Steinalt Zijn zij de genen voor een lang leven?

Levensverwachting is uiteraard niet afhankelijk van de genen

14/11/2014

Voor altijd leven is een van de grote dromen van de mensheid. De wetenschap heeft zich ook over dit onderwerp gebogen. Onderzoekers van Stanford University in de staat Californië hebben geprobeerd bewijs te vinden van extreme levensduur in het genoom van 's werelds oudste mensen. Hun bevindingen zijn echter ontnuchterend: noch genen noch levensstijl lijken een significante impact te hebben. Hun resultaten worden gepresenteerd door de onderzoekers in het tijdschrift „PLOS ONE“ voor.

Geen speciaal gen voor extreme levensduur
Waarom leven sommige mensen veel langer dan anderen? Onderzoeker Hinco Gierman van Stanford University heeft geprobeerd deze vraag te beantwoorden door het genoom van verschillende 100-plussers te bestuderen. Er zijn momenteel 70 mensen in de wereld die 110 jaar of ouder zijn. Velen van hen zijn ondanks hun hoge leeftijd in goede gezondheid. De meesten van hen werden gespaard voor de typische ouderdomsgerelateerde ziekten zoals hartaandoeningen, beroertes of kanker.

Tweelingenstudies hebben aangetoond dat de levensduur in de algemene populatie slechts 20 tot 30 procent afhankelijk is van genen. De studies van Gierman en zijn collega's bewijzen ook dat er geen speciaal gen is voor extreme levensduur. Ze onderzochten het genoom van 17 personen die minstens 110 jaar oud waren. De proefpersonen waren meer dan gemiddeld voor hun leeftijd, zoals een voormalig kinderarts die patiënten had behandeld tot zijn 103e verjaardag. Een ander onderwerp was nog steeds op de leeftijd van 107 jaar alleen auto-gevaar, rapporteren de onderzoekers.

Slechts een opvallend gen ontdekt bij meer dan 110-jarigen
Als onderdeel van hun studie analyseerden de wetenschappers het volledige genoom van de studiedeelnemers. Ze keken naar opvallende afwijkingen die een verandering in de eiwitten zouden kunnen veroorzaken. Eiwitten (eiwitten) zijn betrokken bij de controle van alle essentiële functies in het lichaam. Om gender- of brongerelateerde verschillen uit te sluiten, concentreerden de onderzoekers zich op 13 blanke vrouwen. Ze identificeerden slechts één opvallend gen waarvan de verschillen met de controlegroep niet statistisch relevant waren.
De onderzoekers ontdekten een gen in een onderwerp met een pathologische verandering, die het risico op plotse hartdood verhoogt. Volgens de aanbevelingen van het American College of Medical Genetics en Genomics moeten artsen de getroffenen informeren over het risico als de genetische mutatie wordt gedetecteerd. De onderzoekers wijzen er in het vakblad echter op dat een dergelijke aanbeveling met de nodige voorzichtigheid moet worden bekeken gezien de hoge leeftijd die het getroffen individu heeft bereikt ondanks het pathologisch veranderde gen.

Levensstijl lijkt de extreme levensduur niet significant te beïnvloeden
Als genen geen extreme levensduur beïnvloeden, is het dan mogelijk de levensstijl? Deze vraag, konden de onderzoekers alleen met „geen“ te beantwoorden. Tenminste, gewoonten lijken geen significante impact te hebben. omdat: „Beslissingen met betrekking tot levensstijl met betrekking tot roken, alcoholgebruik, lichaamsbeweging of dieet lijken niet te verschillen tussen die over honderdjarigen en controles, "citaten „Discovery News“ Gierman en zijn collega's. (Ag)