Meer additieven in bewerkte voedingsmiddelen

Het niveau van verwerking van voedsel verhoogt het gehalte aan additieven

2014/07/07

Zogenaamde additieven zijn aanwezig in de meeste bewerkte voedingsmiddelen. Ze dienen bijvoorbeeld een verlenging van de duurzaamheid, de bescherming tegen natuurlijke maar ongewenste kleurveranderingen, de verbetering van de consistentie, het vermijden van toegevoegde suiker of de standaardisatie van de kleur van het product, meldt de Federale Vereniging van Levensmiddelenchemici in de Openbare Dienst (BLC). Consumenten associëren echter vaak additieven met negatieve gezondheidseffecten, daarom is het laagst mogelijke niveau van additieven voor velen wenselijk.

Kant-en-klare producten met veel toevoegingen
Volgens de BLC is een eenvoudige basisregel beschikbaar voor het schatten van het gehalte aan additieven in een voedingsmiddel: naarmate de verwerkingsgraad van het voedsel toeneemt, neemt het aantal gebruikte additieven toe. Indien voor het gemak gebruiksklare, kant-en-klare of kant-en-klare voedingsmiddelen worden gebruikt, gaat dit vaak gepaard met het opnemen van een groter aantal additieven. Omdat deze zogenaamde convenience-producten vaak talrijke additieven bevatten, volgens de BLC. De voedingsindustrie heeft de groeiende vraag van consumenten naar voedsel met het laagst mogelijke niveau van additieven zoals conserveermiddelen, kleurstoffen of smaakversterkers erkend en biedt daarom in toenemende mate overeenkomstig aangepaste producten aan.

Trend naar het verdrijven van additieven?
Steeds vaker op de verpakking en etiquette wordt de vrijstelling van bepaalde additieven aangegeven, als producten met de verklaring „bevat geen kunstmatige kleuren“ of „zonder de toevoeging van smaakversterkers "“ stijgen in het voordeel van de consument, meldt de BLC. In feite schittert niet al het goud hier. Omdat de recepten van veel producten niet echt zijn „schoon“, maar het verbergt andere stoffen met vergelijkbare effecten in de lijst met ingrediënten, dus de boodschap van voedingschemici. Gistextracten zouden bijvoorbeeld worden gebruikt in plaats van smaakversterkers of kleurstoffen in plaats van kleurstoffen. Tot overmaat van ramp, dit „Clean Labelling“ is niet onderworpen aan exacte wettelijke voorschriften. „Elke fabrikant ontwerpt de etikettering volgens zijn eigen marketingconcept“, meldt de BLC.

Volgens de informatie van de federale vereniging van voedselchemici bij de openbare dienst zijn momenteel ongeveer 320 additieven toegelaten voor gebruik in levensmiddelen in de lidstaten van de EU. Deze zijn onderverdeeld in 26 functionele klassen zoals conserveermiddelen, kleurstoffen of smaakversterkers. Volgens de BLC worden de toegestane additieven en hun hoeveelheid in een bepaald voedingsmiddel gereguleerd door EG-verordening nr. 1333/2008. (Fp)