SPD wil de hervorming van de gezondheidszorg ongedaan maken
De SPD wil de hervorming van de gezondheid van de zwartgele coalitie ongedaan maken.
(23/09/2010) Het kabinet besluit over de zwart-geel hervorming van de gezondheidszorg is amper een dag oud toen de aankondiging van de SPD heeft het voordeel van alle critici dat het volledig zou maken ongedaan maken van de hervorming is in de verkiezingsoverwinning. Niemand uit de SPD noemt echter iemand die de hoekstenen van de huidige hervorming al had gelegd ten tijde van Ulla Schmidt als federale minister van Volksgezondheid (EPD).
Er moet iets veranderen in het gezondheidszorgsysteem, omdat in de loop van de demografische veranderingen steeds meer ouderen met een relatief hoog aantal kwalen en hoge behandelingskosten geconfronteerd worden met een afnemend aantal werkende volbetalers. Alle critici van de huidige hervorming zien ook de noodzaak van actie: de kosten moeten worden verlaagd en de financiën van de fondsen moeten duurzaam worden opgeknapt. Het pad naar het doel is echter controversieel en de huidige benaderingen van de zwart-gele federale overheid lijken het minst te delen. Omdat kritiek uit alle richtingen komt, niet alleen van de oppositie.
Carola Reiman (SPD), voorzitter van het gezondheidscomité van de Bondsdag, beschrijft de hervorming als „de slechtste en meest unsociale aller tijden“ en de SPD-genaire secretaris Andrea Nahles spreekt van „gewaagd klantenbeleid“ in het voordeel van de particuliere sector. De gezondheidsdeskundige van de SPD, Karl Lauterbach, verklaarde zelfs dat zijn partij dit tijdens een verkiezingsoverwinning was „Vorm van een eenzijdige belasting voor werknemers om volledig om te keren.“ Maar wat doet de oppositie eigenlijk aan hun kritiek? Voornamelijk op de volgende belangrijke punten van de hervorming: het verhogen van de premie 14,9-15,5 procent, de invoering van extra premies en de daarmee verband houdende sociale balans, de bevriezing van de bijdrage van de kosten van de werkgever tot 7,3, procent, de uitbreiding van de drug kortingen (op de particuliere ziektekostenverzekering bedrijven die overgangen tussen statutaire en particuliere ziektekostenverzekeringen alsmede besparingen in contanten artsen (850 miljoen euro), huisartsen (500 miljoen euro), tandartsen (60 miljoen euro) te vergemakkelijken en de ziekenhuizen 1,7 miljard euro ). In de meeste opzichten, de oppositie is niet alleen in hun kritiek, omdat de maatschappelijke organisaties, vakbonden, medische verenigingen en ziekenfondsen verwijzen in hun negatieve beoordeling van de hervorming vooral te wijten aan de bovengenoemde factoren.
Veel van de elementen van de huidige hervorming zijn echter al geïntroduceerd onder Ulla Schmidt (SPD) als de federale minister van Volksgezondheid van de grote coalitie, en de SPD houdt niet eens vast aan de grote bel. In plaats daarvan kondigt het de volledige intrekking van de hervorming aan in het geval van een overwinning, die wat moeilijker in detail kan zijn. Omdat, zoals reeds vermeld, een hervorming dringend nodig is, vooral om redenen van kosten, en een toekomstige SPD-regering niet gemakkelijk kan doen zonder extra inkomsten, die door de huidige besluiten worden opengesteld. Aldus is de kans groter te worden aangeraakt met een regeringswisseling op de plaatsen waar de hervormingspad duidelijk antisociale of verzekerde te laden aan één zijde (z. B. bevriezen van de werkgever).
Het beeld van de federale minister van Volksgezondheid en zijn partij is aanzienlijk beschadigd, in het bijzonder de bewering van politieke patronage in verband met de hervorming, met name de concessies in de richting van de particuliere ziektekostenverzekering (PHI) en de farmaceutische lobby zijn bekritiseerd door het publiek ziektekostenverzekering massief. Dientengevolge konden veel grotere besparingen worden bereikt bij het verlagen van de kosten van geneesmiddelen. Bovendien zette de politiek ontwikkelde concurrentiedruk vanuit de richting van de particuliere ziekteverzekering de algemene situatie van wettelijke ziekteverzekeringsmaatschappijen onder druk. Als gevolg van het huidige pakket farmaceutische pakketten zullen de ziektekostenverzekeringen het komend jaar ongeveer twee miljard euro minder aan geneesmiddelen moeten uitgeven, wat voor hen niet voldoende is als concessie van de farmaceutische industrie. Gerd Billen, hoofd van de Federale Vereniging van Consumentenorganisaties, ziet dit als een startpunt voor kritiek, omdat een deel van de kostenstijgingen voor patiënten vermeden hadden kunnen worden, „De overheid zou meer van de farmaceutische industrie en apothekers durven afleiden van wat ze verdienen in ons gezondheidszorgsysteem“.
Ondertussen maken de bevolking en de wettelijke zorgverzekeraars zich steeds meer zorgen over torenhoge extra bijdragen. Dit is hoe gerenommeerd expert Professor Dr. Ing. Jürgen Wasem van de afdeling Medisch Management aan de Universiteit van Duisburg / Essen waarschuwde onlangs tegen een toename van extra bijdragen tot iets minder dan € 80 per lid tot 2020. Deze kant op komt „de capitatie (...) praktisch door de achterdeur“, aldus Prof. Wasem in gesprek met de "Saarbrücker Zeitung". En Karl Lauterbach gaat ervan uit dat er in de toekomst veel moeilijkere tariefsamenwerking zal plaatsvinden, omdat de vakbonden compensatie eisen voor de veronderstelling van gezondheidskosten. Met het model nu besloten „de gevolgen van de vergrijzing van de samenleving en de technische vooruitgang in de geneeskunde (...) zullen in de toekomst uitsluitend worden betaald uit het netto-inkomen van de werknemers“, Wat de vakbonden naar de mening van Lauterbach in ieder geval gewoon niet zullen accepteren. (Fp)