Zelfmoord Een zelfmoord om de 40 seconden

WHO publiceert eerste "World Suicide Report"

2014/09/05

Als een persoon zijn eigen leven neemt, reageren de media meestal met grote terughoudendheid. Niet zonder reden, omdat, zoals vele jaren van bewijsstukken bewijzen, gedetailleerde berichten in de media over zelfmoord tot nabootsing hebben geleid. Dienovereenkomstig vraagt ​​de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) ook om verantwoord om te gaan met de gegevens van het eerste "World Suicide Report". Volgens hem nemen elk jaar wereldwijd meer dan 800.000 mensen het leven, plus enkele miljoenen zelfmoordpogingen.

Gedetailleerde mediaberichten houden het risico voor „Copycat zelfmoord“
In het geval van zelfmoord leert de lezer of luisteraar zelden meer details. Niet voor niets, omdat, zoals uit verschillende onderzoeken is gebleken, het aantal zelfmoorden na elke keer weer een gedetailleerd rapport te zien krijgt. Het betreft de zogenaamde „Copycat zelfmoord“ blijkbaar niet alleen maar mensen die in het jaar toch al hun eigen leven zouden hebben genomen. In plaats daarvan gaat het vanuit het oogpunt van een expert ook over aanvullende zelfmoorden. Dienovereenkomstig reageren de media gewoonlijk zeer zorgvuldig en volgen de richtlijnen van de Duitse Persraad voor de bescherming van de persoonlijkheid (afdeling 8), waarin staat: „Rapportage over zelfmoord vereist terughoudendheid. Dit geldt in het bijzonder voor het benoemen van namen, het publiceren van foto's en het beschrijven van nauwere omstandigheden.“

Jaarlijks worden wereldwijd meer dan 800.000 mensen gedood
Om deze reden doet de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een beroep op de verantwoordelijke behandeling van gevoelige gegevens bij de publicatie van het eerste "World Suicide Report". Omdat zelfmoord nog steeds een zeer ernstig probleem is dat veel meer mensen treft dan vaak werd aangenomen. Zoals de WHO meldt, sterven elk jaar wereldwijd meer dan 800.000 mensen wereldwijd, plus enkele miljoenen zelfmoordpogingen. Volgens de organisatie is zelfmoord de tweede belangrijkste doodsoorzaak in de leeftijdsgroep van 15 tot 29-jarigen. Daarom moet het onderwerp „zelfmoord“ Tot slot zal volgens WHO-directeur-generaal Margaret Chan meer aandacht worden besteed aan: „Dit rapport is een oproep tot actie om een ​​groot probleem voor de volksgezondheid aan te pakken dat al veel te lang taboe is.“ Voor de staten betekende dit concrete acties, omdat „elke zelfmoord is een tragedie die families, gemeenschappen en hele landen treft. "Als gevolg hiervan overleven overlevenden jaren later vaak met trauma en geestelijke gezondheidsproblemen.

Drie van de vier zelfmoorden worden gepleegd in armere staten
Volgens Margaret Chan is zelfmoord inderdaad een wereldwijd fenomeen, maar er zijn sterke verschillen in het aantal zelfmoorden in internationale vergelijking. Zo zijn drie van de vier geregistreerde zelfmoorden gepleegd in lage- en middeninkomensstaten. In sommige landen was het cijfer in 2012 meer dan 20 gevallen per 100.000 inwoners, meldt de organisatie. Deze omvatten Burundi, Guyana, Kazachstan, Litouwen en Nepal, evenals Korea (Noord en Zuid), Sri Lanka en Tanzania. Een schrikbarend hoog aantal, omdat in dit land „alleen“ ruim negen van de 100.000 mensen per jaar plegen zelfmoord, waarvan ongeveer driemaal zoveel mannen als vrouwen - een verschijnsel dat ook "voorkomt in andere landen met een hoog inkomen". In armere landen is volgens de WHO de kloof tussen de seksen echter niet zo groot dat "mannen slechts marginaal meer worden getroffen dan vrouwen". Er zijn geen verschillen "in termen van leeftijdstructuur, omdat het opvallend is dat 's werelds meest zelfmoorden gepleegd zijn door mensen ouder dan 70 jaar".

Veroorzaakt vaak mentale stoornissen en alcoholmisbruik
Triggers van het verlangen om te sterven zijn vaak ernstige psychische problemen, zoals depressie, die in veel gevallen worden geactiveerd of vergezeld gaan van overmatig alcoholgebruik of drugsmisbruik. Daarnaast zouden er oorzaken zijn zoals professionele en / of financiële problemen, ernstige ziekte of onverdraaglijke, chronische pijn, maar het was ook mogelijk dat „een algemeen gevoel van hopeloosheid“ om een ​​persoon zijn eigen leven te laten nemen. Daarnaast zijn genetische en biologische factoren en gevallen die reeds in de familieomgeving zijn gepleegd relevant, evenals externe invloeden in de vorm van oorlogen en conflicten en fysiek of seksueel misbruik. Volgens het rapport moest ook het hoge aantal zelfmoordpogingen serieus worden genomen, omdat een mislukte poging er vaak toe leidde dat getroffenen opnieuw probeerden - deels vanwege een „mislukking“ vaak resulteren in sociale stigmatisering.

Doel: Het aantal zelfmoorden met 10 procent verminderen in 2020
Volgens het rapport is het het doel van WHO-landen om tegen 2020 zelfmoordcijfers met tien procent te verminderen. Daartoe publiceerde de WHO verschillende preventieve maatregelen parallel aan haar World Suicide Report. Deze bieden onder andere beperkte toegang tot wapens, vergif en gevaarlijke drugs, en het is belangrijk voor de WHO om door te gaan met haar strijd tegen alcoholmisbruik. Evenzo zouden mensen met psychische of mentale gezondheidsproblemen of chronische pijn meer steun en hulp nodig hebben. Dienovereenkomstig deed Margaret Chan een beroep op de staten om meer geld te investeren in preventie - omdat er tot nu toe alleen programma's in 28 landen zouden zijn. „Dit rapport, de eerste WHO-publicatie in zijn soort, biedt een uitgebreid overzicht van zelfmoord, zelfmoordpogingen en succesvolle zelfmoordpreventie-inspanningen wereldwijd. We weten wat werkt. Nu is het tijd om te handelen“, zei de directeur van de WHO-afdeling „Geestelijke gezondheid en drugsmisbruik“, Dr. Shekhar Saxena. (NR)