Studies Grote steden maken mensen ziek

Grote steden maken mensen ziek

2013/08/30

Voor veel mensen heeft het leven in de stad een negatieve invloed op de psyche, waar de artsen het mee eens zijn. Maar welke factoren verantwoordelijk zijn voor de verandering van de gezondheid kan niet precies worden bepaald. Zeker, het lawaai en de coëxistentie in een beperkte ruimte dragen hiertoe bij. Steden komen niet naar je toe „vrede“. Er is altijd iets aan de hand. Vooral voor jongeren, een reden om naar de grote stad te verhuizen. Het kan zelfs op het menselijk brein worden gezien, of hij in de grote stad of op het platteland is opgegroeid.

Voor Mazda Adli, hoofd van de afdeling Research Affective Disorders bij de Charité en hoofdarts in Berlijn van de Fliedner Clinic, betekent stimulatie van de duur in de eerste plaats stress voor de mens. De arts onderzoekt al jaren hoe ver grote steden invloed hebben op de geestelijke gezondheid. "Vermoedelijk is het de mix van sociale dichtheid en sociaal isolement die de stadsdruk vormen," zegt hij.

Ongeveer de helft van de mensheid woont momenteel in steden. Neiging stijgt
Verschillende studies kwamen tot de conclusie dat stedelingen twee keer zoveel kans hebben om ziek te zijn met schizofrenie. Voor depressie is het 1,4 keer zo groot als voor plattelandsbewoners (Os, Nature 2010). "Er is zelfs een dosis-responsratio: hoe groter de stad, hoe hoger het risico op schizofrenie, wat het vergelijkbaar maakt met cannabisgebruik, een bekende risicofactor voor schizofrenie," zegt Adli. Verslavingen komen echter net zo vaak voor in de stad en het land.

Grote steden veranderen mensen
"Er zijn twee stellingen, één is dat de stad mensen verandert, en de andere is dat labiele mensen eerder naar de stad gaan, maar een aantal studies tonen aan dat de eerste de eerste is," zegt Adli. "Steden veranderen de stressafhankelijke emotieverwerking."

Een onderzoek uit Mannheim (Lederbogen, Nature 2011) laat zien dat het brein van stadsbewoners anders en beduidend gevoeliger reageert op negatieve stress dan dat van kleine gasten. Het verschil wordt nog duidelijker met plattelandsbewoners. Dit was duidelijk bij het oplossen van het oplossen van moeilijke wiskundige taken plus kritische feedback -

"Hoe langer iemand in de stad heeft doorgebracht, misschien zelfs als kind, hoe lager zijn of haar vermogen om emoties onder controle te houden, en die kwetsbaarheid blijft bestaan ​​- zelfs als je als volwassene het platteland intrekt." Het stadsleven maakt je niet noodzakelijk ziek. Uiteraard spelen genetische factoren en omgevingsfactoren ook een rol.

Voor Adli is stress relevant voor de gezondheid als het individu zich niet beperkt voelt in de ruimte. Dit, in combinatie met het gevoel niet in staat te zijn de omgeving te beheersen, heeft een negatief effect. "Dat is de giftige mix." Vermoedelijk zouden bijvoorbeeld migranten die in een sociaal achtergestelde wijk wonen, waarschijnlijk minder vaak geestesziek zijn dan mensen die alleen in een beter milieu wonen..

Meer samenwerking tussen stadsplanners en psychiaters
Prof. Andreas Heinz, directeur van de Charité Clinic for Psychiatry and Psychotherapy, ziet de actieve sociale uitsluiting van immigranten als een urgent probleem. In Londen is het aantal psychische aandoeningen onder Caribische migranten acht keer zo groot als dat van autochtonen. "Als te veel gegroeid, sociale structuren worden opgeslagen weg, breekt het vangnet op een gegeven moment." Met de gentrificatie van straten en hele buurten zouden niet alleen oud-gevestigde bewoners worden verdreven, maar ook hun contactpunten zouden worden geëlimineerd. In ruil daarvoor betekent dit dat jeugdcentra, adviescentra en vergadermogelijkheden open moeten blijven.

Veranderingen in de stedenbouw kunnen dit tegengaan. Bredere trottoirs kunnen bijvoorbeeld plaats bieden aan een bank voor het huis. Meer groene ruimten kunnen worden gebruikt als ontmoetingsplekken waar sociale uitwisseling wordt gemaakt en samen wordt gepromoot. Dit kan sociaal isolement tegengaan

"Elke chat met je buren zal je goed doen," zegt Adli, en Heinz wijst erop, "Een park dat wordt gebarbecued zal meer dan een perfecte groene ruimte brengen waarin 'betredend gras verboden is'. Stedenbouwkundigen en architecten zouden volgens onderzoekers nauwer moeten samenwerken met psychiaters. Prof. Florian Holsboer, directeur van het Max Planck Instituut voor Psychiatrie (München), adviseert: "Iedereen moet zich bewust zijn van zijn individuele gezondheidsrisico en beslissen of hij de kans wil grijpen die het stadsleven opent." (Fr)