam begrepen dat het dag en nacht bij me blijft," zei Baier, die op dat moment een ernstige hartspierontsteking had. "Het ergste was dat ik niet meer mocht douchen en baden." Het gevaar van een kortsluiting of een nieuwe infectie was gewoon te groot. Baier kon op de technologie vertrouwen: "Het apparaat is nooit uitgevallen." Hij moest de twee oplaadbare batterijen elk zes uur opladen. "Dat was ook mogelijk tijdens een autorit met de sigarettenaansteker. En 's nachts kon ik de batterijen op het stopcontact aansluiten en goed slapen, "zei de voormalige dealer.

De eerste patiënt leefde niet lang
In het verleden waren patiënten veel minder flexibel. "Zoals onlangs als tien jaar, werden de pompen aangedreven met compressoren die zo groot als een koelkast," zei Krabatsch. En toen Emil Bücherl 30 jaar geleden, de eerste patiënt in Duitsland een kunsthart geïmplanteerd in Berlijn was niet te denken over mobiliteit. De "Berlin kunsthart" ontwikkeld door hem was in die tijd een sensatie, de arts als een van de pioniers in het veld. Zijn eerste patiënt leefde slechts kort. Na 7 maart 1986, werd de kunstmatige pomp gebruikt om hem, de 39-jarige patiënt was slechts vier dagen later een donorhart en kort daarna overleed aan complicaties. Maar sindsdien is er veel gebeurd. "Vandaag kunnen patiënten met hun hartondersteuningssysteem naar huis gaan, er zijn beduidend minder complicaties en de duur is beslist langer", zei Johannes Gehron, woordvoerder van de Duitse Vereniging voor Cardiologie..

Patiënt heeft tien jaar lang zonder complicaties geleefd
In het verleden moesten patiënten na slechts drie of vier jaar rekening houden met problemen zoals beroertes. "Nu is er een patiënt gepresenteerd aan de medische faculteit van Hannover, die al tien jaar vrij van complicaties is", zegt Gehron. Jaren geleden rapporteerde de MHH over het Europese record, dat ze behaalden met het hartondersteuningssysteem "Heartmate II". In 2014 werd voor de eerste keer wereldwijd een nieuw kunsthart van het type "Heartmate III" geïmplanteerd in de kliniek in Nedersaksen. Nationwide, het aantal kunstharten dat elk jaar wordt gebruikt, is tussen 2005 en 2015 bijna verdrievoudigd tot 1.000 stuks.

Idealiter wordt het kunstmatige hart vervangen door een donorhart
Idealiter zal een kunsthart later worden vervangen door een donorhart. Het aantal donoren kon echter niet aan de stijgende vraag voldoen. Om de Deutsche Gesellschaft für Thorax-en Cardiovasculaire Chirurgie (DGTHG) Volgens het aantal harttransplantaties in 2015 weer gedaald gaande van 294 in 2014 tot 283. In het vorige recordjaar 1998 waren er 526 harttransplantaties. De DGTHG maakt zich zorgen over een nieuwe neerwaartse trend. De artsen dromen daarom van een kunstmatig hart zonder kabels, die volledig kunnen worden geïmplanteerd. Volgens Krabatsch gebeurde het dat patiënten de kabel onopgemerkt in een autodeur kneep en stierven. Of in de file en de batterijen konden niet opladen. Frank Baier vandaag is niet langer vertrouwen op verkooppunten: "Ik was niet mijn bedoeling om permanent te wonen," zei hij, verwijzend naar het apparaat. Natuurlijk had hij het geluk dat zijn arts de interventie op dat moment durfde. Volgens de dpa hebben ongeveer 2.250 patiënten in het hartcentrum in Berlijn sinds de jaren tachtig een kunstmatige pomp gekregen. Alleen bij 100 van hen kon het kunstmatige hart weer worden verwijderd. Er wordt gezegd dat slechts bij drie van deze patiënten het eigen hart niet sterk genoeg was op de lange termijn. "Ze hadden weer een kunsthart nodig", zegt Krabatsch. (Ad)