Snurken bij kinderen
Zachte hulp voor kleine snurkt
2013/08/07
Luide ademgeluiden 's nachts komen vaak voor bij volwassenen. Maar niet alleen de grote snurkt, kinderen lijden ook. Ongeveer de helft van alle nakomelingen tussen een en vier jaar snurken af en toe, acht procent van hen zelfs elke nacht. Wat veel ouders meestal niet weten: de trigger voor nachtelijk zagen is vaak een ernstige vernauwing van de luchtwegen door vergrote palatinale amandelen, die in het ergste geval zelfs tot gevaarlijke ademhalingsongevallen leiden. Help om weefselbehoudsprocedures mogelijk te maken met behulp van een laser- of radiofrequentie.
Ouders moeten het snurken van hun kinderen serieus nemen, omdat de kleintjes 's nachts vaker wakker worden dan hun niet-snurkende leeftijdgenoten als gevolg van kortademigheid of zelfs totale ademhalingsinsufficiëntie. Daardoor krijgen ze te weinig rustgevende slaap, maar vormen ze een belangrijke basis voor de natuurlijke ontwikkeling van het kind. „In tegenstelling tot volwassenen die slaperigheid missen, worden ze gekenmerkt door slaperigheid, vermoeide kinderen gedragen zich actiever, rustelozer en ongeduldiger“ waarschuwt Dr. Joachim Maiwald van de HNOnet NRW. Naast agressiviteit wordt dit vaak geassocieerd met hyperactiviteit, onoplettendheid en zelfs depressie bij kinderen. Vaak leiden de zagende ademgeluiden dan ook tot schoolproblemen. Andere gevolgen van luid snurken: tandheelkundige ziekte. Wanneer je met de mond open ademt, droogt het uit en vormt het een perfecte voedingsbodem voor ziekteverwekkers „Karius en Baktus“. Een verstoring van voedselinname met verlies van eetlust en falen om te gedijen kan voorkomen. Losse spraak, misvormingen in de mond en kaak en frequente middenoorontstekingen zijn niet ongewoon. Ouders moeten daarom vaak een oor hebben bij de nachtelijke ademhaling van hun kind om veranderingen te bepalen.
Als de behandelend KNO-arts uitgebreide palatinemamilles diagnosticeert, zogenaamde tonsillotomie, is een zachte gedeeltelijke verwijdering van de palatinale amandelen met behulp van een laser- of radiofrequentietechniek de voorkeursmethode. Het veroorzaakt weinig pijn en in tegenstelling tot conventionele chirurgie nauwelijks bloedend. Dit maakt het bijzonder geschikt voor kinderen jonger dan vijf jaar. „In tegenstelling tot de totale verwijdering van de palatine amandelen, blijft de rest van het amandelweefsel in de zachte tonsillotomie, die de afweerfunctie tegen pathogenen handhaaft en dus het immuunsysteem van het kind ondersteunt“, legt Dr. uit Maiwald. „Deze procedure heeft een zeer laag risico op rebleeding en veroorzaakt slechts weinig pijn.“ Op deze manier kunnen de kleine patiënten op de dag van de operatie weer vast voedsel eten zonder te lijden aan zware slikmoeilijkheden. Bovendien mogen ze een paar uur na de procedure naar huis terugkeren om volledig te herstellen.
Tijdens de procedure verlaagt de chirurg de vergrote palatum amandelen van de patiënt met ongeveer een derde of zelfs de helft van hun initiële volume. Anders dan bij een scalpel, wordt het wondoppervlak „gelaste“, veroorzaakt geen of minimale bloeding. De procedure duurt gewoonlijk ongeveer 20 tot 30 minuten en wordt uitgevoerd op poliklinische basis onder algemene anesthesie. Tonsillotomie wordt in Duitsland ongeveer 100.000 keer per jaar gebruikt en wordt wereldwijd beschouwd als een veilige chirurgische methode met een slagingspercentage van meer dan 90 procent. Sinds april 2012 hebben bijna alle wettelijke zorgverzekeraars de procedure overgenomen. Chronische amandelen, die ook vaak voorkomen bij kinderen, blijven KNO-artsen behandelen met tonsillectomie, wat een volledige verwijdering van het weefsel is. (Pm)