Resistentie van longkankercellen voor gedecrypteerde chemotherapie
Longkanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker en vaak is de ziekte, vooral bij kleincellig longcarcinoom, pas in een vergevorderd stadium ontdekt. Therapeutische opties in zo'n laat stadium van de ziekte zijn echter nog steeds uiterst beperkt, in het bijzonder omdat de tumoren resistentie tegen chemotherapiebehandeling ontwikkelen. In een recent onderzoek hebben wetenschappers van MedUni Vienna de oorzaak van deze "chemo-resistentie" onderzocht en hun bevindingen gepubliceerd in de vakbladen "Cell Adhesion and Migration" en "Trends in Cancer".
Frequente metastasen zijn al aanwezig wanneer de diagnose van een kleincellig longcarcinoom wordt gesteld. Hier is een chemotherapie (mogelijk met daaropvolgende bestraling), de laatste hoop voor de getroffenen. Dit toont ook aanzienlijk succes bij het eerste gebruik, maar het is niet ongebruikelijk "binnen een jaar na een tumorherhaling, die niet langer reageert op een nieuwe chemotherapie", zei de MedUni Wenen. De tumorcellen ontwikkelen resistentie tegen de chemotherapeutische middelen. De oorzaken van chemo-resistentie bij kleincellige longkanker zijn nu voor het eerst bewezen door onderzoekers onder leiding van Gerhard Hamilton van de University Department of Surgery bij MedUni Vienna.
Kleincellige longkankers zijn vaak resistent tegen chemotherapie. Wetenschappers hebben nu de oorzaak hiervan vastgesteld. (Foto: blueringmedia / fotolia.com)Dreigende recidief in kleincellige longcarcinomen
Volgens de onderzoekers is longkanker een van de meest voorkomende vormen van kanker in Oostenrijk en sterven ongeveer 4000 mensen elk jaar aan een dergelijke ziekte. "Ongeveer 85 procent van de longkankers zijn van het histologische type niet-kleincellige longkanker (NSCLC) van zeer goed reageren op gerichte therapieën en immuuntherapie," zei de Medische Universiteit van Wenen. De overige 15 procent van de patiënten volgens de University op een kleincellige longkanker (SCLC), "bestaande uit neuroendocriene cellen en metastaseert snel." Met aangewezen bevindingen successen cytotoxische chemotherapie meestal gevolgd door bestraling. "Ten eerste, de patiënten praten over de basis van platina therapie in combinatie met het geneesmiddel etoposide heel goed, maar komen binnen een jaar resistent tumorrecidieven," verklaren de onderzoekers. In een verdere behandeling met de actieve ingrediënten Topocetan of anthracyclines dan een lage respons op de behandeling en overleving in deze fase bedraagt meestal slechts een paar maanden te laten zien.
Vorming van resistente tumorclusters
Wetenschappers beschrijven het als een bijzonder kenmerk van de kleincellige longkanker die in dit geval "vele tumorcellen migreren naar de bloedbaan en vormen een circulerende tumorcellen metastase." Ongeveer een jaar geleden, onderzoekers waren in staat om Gerhard Hamilton in samenwerking met Robert Zeillinger (Molecular Oncology Group, Ministerie van gynaecologie) en Maximilian Hochmair (Otto Wagner ziekenhuis) bewijs kweekbare weefselkweken van circulerende tumorcellen dat hoewel de afzonderlijke cellen zijn gevoelig voor chemotherapeutische middelen kunnen echter grote aggregaten spontaan, meldt de Medische Universiteit van Wenen. Deze zogenaamde tumorclusters met zuurstofarme kerngebieden zijn resistent tegen chemotherapie, omdat de medicijnen moeilijk te penetreren zijn. Bovendien zouden veel cellen zich in een rustfase bevinden vanwege het gebrek aan zuurstof, wat ze ongevoelig maakt voor chemotherapeutische middelen. Daarnaast is de bestraling niet effectief is te wijten aan een gebrek aan zuurstof, "omdat de nodige schade aan de tumor cellen missen zuurstofradicalen," de onderzoekers verklaren.
Nieuwe therapeutische benaderingen vereist
De wetenschappers gelukt "baanbrekend proof" beweert de "de chemotherapie en straling weerstand wordt veroorzaakt door de clustering van circulerende tumorcellen." Dus alleen elimineert de belangrijkste tumormassa in de eerste chemotherapie, maar de circulerende tumorcellen in de vorm de tumor cluster leidt vervolgens tot herhaling. Daarom moet bij volledig nieuwe therapeutische benaderingen eerst de vorming van de tumorclusters worden voorkomen of moet hun oplossing worden bereikt, benadrukken Hamilton en collega's. Volgens de onderzoekers kunnen hun bevindingen ook van toepassing zijn op andere maligniteiten. (Fp)