Kinderen stotteren, zijn vaak het slachtoffer van pesten

Deskundigen eisen een grotere acceptatie van de getroffenen
Stotteren is geen zeldzaam verschijnsel, maar meer dan 800.000 mensen in Duitsland worden getroffen, volgens de federale stottering en zelfhulp e.V. Ondanks de frequentie zijn veel stotteraars in het dagelijks leven bevooroordeeld of zelfs gemarginaliseerd, dus experts zoals Anja Hüsing streven steeds meer naar meer acceptatie. In gesprek met de 'General-Anzeiger' rapporteert de door de staat gecertificeerde logopedist vanuit haar praktische ervaring.

Het versterken van het kind staat centraal in de therapie
Meer dan één procent van de Duitse bevolking stottert. De onderbreking van de spraakstroom door opvallende blokkades, herhalingen of spanningen is niet gerelateerd aan de intelligentie. Niettemin, vooroordelen zoals "stotteraars denken langzamer" of "stotteraars zijn minder intelligent" zouden blijven bestaan, legt Anja Hüsing uit. Getroffen kinderen zouden vaak "geïrriteerd, uitgelachen of gepest worden", dus bij de versterking van het kind is het erg belangrijk in de therapie, dus de expert, die geeft om een ​​Alfterer-praktijk, onder andere stotterende kinderen en adolescenten. Daarnaast is het ook belangrijk dat ouders, familieleden, vrienden en leraren betrokken zijn om gepaste informatie te geven over de omgeving.

Wanneer kinderen stotteren, ervaren ze vaak pesten op school. Afbeelding: Christian Schwier - fotolia

Spraakstoornis heeft niets met intelligentie te maken
Maar hoe gebeurt stotteren eigenlijk? De exacte oorzaken zijn niet voldoende onderzocht volgens de federale vereniging Stottern & self-help e.V. Er wordt echter aangenomen dat de meeste patiënten een aanleg hebben voor stotteren, waaraan dan in de loop van taalontwikkeling-triggerende en ondersteunende factoren worden toegevoegd, de informatie van de associatie. Een triggerende factor zou bijvoorbeeld kunnen zijn. Een geïsoleerde gebeurtenis zoals de geboorte van een broer of zus, de scheiding van ouders of een trauma, voegt Anja Hüsing eraan toe. Als "ondersteunende factoren", volgens de expert, b.v. de reactie van de omgeving of de eigen behandeling van de stotertelling.

Laat de betrokkenen worden uitgesproken en niet onderbroken
Volgens de logopedist moet er bij het omgaan met de getroffenen voor worden gezorgd dat de persoon wordt uitgesproken en niet wordt onderbroken. "Men moet actief luisteren, oogcontact houden, aandacht schenken aan de inhoud van wat er gezegd wordt en erop reageren. Het leed van de getroffen persoon moet serieus worden genomen ", legt Hüsing uit. Iedereen die het woord 'overneemt' door zinnen in te vullen in geval van moeilijkheden, is geen voorstander van een stotteraar. Want dit betekende geen opluchting voor hem - en wordt vaak zelfs ervaren als voogdij.

In therapie zouden twee verschillende benaderingen worden gebruikt, gericht op het versterken van het gevoel van eigenwaarde en zelfbewustzijn, of het leren van een specifieke spraaktechniek. Zelfs als er volgens Hüsing geen absolute belofte van genezing zou kunnen zijn, was het verzekerd 'dat het mogelijk is om de behandeling van het eigen stotteren te verbeteren'.

Tijdelijke spraakvloeistoffen in de kindertijd zijn normaal
Om de getroffen kinderen op de best mogelijke manier te ondersteunen, is het belangrijk dat "zoveel mogelijk mensen instappen en opvoeden", legt de 33-jarige expert uit. Bovendien moet openheid in het omgaan met het onderwerp de boventoon voeren, b.v. op de school wordt gesproken over kenmerken en kenmerken van de kinderen. "De klasgenoten erkennen dat stotteren slechts een van de vele kenmerken is die de persoonlijkheid van een persoon vormen", zegt Hüsing. Of hun eigen kind wordt beïnvloed, ouders kunnen herkennen door aanhoudende Speununflüssigkeiten en verhoogde inspanning in het spreken. Aan de andere kant, als de verstoringen in de stroom van spraak slechts met tussenpozen optreden op de leeftijd van drie of vier jaar, is dit "vrij normaal"..

"Wanneer een kind hele woorden losjes herhaalt, kan het een zogenaamd" ontwikkelingsstotteren "zijn. Herhalingen van individuele geluiden, spanningen of blokkades duiden echter op "echt stotteren" ", legt de expert uit. Als uiterlijk na zes maanden de afwijkingen niet verdwijnen, schrijft de kinderarts een logopedie voor. (NR)