Psychiaters hebben kritiek op New US Diagnostic Manual

Duitse psychiaters bekritiseren de nieuwe editie van de US Diagnosis Manual for Mental Diseases

2013/04/18

Gerenommeerde neurologen en psychiaters bekritiseren het nieuwe Manual of Mental Diseases van de American Psychiatric Association (APA). In deze context spreken ze van één „bijna inflatoir gebruik van diagnoses van psychische stoornissen“. Zon staat al luid de handleiding ene rouwen om het verlies van een dierbare die langer dan twee weken, een behandeling waardig psychische ziekte duurt omdat het verdriet sensatie opent dan in een depressie.

Zoek er een „Inflatie van diagnoses“ plaatsen? Psychiaters en psychotherapeuten in Duitsland bekritiseren het nieuwe Amerikaanse handboek. Daarin staat onder andere dat „langdurig verdriet“ in een ziekte. Zou verdriet, verlies van eetlust, moeite met concentreren en apathie aanhouden gedurende meer dan 14 dagen na een sterfgeval, het nieuwe diagnostische systeem genaamd een depressieve episode moet worden behandeld.

In mei van dit jaar zal de nieuwe editie van de ziektecatalogus van de American Psychiatric Association (APA) worden gepubliceerd. nu het vertegenwoordigt de vijfde editie versie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, kort DSM-5. Volgens een pre-release wordt aanbevolen om artsen en psychotherapeuten tot een depressieve stemming te zien na de dood van een geliefde na 14 dagen als een mogelijke depressie en behandelen. Tot nu toe werd het verdriet over het verlies van een naaste persoon beschouwd als een emotioneel uitzonderlijk geval.

Gerenommeerde psychiaters kritische heruitgave van de handleiding
Gerespecteerde psychiater Allen Frances als aan de Duke University waarschuwen al enige tijd van de inflatie van de diagnoses op het gebied van psychische stoornissen. Na het vrijgeven van informatie, dat is nu de Duitse Vereniging voor Psychiatrie en Psychotherapie, Psychosomatische Geneeskunde en Neurologie (DGPPN) heeft ingegrepen in het debat. Volgens de psychiater dat is „Hoewel het Amerikaanse handboek geen directe richtlijn is voor het werk van psychiaters in Duitsland“, maar het zou indirecte invloed kunnen hebben op de heruitgifte van het classificatiesysteem van ziekten van de Wereldgezondheidsorganisatie, dus de angst. De classificatie is ook in Duitsland bekend als ICD-10 en is instrumenteel in diagnostiek.

DGPPN President Wolfgang Maier van de Universiteit van Bonn en zijn collega Peter Falkai van München en Andreas Heinz bekritiseerd door de Berlijnse Charité op het onderwerp van het verdriet dat de DSM-5 „het meestal natuurlijke verlies van rouwgevoelens en het grotendeels behouden vermogen om zichzelf te reguleren“ negeert. Dat kan er vervolgens toe leiden dat een aantal patiënten een verkeerde diagnose stellen „Psychische stoornis“ ontvangen. Op hun beurt denken psychiaters dat dit zou betekenen dat patiënten met ernstige psychische stoornissen niet langer adequate hulp zouden krijgen.

Een ander punt van kritiek is de toenemende geheugenzwakte op oudere leeftijd, die in de DSM-5 in niet-dramatische processen ook een ziektewaarde krijgt. Hier is de nieuwe diagnose „Kleine neurocognitieve aandoening“ (lage mentale disfunctie). Er is geen hier „effectieve therapie“ en dat is waarom, volgens de critici, het niet klopt, „Vormen van vergeetachtigheid“ om als een ziekte te worden beschouwd.

In het vizier van kritiek zit ook de zogenaamde „Middelengebruik stoornis“. Deze diagnose is er een „groep diagnostiek“ voor verslavingen, waarin het schadelijke gebruik van stimulerende middelen en echte afhankelijkheden worden samengevat. Met deze nieuwe vorm van diagnose vrezen de artsen dat de scheidslijn tussen de consumptie van alcohol kan leiden tot sociale problemen die zich vermengen met echte verslaving.

De critici van DGPPN benadrukken echter dat sommige diagnoses in de DSM-5 zijn opgenomen „hebben geen ziektewaarde en behoren tot het normale leven“. De experts konden ook iets positiefs uit de handleiding halen. Dus er zijn klachten die niet langer in de nieuwe editie worden vermeld als een afzonderlijke ziekte. Dit omvat de zogenaamde „Burnout-syndroom“, dat de media-aandacht in Duitsland sterk is. de „uitgeput syndroom“ wees eerder een depressie. In de meritocratie zou echter de voorkeur hebben „Burn-out“ gebruikt, omdat dit ook hoge prestaties suggereert. (Sb)

Afbeelding: Gerd Altmann