Zorgen voor de ziekte van Alzheimer in Thailand

Zorg voor Duitse Alzheimerpatiënten in Thailand

2014/04/01

Steeds meer Duitsers en Zwitsers zorgen voor hun familie in Alzheimer in Thailand. De zorg daar wordt als goedkoper en persoonlijker beschouwd. Maar er is ook kritiek.

Zorg in het noorden van Thailand
Momenteel staat Thailand in de internationale krantenkoppen, vooral vanwege de politieke onrust in het land. Maar ver van de hoofdstad Bangkok, in het noorden van Chiang Mai, hebben veel Duitsers en Zwitsers te maken met totaal verschillende problemen. Bijvoorbeeld Ulrich Kuratli uit Zwitserland, die moet beslissen om zijn vrouw Susanna in het noorden van Thailand te verlaten of haar mee naar huis te nemen. De 65-jarige, ooit een succesvolle schilder, lijdt aan Alzheimer en werkt momenteel in de Baan Kamlangchay-faciliteit („Thuis voor zorg die uit het hart komt“) aan de rand van Chiang Mai, ongeveer 700 kilometer ten noorden van Bangkok.

Een derde van de kosten
Voor Ulrich Kuratli moet de beslissing moeilijk zijn. Zijn vrouw, met wie hij al 41 jaar getrouwd is, zou zeker goed verzorgd worden in hun thuisland, maar de zorg in Thailand wordt als minder duur en ook persoonlijker vergeleken met Zwitserland. De patiënten wonen in genoemde faciliteit in individuele huizen binnen een gemeenschap, worden naar de lokale markten, restaurants en tempels gebracht en ontvangen 24 uur per dag persoonlijke zorg. De kosten van ongeveer 2.800 euro per maand zijn slechts ongeveer een derde van het bedrag dat de zorg van Susanna Kuratli zou verslinden in een gemiddeld huis in Zwitserland.

Jaloers op de verzorger
Haar man gaf zichzelf een half jaar om een ​​beslissing te nemen. Intussen woont hij aan de zijde van zijn vrouw in Baan Kamlangchay. Hij is momenteel geneigd om Susanna in Thailand te laten. Volgens persberichten zei hij: „Soms ben ik jaloers“, en verder: „Wanneer ik mijn vrouw bereik, neemt ze haar niet, maar als haar verzorger haar hand neemt, blijft ze kalm. Ze lijkt gelukkig. Als ze me ziet, begint ze te huilen. Misschien herinnert ze zich hoe het was en begrijpt het, maar kan het het niet meer in woorden uitdrukken.“

Trendzorgen experts
Steeds meer mensen in westerse landen worden geconfronteerd met een soortgelijk dilemma. Aan de ene kant groeit het aantal Alzheimerpatiënten en aan de andere kant stijgen de kosten van de zorg. Bovendien houdt het aanbod van gekwalificeerde verpleegkundigen en voorzieningen nauwelijks gelijke tred met de ontwikkeling. Hierdoor ontstaat de situatie dat familieleden vaak hulp zoeken in de verte, waar de zorg meestal goedkoper is en, zoals velen denken, ook beter is. Deze trend wordt door sommige deskundigen gevolgd. Sommigen van hen denken dat ontworteling schadelijk is voor Alzheimerpatiënten, zoals het vergroten van angstgevoelens. Anderen beweren dat de kwaliteit van zorg belangrijker is dan de plaats.

Duizenden Duitsers worden in het buitenland verzorgd
Het idee om zieke oudere mensen ver weg te sturen veroorzaakt voor veel mensen een zeker ongemak. Maar dit zijn geen geïsoleerde gevallen. Reeds enkele duizenden Alzheimerpatiënten evenals senioren met andere ziekten werden uit Duitsland naar Oost-Europese landen zoals Oekraïne of Spanje en Griekenland gebracht. De Filippijnen behoren ook tot de aanbieders van betaalbare zorgfaciliteiten. Ongeveer 100 Amerikanen zouden momenteel op zoek zijn naar een kinderopvangplaats, volgens J.J. Reyes, die een seniorengemeenschap in de buurt van de hoofdstad, Manilla, plant.

Meer dan 44 miljoen Alzheimerpatiënten
Bij Alzheimer lijden de lijders aan een duidelijk gebrek aan geheugen en oriëntatiefunctie van de hersenen. Eerste waarschuwingssignalen zijn een constante herhaling van dezelfde verhalen, vragen of zinsneden bij oudere mensen. Het volledig verdwijnen is niet langer de voltooiing van alledaagse zaken, zoals persoonlijke zorg en uiterlijk, geldtransacties, het beantwoorden van eenvoudige vragen en het vinden van alledaagse voorwerpen. Later worden vaak verlies van motorische functies en emotionele onvoorspelbaarheid toegevoegd, wat constante zorg betekent voor de getroffenen. Volgens de Britse organisatie Alzheimer's Disease International lijden wereldwijd meer dan 44 miljoen mensen aan deze ziekte. Verwacht wordt dat dit aantal tegen 2050 zal groeien tot 135 miljoen.

Kosten niet gedekt door een ziekteverzekering
Verzorging in het buitenland valt in de regel niet onder de zorgverzekering. Het moet dus uit eigen zak worden betaald. Een staatsverzekering in Zwitserland zou tweederde van de zorg van Susanna Kuratli dekken. Omdat privéklinieken met piekzorgen echter het equivalent van 11.000 euro per maand of zelfs meer kosten, zouden de zorgkosten in Thailand goedkoper zijn. De oprichting Baan Kamlangchay werd opgericht door de Zwitser Martin Woodtli, die er lid van was „Artsen Zonder Grenzen“ bracht vier jaar door in Thailand, en later was zijn moeder met de ziekte van Alzheimer de eerste „gast“ (Woodtli spreekt er nooit over „patiënten“) naar de zorginstelling gebracht. Momenteel zijn er 13 „gasten“ uit Zwitserland en Duitsland. Bijna elke middag verzamelen ze zich in een privépark om te zwemmen, te eten en te rusten op de ligstoelen. Er zijn ook regelmatig excursies in de omgeving.

Kritiek op de Duitse Alzheimer Society
Sabine Jansen van de Duitse Alzheimer's Society bekritiseert dat aanpassing aan een vreemde plek moeilijk is voor de meeste patiënten, omdat ze in een wereld leefden met herinneringen aan het verleden. „Ze hebben een betere oriëntatie in hun eigen huis en in hun eigen gemeenschap. Vrienden, familieleden en buren kunnen ze bezoeken. Ook vanwege taal- en culturele redenen is het voor de meesten het beste om in hun thuisland te blijven“, dus de expert. (Ad)