Paniekaanvallen Kleine tips tegen kortademigheid, angst en hartslag

Tachycardie, zweten, cirkelen spanning, snelle ademhaling en grote angst. Zelfs als er geen echt gevaar is, zijn sommige mensen voorbij aan een ware paniekaanval. Waar komt dit vandaan en wat kunnen de getroffenen doen op het moment van de acute aanval? De meningen van experts gaan soms uit elkaar.

Tachycardie, zweethanden en grote angst. "Bovendien is er een enorme druk op de borst", zegt Thorsten Schmidt. Sinds ongeveer 5 jaar heeft Thorsten dergelijke aanvallen. "In eerste instantie dacht ik dat ik een hartaanval had. Dus ik werd een paar keer opgenomen in een kliniek. Alles was daar echter op orde. "Op een gegeven moment zei een dokter tegen hem dat hij mogelijk last zou hebben van paniekaanvallen.

In een paniekaanval kan een goede overredingskracht zijn, veiligheid bieden en oefenen. Afbeelding: pathdoc - fotolia

Veel Duitsers lijden aan paniekaanvallen. Volgens het Robert Koch-instituut ongeveer 2 procent van de Duitsers. Het aantal niet-gemelde gevallen zal echter waarschijnlijk veel hoger zijn, omdat niet elke paniekaanval wordt geïnterpreteerd door degenen die als zodanig zijn getroffen.

"Het slechte is dat het overal over me heen kan komen", zegt Thorsten Schmidt. "In de metro, wanneer je in het restaurant of op het werk eet." En altijd speelt de angst voor angst een belangrijke rol. "Achter dit is meestal de angst voor een verlies van controle", legt Christa Roth-Sackenheim, voorzitter van de Beroepsvereniging van Duitse Psychiaters (BVDP). "De getroffenen voelen zich hulpeloos in de situatie en ze kunnen er niet zonder meer uitkomen."

De trigger voor de aanvallen, bijvoorbeeld wanneer een familielid sterft, moest je hulpeloos toekijken bij een ongeluk of een verandering zoals een bruiloft of de geboorte van een kind. Vaak is er een organische oorzaak achter de veronderstelde psychische aandoening. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer patiënten aan hyperthyreoïdie lijden. Dan kunnen medicijnen snel helpen om weer in evenwicht te komen.

Lichaamsbeweging kan het lichaam kalmeren
Relatief succesvol is fysieke activiteit. Wie kan in een dergelijke situatie "gaan joggen, trappen lopen of squatten doen", zegt Prof. Dr. med. Borwin Bandelow, hoofd van de afdeling psychiatrie en psychotherapie aan de universiteit van Göttingen.
Door lichamelijke activiteit keren de symptomen die eerder door de patiënt als gevaarlijk en levensbedreigend werden geclassificeerd, terug naar de processen van het lichaam. Dit kan op zijn beurt degenen die getroffen zijn door een paniekaanval kalmeren, zoals de psychiater uitlegt.

Tijdens de aanval treden niet-controleerbare mechanismen van het sympathische zenuwstelsel op, waardoor de patiënt in een acute bereidheid is om te vluchten. Dit gebeurt ongeacht de externe omstandigheden. De getroffenen lijden dan aan hartkloppingen (hartslag boven de 100), zweten, urgentie en kortademigheid. Een paniekaanval kan tussen de 3 en 30 minuten duren. Velen denken dat ze voor de eerste keer een hartaanval krijgen. "Dit wordt door velen ervaren alsof angst het gevolg is van waargenomen fysieke symptomen", legt Roth-Sackenheim uit.

"De typische symptomen van een paniekaanval kunnen plotselinge ademnood en angst zijn, evenals duizeligheid, zweten en een gevoel van flauwvallen, helemaal tot angst. Bij sommige mensen zijn dergelijke lichamelijke symptomen minder prominent. Aan de andere kant overheersen mentale symptomen zoals uitgesproken gedachten over angst of het gevoel volledig naast zichzelf te staan ​​", meldt Dr. med. Christa Roth-Sackenheim. Als je een paniekaanval ervaart, kun je verschillende manieren gebruiken om het te verminderen. "Aan de ene kant is het logisch om te beseffen dat deze onaangename toestand niet lang zal duren. Het grootste deel van de aanval is na 10 tot 30 minuten voorbij. Als een verdere onmiddellijke maatregel is een bewuste, diepe en langzame ademhaling van de buik nuttig, omdat een versnelde ademhaling de symptomen meestal verergert. "Omdat angst gepaard gaat met verhoogde spierspanning, kunnen patiënten ook proberen hun spieren bewust te ontspannen. Dit lukt hoe beter, hoe meer ervaren iemand erin zit.

Geen bewuste in- en uitademing
Geheel andere mening is Prof. Dr. Borwin Bandelov. Terwijl veel therapeuten angstige patiënten adviseren om bewust in te ademen en uit te ademen, is hij een tegenstander van deze methode omdat het "de concentratie richt op de reacties van het lichaam, en dat de paniek alleen maar verder verhoogt". Tijdens de paniekaanval moeten patiënten cognitief gewaar zijn dat de aanval "na 30 tot 120 minuten voorbij is" en dat er geen gevolgen voor de gezondheid zijn. "Als je dat kunt doen, kun je al kalmeren", legt de psychiater uit.
Een paniekaanval kan iedereen raken. Vaak zijn deze geassocieerd met agorafobie, stress, posttraumatische stressstoornis of angst voor de ziekte. Als de paniekaanvallen meerdere keren per jaar voorkomen, moeten patiënten een arts raadplegen. Over het algemeen kunnen de oorzaken en symptomen goed worden behandeld in de context van gedrags- of psychotherapie. Voordat een therapie wordt gestart, moeten echter organische oorzaken zoals hart- en vaatziekten of hyperthyreoïdie worden opgehelderd. (Sb)