Piepende eenden een gezondheidsrisico Bij kuikens liggen miljoenen ziektekiemen op de loer

Piepende eenden een gezondheidsrisico Bij kuikens liggen miljoenen ziektekiemen op de loer / Gezondheid nieuws

Ziekteverwekkers: Onderzoekers vinden veel gevaarlijke bacteriën in badeendjes

In veel badkamers mag de kleurrijke piep eend niet ontbreken. Veel kinderen willen niet in het bad gaan zonder het speelgoed. Maar de gevaren liggen op de plastic dieren. Onderzoekers vonden in het badspeelgoed tonnen ziektekiemen die soms gevaarlijke infecties kunnen veroorzaken.


Diverse bacterieculturen in eendjes

Voor veel kinderen maken ze baden een plezier: kleine gele eenden of zelfs een gifgroene krokodil. In een recent onderzoek is echter gebleken dat het badspeelgoed vaak vol gevaarlijke bacteriën zit. De onderzoekers uit Zwitserland en de VS vonden schimmels en bacteriën in plastic speelgoed, wat bij kinderen gedeeltelijke oor-, oog- en darminfecties kon veroorzaken. Naast het plastic materiaal dragen de zwemmers zelf bij aan het feit dat een verscheidenheid aan bacterieculturen kan opgroeien in de kuikentjes.

Onderzoekers hebben miljoenen bacteriën gevonden in badeendjes. De schimmels en bacteriën kunnen bij kinderen gedeeltelijke oor-, oog- en darminfecties veroorzaken. (Afbeelding: Claudia Marx / fotolia.com)

Kinderen injecteren vaak bruine bouillon in hun gezicht

In badkamers is het meestal warm en vochtig. Dit zijn ideale omstandigheden voor de groei van biofilms van bacteriën en schimmels, bijvoorbeeld op douchegordijnen of achter kleine dozen.

Maar dit geldt in het bijzonder voor rubberen duckies en ander speelgoed dat wordt gebruikt bij het baden. Omdat in de zachte dieren weelderige tapijten van bacteriën en schimmels kunnen groeien.

Wanneer een kind zijn speelgoed samendrukt, springt er vaak een bruine bouillon uit.

Nu heeft een groep onderzoekers van Eawag (Zwitsers Federaal Instituut voor Water, Afvalwaterzuivering en Waterbescherming), het Zwitserse Federale Instituut voor Technologie (ETH) Zürich en de Illinois University (VS) onderzocht welke factoren deze groei bevorderen en welke soorten micro-organismen hierbij betrokken zijn.

De resultaten zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift "NPJ Biofilms and Microbiomes".

Potentieel pathogene bacteriën in 80 procent van de kuikens

De wetenschappers hebben badspeelgoed verzameld en gebruikt om biofilms van bacteriën en schimmels aan de binnenkant te karakteriseren, meldt Eawag in een verklaring.

Tegelijkertijd werden ook tests uitgevoerd met nieuwe badeendjes. Dit, de onderzoekers blootgesteld gedurende elf weken omstandigheden zo realistisch zou zijn in een huishouden - sommigen als een controlegroep alleen in schoon drinkwater en een aantal in de gebruikte badwater, met inbegrip van factoren zoals zeepresten, vuil en zweet, maar ook bacteriën van het menselijk lichaam.

Vervolgens werden alle eenden opengesneden in het laboratorium en onderzocht. "De resultaten klinken niet smakelijk", zegt de verklaring. Tussen de vijf miljoen en 75 miljoen cellen per vierkante centimeter holde op de plastic oppervlakken.

Vooral in baden die onder reële omstandigheden werden gebruikt, maar ook tussen controlegroepen, waren er grote verschillen in de samenstelling van biofilmgemeenschappen.

Op 60 procent van de echte gebruikte en op alle gebruikte in vuil water controle eendjes waren verschillende schimmels.

In 80 procent van alle eenden, de onderzoekers vertegenwoordigers van potentieel pathogene bacteriën, waaronder Legionella of zogenaamde koppige ziekenhuizen kiemen staafbacteriën Pseudomonas aeruginosa.

Zelfs badgasten brengen vuil in het bad

Vervolgens onderzochten de wetenschappers de oorzaken van de weelderige biofilms: ten eerste onderzochten ze het kraanwater. Dit heeft meestal zulke lage voedingsconcentraties dat bacteriën maar minimaal kunnen groeien.

Maar de eendjes zelf zorgen voor een bron van voedingsstoffen. Vanwege het zachte plastic materiaal - vaak polymeren van slechte kwaliteit - komt veel organische koolstof vrij.

Bij het baden van andere belangrijke voedingsstoffen zoals stikstof en fosfor, maar ook extra bacteriën in het bad krijgen, bijvoorbeeld uit het lichaam van de baders, vuil of toiletartikelen meegebracht zoals shampoos en crèmes.

Gevaarlijke verontreinigende stoffen

Ook in dit land zijn in het verleden deels ongeautoriseerde hoge niveaus van verschillende verontreinigende stoffen aangetroffen in waterspeelgoed zoals badeendjes.

TÜV Rheinland meldde bijvoorbeeld ontdekkingen van zogenaamde ftalaat-weekmakers, die volgens de experts worden vermoed "hormonaal en carcinogeen" te zijn..

Sommige producten bevatten bovendien te veel giftige polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's), waarvan ook wordt vermoed dat ze kanker veroorzaken..

Kiemen kunnen ontstekingen en infecties veroorzaken

De hoofdauteur van de huidige studie, de microbioloog Lisa Neu, behandelt in haar proefschrift - niet alleen het voorbeeld van rubberen eendjes - hoe plastic biofilms vormt en hoe de materialen de microbiële processen in drinkwater beïnvloeden.

Haar supervisor, Frederik Hammes, is niet verbaasd over de resultaten: "Er zijn veel fora en blogs over vuile eenden op het internet, maar tot nu toe zijn ze nauwelijks wetenschappelijk onderzocht."

Het speelgoed is een zeer opwindend onderzoeksobject, omdat ze de interface vormen tussen drinkwater, plastic, externe vervuiling en kwetsbare eindgebruikers, zegt Hammes..

Bij de kwetsbare of gevoelige gebruikers spreekt de expert de (kleine) kinderen aan, die graag met de bouillon van de kuikens spetteren.

"Dat kan het immuunsysteem versterken. Dan is het positief, "zegt de onderzoeker," maar het kan ook leiden tot ontsteking van de ogen en oren of gastro-intestinale infecties. "

Strengere regelgeving

Dus beter geen baden meer in het bad? Na elk gebruik rijkelijk schoon? Of, zoals aanbevolen op het internet, nog voor het eerste gebruik van het spuitplezier en voorkomen dat het gat vast komt te zitten?

Hammes ziet nog een andere manier: strengere regels voor de polymeren die worden gebruikt voor de kuikens.

Dit werkte ook voor problematische chemicaliën, nu zou men rekening moeten houden met het vrijkomen van koolstof, zoals dat nu al gebeurt in de tests voor kunststof drinkwaterleidingen. (Ad)