Prothesen Stijgende cijfers maken zorgverzekeraars nerveus
Prothese: Stijgende cijfers maken zorgverzekeraars nerveus.
(30.07.2010) Sinds 2003 hebben wettelijke zorgverzekeraars ongeveer 1,4 miljoen heupgewrichtoperaties en een miljoen knieoperaties moeten betalen. Deskundigen zeggen al dat binnenkort bijna elke bejaarde in Duitsland een knie of heup zal hebben. Met naar schatting 30 miljoen gepensioneerden in Duitsland zijn dit verontrustende cijfers. Natuurgeneeskundige experts vragen waarom ziektekostenverzekeringen niet betalen voor methoden zoals osteopathie of het fasciale vervormingsmodel, wat een kosteneffectief alternatief of supplement zou kunnen zijn.
Sinds 2003 zijn heupoperaties toegenomen met achttien procent en knieoperaties met meer dan 50 procent en zijn nu goed voor twee procent van de totale ziektekostenverzekering. Zonder de noodzaak van follow-up of revalidatie, bedragen de kosten van de eerste knie- of heupprothesen bijna drie miljard euro per jaar. De re-operaties zullen met ongeveer 550 miljoen euro verslaan in de schatkist.
Als het gaat om het herstel van de kosten in het zorgstelsel, komen functionarissen in het ziekteverzekeringssysteem op bedrijfstemperatuur. Omdat de koffers opgeschrokken zijn en een puzzel zijn om de toename van kosten en zaaknummers in Duitsland te beteugelen. Tegenover het weekblad „De tijd“ schudt de plaatsvervangend CEO van Barmer GEK, Dr. Rolf-Ulrich Schlenker, de beproefde zinnen uit de hoes. Er is beoordeling van individuele criteria, compensatieniveaus en „op prestaties gebaseerde compensatie“ en de kwaliteit van de spraak.
Alleen op de „op succes gebaseerde beloning“ Bij experts rijst bijvoorbeeld de vraag hoe een chirurg de kansen op succes van een implantaat in de eerste plaats moet beoordelen. Zelfs vertegenwoordigers van beeldvormingstechnieken geven nu toe dat de beeldbevindingen vaak niet consistent zijn met de symptomen van de patiënt. Lange perioden van pijn voorafgaand aan de implantaatoperaties zorgen er vaak voor dat bepaalde spieren en bindweefselstructuren atrofiëren. Heup-patiënten lijden bijvoorbeeld aan laterale heupspieren die moeizaam moeten worden herbouwd na een operatie en waarbij het weefsel moet worden losgemaakt.
Interventie door middel van methoden zoals osteopathie of het fasciale vervormingsmodel (FDM) zou hier van tevoren nuttig kunnen zijn, om de betrokken patiënten minder pijnlijk te maken bij heuppijn of kniepijn en om de weefsels (fascia) meer ontspannen en aanpasbaar te maken. Vooral in de medische wereld zijn de bereidheid en de bereidheid om te leiden tot een verdere verspreiding van, bijvoorbeeld, het fasciale distorsiemodel. Cursussen voor artsen in de FDM uitgevoerd door A.I.M. - Werkgroep voor interdisciplinaire geneeskunde Hannover (hoofd: Prof. Dr. Matthias Fink) aan de Hannover Medical School en Hannover Medical Park zijn regelmatig volgeboekt en kunnen nauwelijks aan de vraag voldoen.
Waarnemers hebben lang betreurd dat de ziekenfondsen hier niet opspringen en dergelijke interdisciplinaire initiatieven bevorderen, om in de toekomst kosten te besparen, in plaats van werkende artsen en de prothesedivisie samen te voegen. (Tf)