Studies Veel gezondere amygdala bij het bos

MRI-onderzoek analyseert stressverwerkende hersengebieden van oudere stedelingen
Degenen die in de buurt van het bos wonen, kunnen stress beter aan. Dit was het resultaat van een onderzoek door het Max Planck Institute for Human Development. De onderzoekers hebben voor het eerst de verbinding onderzocht tussen de lokale bewoner en de hersengezondheid van stedelingen. Het resultaat is ook relevant voor stadsplanning.

Leven aan de rand van het bos lijkt een positief effect te hebben op de stressverwerkende hersengebieden van stedelingen. Onderzoekers vonden een gezondere structuur in hen dan in degenen die geen vrije natuur hadden in hun directe omgeving.

Het leven aan de rand van het bos houdt de hersenen gezond. (Afbeelding: ferkelraggae / fotolia.com)

Lawaai, luchtvervuiling en veel mensen in besloten ruimtes: stadsleven kan chronische stress veroorzaken. Stadsbewoners hebben meer kans op psychische aandoeningen zoals depressie, angststoornissen en schizofrenie dan plattelandsbewoners. Ter vergelijking: stadsbewoners vertonen een hogere activiteit van de amygdala dan plattelandsbewoners - een klein hersengebied dat een belangrijke rol speelt bij stressmanagement en het reageren op gevaren. Maar welke factoren kunnen preventief zijn??

Een team van onderzoekers onder leiding van psycholoog Simone Kühn heeft nu de gevolgen onderzocht dicht bij huis als natuurlijke bossen, stedelijk groen of water ruimtes en braakland de verwerking gebieden van de hersenen, zoals de amygdala benadrukken - hebben - technisch bekend als goed amygdala. "Onderzoek naar hersenplasticiteit ondersteunt de veronderstelling dat de omgeving zowel de hersenstructuur als de functie ervan kan vormen. We zijn daarom geïnteresseerd in de omgevingsomstandigheden die een positief effect hebben op de ontwikkeling van de hersenen. Uit studies van plattelandsbewoners weten we dat dicht bij de natuur leven goed is voor de geestelijke gezondheid en het welzijn. Dus hebben we gekeken naar hoe het is als stedelingen gedrag, verklaarde eerste auteur Simone Kühn, die de studie van het Max Planck Instituut voor Menselijke Ontwikkeling en nu in het Universitair Ziekenhuis Hamburg-Eppendorf (UKE) werken onder leiding.

Parken hebben geen invloed

Inderdaad, vonden de wetenschappers in hun studie een verbinding tussen huis en Brain Health: Degenen inwoners van de stad die in de buurt van de bossen leefde toonde toenemend bewijs van een fysiologisch gezonde structuur van de amygdala en kan daarom waarschijnlijk beter met stress omgaan. Dit effect hield aan, zelfs als verschillen in opleidingsniveau en inkomen werden uitgesloten. Er werd echter geen correlatie gevonden tussen stedelijk groen of watergebieden, evenals braakliggend land en de onderzochte hersengebieden. Of het bos in de buurt woon eigenlijk een positief effect op de amygdala of dat gezondere mensen met amygdala zoeken bos in de buurt van woonwijken, niet kan worden bepaald met de beschikbare gegevens. Tegen de achtergrond van eerdere bevindingen beschouwen de wetenschappers de eerste verklaring waarschijnlijker. Om dit te kunnen bewijzen, zijn verdere vervolgstudies vereist.

De deelnemers aan de studie waren van de Berlin Age Study II (BASE-II) - een vervolgstudie die de fysieke, mentale en sociale omstandigheden voor gezond ouder worden onderzoekt. In totaal werden 341 oudere volwassenen in de leeftijd van 61 en 82 jaar aangeworven voor de studie. Naast denk- en geheugentaken, werd magnetische resonantie beeldvorming (MRI) gebruikt om de structuur te meten van stress-verwerkende hersenregio's - in het bijzonder de amygdala. Om de impact van de natuur dicht bij huis om deze gebieden van de hersenen te onderzoeken, de wetenschappers brachten de MRI-gegevens met geografische informatie samen voor de residentie van de proefpersonen. Deze informatie kwam van de Europese stedelijke Atlas van het Europees Milieuagentschap, die een overzicht geeft van stedelijk landgebruik in Europa.

Gevolgen voor stadsplanning

"Onze studie eerst de combinatie van stedelijke functies en de gezondheid van de hersenen onderzocht," zegt co-auteur Ulman Lindenberger, directeur van het Centrum voor Levenslooppsychologie aan het Max Planck Institute for Human Development. Verwacht wordt dat in 2050 bijna 70 procent van de wereldbevolking in steden zal wonen. Daarom zouden de resultaten belangrijk kunnen zijn voor stadsplanning. Ten eerste is het echter belangrijk om de waargenomen relatie tussen de hersenen en het bos in verdere studies en andere steden te bekijken, zegt Ulm Lindenberger.