Delen:
Onderzoek naar de geslachtsfactor bij diabetes is van aanzienlijk belang
Meer dan zes miljoen mensen in Duitsland lijden aan diabetes, de meesten van hen type 2. Het management van de ziekte houdt rekening met verschillende factoren zoals leeftijd of gelijktijdige gezondheidsproblemen, maar niet het geslacht. Deskundigen zijn echter van mening dat de behandeling van diabetes genderspecifiek moet zijn.
Miljoenen mensen lijden aan diabetes
Volgens de Duitse Diabetes Society lijden meer dan zes miljoen mensen in dit land aan diabetes. In andere landen is de stofwisselingsziekte al lang een veel voorkomende ziekte. Diabetes onderscheidt zich in Type 1 en Type 2. Bij Type 1 produceert het lichaam vrijwel nul insuline. De oorzaak van de ziekte is een aandoening van het immuunsysteem van het lichaam. Bij type 2 dragen overgewicht of obesitas en lichamelijke inactiviteit ertoe bij dat insuline niet volledig effectief is in de celmembranen. Stress is ook een risicofactor voor diabetes type 2. De meeste patiënten met diabetes lijden aan type 2.
Aangezien vrouwen en mannen een verschillend risico op diabetes hebben en verschillende ziekten hebben, moet de behandeling ook genderspecifiek zijn. (Afbeelding: Andrey Popov / fotolia.com) Gepersonaliseerde behandeling van metabole stoornissen
Volgens het Duitse Center for Diabetes Research (DZD) is de primaire behandeling van diabetes type 2 dieet en lichaamsbeweging. Ten minste aan het begin van diabetes, aanvullende therapie met orale antidiabetica zou gebruik maken van de eigen insulineproductie en aanwezige insuline van het lichaam. Alleen in het verdere verloop van een insulinebehandeling kan het nodig zijn. Welke therapie in het individuele geval de juiste is, maar moet individueel worden beslist, schrijven de experts. Deskundigen van MedUni Vienna zullen het waarschijnlijk ook eens zijn. Volgens haar moet de behandeling van diabetes worden gepersonaliseerd.
Mannen en vrouwen dragen een ander risico
Volgens een verklaring van de universiteit bepalen de internationale richtlijnen voor de behandeling van diabetes mellitus (type 2) dat rekening moet worden gehouden met factoren als leeftijd, sociale omgeving, duur van de ziekte of gelijktijdige gezondheidsklachten. Het geslacht is niet inbegrepen. Dat is echter precies wat volgens de Oostenrijkse experts steeds belangrijker wordt - omdat mannen en vrouwen een verschillend risico lopen en anders lijden aan diabetes. Daarom moet de behandeling in toenemende mate genderspecifiek zijn en dus gepersonaliseerd.
Vrouwen zijn lang beschermd tegen diabetes
Dit is de belangrijkste conclusie van een eerste schriftelijke in deze holistische schaal wereldwijd overzicht van de toestand van de genderkloof aan de Medische Universiteit van Wenen onderzoeker Alexandra Kautzky-Willer en Jürgen Harreiter zijn inmiddels uitgenodigd. De beoordeling is verschenen in het tijdschrift "Endocrine Reviews". Volgens de verklaring spreken de feiten duidelijk voor een genderspecifieke mening en behandeling van diabetes mellitus. Dus mannen hebben biologisch een veel hoger risico op het ontwikkelen van diabetes mellitus, vrouwen worden "beschermd" onder meer door een verhoogde afscheiding van het hormoon lang oestrogeen - totdat hij komt in de menopauze hormonale verandering en deze bescherming af te nemen. Het geeft ook aan dat het risico voor mannen meestal verhoogd is omdat ze meer buikvet en meer levervet en een lagere insulinegevoeligheid hebben, zelfs als ze geen overgewicht hebben. In hen is een testosterondeficiëntie een risicofactor, terwijl bij vrouwen hogere mannelijke geslachtshormonen geassocieerd zijn met een groter risico.
Dijbeen kan beschermend zijn
"Aan de andere kant is aangetoond dat het vet op de dijen, wat vaker voorkomt bij vrouwen genetisch en oestrogeengerelateerd is, zelfs beschermend. Aan de andere kant heeft hun buikomtrek een betere voorspellende waarde voor diabetes dan mannen, "zei Kautzky-Willer, diabetesdeskundige en de eerste vrouwelijke professor in Oostenrijk van gendergeneeskunde. "Bovendien komen psychosociale stress en stress in het werk en gebrek aan besluitvormingsvaardigheden in geval van hoge werkdruk of gebrek aan slaap vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Vaak ook verergerd door gewichtstoename. "Mannen lopen echter meer risico later diabetes te ontwikkelen als hun moeder tijdens de zwangerschap aan ondervoeding lijdt.
Genderspecifieke factoren moeten in de praktijk worden geïntegreerd
Volgens de wetenschappers zijn er ook geslachtsspecifieke verschillen in de biomarkers die kunnen helpen om het risico op diabetes in een vroeg stadium te ontdekken. Aldus zijn het van de lever afgeleide eiwit fetuin-A en copeptine veelbelovende biomarkers bij vrouwen, maar niet bij mannen. Dienovereenkomstig wordt het hormoon leptine, dat chemische boodschappen uitzendt om te stoppen met eten en energie uit de winkels te extraheren, zoals vetafzettingen, als een sterke biomarker beschouwd. "Endocriene verstoorders, dwz hormoonontregelaars, worden steeds belangrijker", zei Jürgen Harreiter. Wetenschappelijke studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat synthetisch geproduceerde stoffen zoals bisfenol A of phalaten (weekmakers), die in veel plastic artikelen zitten, als risicofactoren voor diabetes worden beschouwd. Ook hier zijn er verschillende effecten op mannen en vrouwen, afhankelijk van de leeftijd. Bovendien werd verwezen naar regionale verschillen: Dus meer en meer vrouwen worden gediagnosticeerd in Oceanië, Zuid- en Centraal-Azië en het Midden-Oosten van diabetes, terwijl de ziekte steeds vaker bij mannen in de rijkere gebieden van de regio Azië-Pacific, maar ook in Centraal-Europa. De genderspecifieke factoren bij diabetes zouden volgens de universiteit in de toekomst zelfs meer moeten zijn dan in de praktijk. (Ad)