Stiftung Warentest adviseert tegen online arts DrEd

Online medische praktijken kunnen het bezoek van een echte arts niet vervangen

2012/07/20

De Stiftung Warentest heeft de online praktijk „Dred“ getest en tot een ontnuchterend resultaat is gekomen. Volgens de pleitbezorgers van de consumenten is het risico van een verkeerde diagnose immens. De stichting adviseert daarom gebruik „sterk tegen“.

Afgelopen november opende het eerste online artsenkantoor op internet. Patiënten kunnen tegen een vergoeding een eerste diagnose krijgen voor specifieke ziekten en als ze dat willen, kunnen ze ook een recept voor medicijnen krijgen. Al aan het begin van „Dred“ Het medische online portaal, dat in Engeland wordt geëxploiteerd, werd blootgesteld aan talloze kritieken van de medische wereld.

Onnauwkeurige diagnostiek?
Stiftung Warentest heeft de Remote Diagnosis Portal, die wordt beheerd door Duitse artsen in Londen, getest. Met twee fictieve ziektes wendden de testers zich tot de portal. De eerste was een vermeende cystitis en de tweede was een bacteriële infectie met chlamydia. In beide gevallen kregen de neppatiënten een antibioticum voorgeschreven, hoewel de gemelde klachten volgens de auteurs slechts gedeeltelijk overeenkwamen met het klinische beeld en de online artsen ook om de benodigde diagnostiek vroegen, geen urinetest..

De portal adverteert volgens zijn eigen informatie, „zonder afspraak, zonder praktijkkosten, zonder op zoek te gaan naar een parkeerplaats of wachtkamer“ toegang bieden tot een medisch consult 24 uur per dag, ongeacht de woonplaats van de patiënt. Voor de diagnose op afstand moeten patiënten echter zelf de kosten dragen en zelfs het recept is nog niet gedekt door de wettelijke ziekteverzekering.

Juridische opinie: juridisch grijs gebied
Als er een behandelingsfout is, heeft de patiënt problemen, waarschuwt de Stiftung Warentest. Omdat de portal met zijn aanbod in één gaat „juridisch grijs gebied“, als een juridische mening van de Stichting bepaald. In dergelijke gevallen zouden patiënten de behandelend arts in het VK moeten dagvaarden. Dat is op zijn beurt erg duur en de kansen op succes voor een buitenlandse rechtbank zijn onzeker. "Het risico van verkeerde behandeling is enorm", benadrukken de auteurs van de stichting. Daarom: "Echte patiënten horen niet thuis in een virtueel dokterskantoor“, vatte de goederentester samen.

Het Center for Quality in Medicine ziet in het aanbod van „Dred“ een „adequate zorg voor patiënten die niet in het begin zijn ontmoet“. Hoewel patiënten ook urinetests kunnen uitvoeren, die vervolgens naar een laboratorium worden gestuurd of zelfs foto's van hun zichtbare ziekten maken en online uploaden, maar deze methoden zijn veel omslachtiger, „alsof de patiënt naar de dokter gaat om de hoek“. Patiënten wenden zich echter tot het portaal, dat door een geslachtsziekte de weg uit schaamte naar de dokter schuwt. Precies hier, blijkbaar, wil „Dred“ beginnen. (Sb)