Nieuwe therapeutische aanpak tegen voorheen ongeneeslijke pulmonaire fibrose

Het eigen eiwit van het lichaam keert littekens in de longen om

Pulmonaire fibrose is een chronische ziekte die littekens in de longen veroorzaakt. Tot nu toe is de ziekte niet te genezen. Maar Duitse onderzoekers melden nu een mogelijke aanpak voor de behandeling van de gevaarlijke longziekte.

Ongeneeslijke longziekte

"De term longfibrose (" littekenlong ") vat een aantal verschillende ziektebeelden samen", legt de longinformatiedienst in Helmholtz Zentrum München uit op zijn website. Tot nu toe is de chronische longziekte, die dodelijker is dan vele vormen van kanker, niet te genezen. Maar Duitse onderzoekers melden nu een mogelijke aanpak voor de behandeling van de gevaarlijke ziekte.

Pulmonaire fibrose is een chronische ziekte die littekens in de longen veroorzaakt. Tot nu toe is de ziekte niet te genezen. Duitse onderzoekers hebben nu een mogelijke benadering gevonden voor de behandeling van longziekten. (Afbeelding: artstudio_pro / fotolia.com)

Het eigen eiwit van het lichaam

De eigen eiwit-RAGE van het lichaam, die tot nu toe meestal negatief is gerelateerd aan chronische ontsteking en diabetische gevolgen, speelt een belangrijke rol bij het herstel van DNA-schade..

Het kan natuurlijk ook de genezing van weefselbeschadiging veroorzaken als gevolg van versnelde celveroudering.

Dit is nu ontdekt door wetenschappers van het universitair ziekenhuis van Heidelberg en het Duitse centrum voor diabetesonderzoek. Het moleculaire mechanisme dat ze beschrijven in de huidige uitgave van het tijdschrift "Nucleic Acids Research".

Fibrose is tot nu toe als onomkeerbaar beschouwd

De mogelijke therapeutische bruikbaarheid van het eiwit zij in muizen die geen RAGE kan vormen: Deze ontstaan ​​als gevolg van de beperkte genetische reparatie uitgesproken littekenvorming in de longen, genaamd longfibrose.

Na behandeling met het eiwit genazen de littekens.

"Dit is verbazingwekkend omdat je hebt overwogen dat fibrose onomkeerbaar is. Met RAGE hadden we voor de eerste keer een mogelijk startpunt kunnen vinden voor de genezing van deze frequente weefselbeschadiging ", zegt senior auteur Professor Dr. med. Peter Nawroth, medisch directeur van de Universiteit Afdeling Endocrinologie, Metabolisme en Klinische Chemie Heidelberg, in een verklaring.

"Veel vragen - bijv. hoe deze genezing in detail werkt, maar nog steeds open is. "

Foutloze reparatie van ernstige DNA-schade

RAGE (Receptor van Advanced Glycation End Products) is goed bekend in medisch onderzoek.

Het eiwit speelt niet alleen in diabetes, maar ook chronische en overmatige ontstekingsreacties, zoals atherosclerose en bloedvergiftiging (sepsis), evenals in en vaatziekten en kanker de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer een cruciale rol.

Het eiwit is voornamelijk actief op de oppervlakken van weefselcellen en cellen van het immuunsysteem.

Binnen in de cellen, in tegenstelling, met name in de kern, RAGE toont een heel andere kant van zichzelf: Hier is het, voor de juiste reparatie ernstige DNA-schade, bekend als dubbele breuken, verantwoordelijk, zoals de Heidelbergse onderzoeksteam ontdekte.

In deze schade zijn de twee met elkaar verbonden en verdraaide strengen van genetische informatie volledig afgetopt, zonder tijdig herstel zou de cel snel vergaan.

Met littekens bedekt weefsel geregenereerd

Aangezien DNA in de cellen continu te lezen - het bevat het masterplan voor alle processen in de cel - is en beweerde schade is zeer vaak voor: In elke cel is er mathematisch waarschijnlijk duizenden keren per dag om defecten in deze vitale molecule.

Verstoringen in de complexe reparatiemechanismen, bijvoorbeeld omdat de cellen in het bijzonder worden blootgesteld aan toxische stoffen uit de omgeving of schadelijke metabole producten, kunnen ervoor zorgen dat associaties met hele weefsels snel verouderen, degenereren en littekens oplopen..

Voorbeelden zijn leverfibrose bij alcoholmisbruik of netvlies- en nierbeschadiging bij suikerziekte diabetes mellitus.

Op dit moment zijn er geen bruikbare geneesmiddelen om specifiek aandoeningen van deze reparatiemechanismen aan te pakken, en weefselschade b.v. om diabetes te voorkomen.

Muizen die geen RAGE kunnen vormen door een genetisch defect, ontwikkelen bijvoorbeeld longfibrose.

De long is bijzonder vatbaar voor weefselbeschadiging omdat deze in constant contact is met de buitenwereld via de ademlucht en in grote mate wordt blootgesteld aan milieu-invloeden.

In het diermodel konden de onderzoekers het tot nu toe onbekende moleculaire mechanisme van DNA-reparatie onder RAGE-betrokkenheid ophelderen en belangrijke verdere protagonisten identificeren.

Door RAGE in de longen van de muizen te introduceren met behulp van gemodificeerde virussen, herstelde niet alleen DNA-reparatie zich: tot de verbazing van de wetenschappers regenereerde en herstelde het weefsel met littekens een deel van zijn functionele capaciteit.

Moleculaire therapie om genetische en celbeschadiging te herstellen

Het gepubliceerde werk biedt niet alleen belangrijke inzichten in de moleculaire relatie tussen RAGE-gemedieerd DNA-herstel, celveroudering en fibrose.

"Ook voor het eerst kan een moleculaire therapie voor het herstellen van mutagene en celschade in de longen en daarmee het voorkomen van fibrose of tumoren ontstaan ​​als gevolg van DNA- beschadiging haalbaar", aldus hoofdauteur Dr. med. Varum Kumar, University Department of Endocrinology, Metabolism and Clinical Chemistry Heidelberg and German Center for Diabetes Research in a Communication.

Vervolgens willen de wetenschappers onderzoeken of RAGE ook een rol speelt bij lever- en nierfibrose en dat behandeling met het eiwit ook deze orgaanbeschadiging kan verhelpen. De RAGE-therapie waarbij gemodificeerde virussen worden gebruikt, is al door het team gepatenteerd. (Ad)