Resistentievorming bij de immunotherapie van kanker gedecodeerd

Waarom het komt tot de immunotherapie van kankerbestendigheid

Tot nu toe is slechts ongeveer tien tot twintig procent van de gebruikte immuuntherapieën succesvol bij kankerpatiënten. Recente gegevens tonen aan dat sommige patiënten resistentie tegen behandeling ontwikkelen na één tot twee jaar. Dit ongunstige verloop draagt ​​bij aan de lage kans op succes. Een onderzoekswerk van de Medische Universiteit van Innsbruck biedt nu een baanbrekend inzicht in dit onderwerp. De onderzoekers hebben ontcijferd waarom deze resistenties zich vormen en geven dus aanwijzingen voor de optimalisatie van immunotherapie.

"De interactie tussen de tumor en het immuunsysteem is zeer gedifferentieerd en complex en vereist nog steeds veel educatief werk", legt Zlatko Trajanoski, bioinformantics-wetenschapper van het Biozentrum der Medizin Uni Innsbruck uit in een persbericht over de onderzoeksresultaten. De onderzoekers konden bewijzen dat tumoren genetisch homogener worden in de loop van immunotherapie. Het resultaat is dat de tumorcellen niet langer door het immuunsysteem worden herkend en de tumoren weer beginnen te groeien. De resultaten van het onderzoek werden gepubliceerd in het tijdschrift "Nature Communications".

Onderzoekers van de Universiteit van Innsbruck ontcijferen de redenen voor verhoogde weerstand bij immunotherapie bij kanker. Deze bevindingen hebben het potentieel om de kans op slagen van kankerimmunotherapie in de toekomst te vergroten. (Afbeelding: Alexander Raths / fotolia.com)

Welke rol speelt de homogeniteit van een tumor??

Experimenten met muizen toonden de onderzoekers aan dat in de loop van een immunotherapie de genetische diversiteit van een tumor afneemt. Overleefde aldus die tumorcellen die niet worden aangevallen door het immuunsysteem. "Immuuntherapie omvat zogenoemde immuun-editing, wat betekent dat tumorcellen met bepaalde mutaties worden geëlimineerd, waardoor de genetische heterogeniteit van de tumor wordt verminderd", legt Trajanoski uit. In dit geval zou een onderbreking van de therapie gunstig zijn. De onderzoekers ontdekten echter ook tumoren waar deze homogeniteit niet voorkwam. Volgens Trajanoski zijn die tumoren die een brede genetische spreiding vertonen ook die waarin immunotherapie succesvol is.

Speciale uitdagingen

Trajanoski rapporteert over de enorme complexiteit van het onderwerp. Zelfs de selectie van individuele immunotherapieën vormt een speciale uitdaging, waarvoor de ondersteuning van bio-informatica vereist is. "Om de ontwikkeling van resistentie te kunnen voorspellen, zou een uitgebreide analyse van het tumormonster voor zijn genetische heterogeniteit moeten worden uitgevoerd, wat uiteindelijk een aanpassing van de therapie in termen van dosering en tijdbeheer mogelijk zou maken," suggereren de wetenschappers onder leiding van Zlatko Trajanoski.

Verdere studies zijn vereist

Het onderzoek in Innsbruck werd mogelijk gemaakt door de steun van de doctorale hogeschool MCBO, het Horizon2020-project APERIM en de Tiroler kankerhulp. Toekomstige studies zullen een uitgebreide analyse van tumormonsters vereisen voor hun genetische diversiteit. Volgens de wetenschappers zou dit de toekomstige weerstand voorspellen en zou de therapie dienovereenkomstig kunnen worden aangepast. (Vb)