Zwakte van de taboo blaas Elke derde vrouw wordt getroffen, veel lijden stom

Nog steeds een taboe: elke derde vrouw lijdt aan blaaszwakte

Elke derde vrouw wordt tijdens haar leven beïnvloed door de zwakte van de blaas. Vooral zwangerschappen en geboorten worden als belangrijke risicofactoren beschouwd, omdat bij 70% van de geboorten sprake is van gevolgschade aan de bekkenbodem, die een toekomstige blaaszwakte bevordert. Op het International Urogynaecology Congress in Wenen van 27 tot 30 juni zal de nadruk liggen op blaasincontinentie en bekkenbodemproblemen na de geboorte en bij ouderen.

"Elke derde vrouw lijdt aan een blaaszwakte tijdens haar leven en elke vijfde vrouw aan een bekkenbodemzwakte," zei Univ.-Prof. Dr. Heinz Kölbl, hoofd van Gynaecologie aan de Medische Universiteit van Wenen en voorzitter van het lokale organisatiecomité van de internationale Urogynäkologiekongresses de International Urogynecological Associatoin (IUGA). "Hoewel er de afgelopen jaren veel is gebeurd, blijft onze hoofdtaak het laatste taboe van deze twee urogynaecologische problemen. Omdat veel vrouwen schaamteloos voor zichzelf schamen. Het hoeft niet zo te zijn, want in de tussentijd kunnen we veel doen aan preventie en behandeling om deze aandoeningen te verlichten, "benadrukt Kölbl. Daarom is de internationale Urogynäkologiekongress 27-30 June, 1200 gynaecoloog in het Austria Center Vienna zou bespreken urine-incontinentie en bekkenbodem problemen na de geboorte en bij ouderen.

Urine-incontinentie door verzwakte bekkenbodemspieren komt vaker voor bij vrouwen na de zwangerschap. (Afbeelding: SENTELLO / fotolia.com)

Zwangerschap en bevalling als de grootste risicofactoren

Vrouwen zijn over het algemeen gevoeliger voor zwakke plekken in de bekkenbodem en de bekkenbodem. Dit komt door de ondersteunende en vasthoudende functie van de vrouwelijke bekkenbodem, die veel meer wordt benadrukt door zwangerschappen en geboorten. Ongeveer 25 procent van de vrouwen in de leeftijd van 25 tot 35 jaar lijdt, althans tijdelijk, aan de zwakte van de blaas als gevolg van de bevalling. "Het is daarom erg belangrijk om nu al te werken in de zwangerschap preventief bekkenbodemoefeningen terwijl ze professioneel begeleid geboorte aan deze verwondingen tijdens het geboorteproces te voorkomen, en een follow-up op de postnatale oefeningen te stellen," zei de dokter. Vrouwen die bevallen van zeer grote kinderen, een instrumentale geboorte - zoals een tangverlossing - hebben achter of tijdens de geboorte hebben een bijzonder lange uitzetting ervaren zijn bijzonder kwetsbaar voor een blaas of bekkenbodem zwakte later komen in het leven , Statistisch gezien zal na de geboorte slechts 30% van de vrouwelijke bekkenbodem binnen 3 maanden volledig regenereren en 70% van de vrouwen zal secundaire schade oplopen.

Keizersnede is geen profylaxe

"Sommige vrouwen dan ook ingesteld voor de geboorte de voorkeur aan een keizersnede, maar dat is niet profilaktisches panacee voor de blaas en bekkenbodem problemen", waarschuwt Koelbl, "voor vrouwen die kinderen hebben, zoals nonnen, kan later in het leven bij een Blaas- of bekkenbodemzwakte lijden. "
Omdat blaaszwakte andere oorzaken kan hebben. Obesitaspatiënten, rokers en oudere vrouwen lopen een groter risico op blaaszwakte. Op oudere leeftijd leiden het hormoongebrek na de menopauze en de gestoorde bloedsomloop, evenals algemene weefsel- en spierzwakte tot blaasproblemen. Geschat wordt dat maar liefst 40% van de vrouwen ouder dan 60 jaar waarschijnlijk met blaas wordt gewassen.

Goede kansen op herstel

De zwakheden van de blaas en de bekkenbodem zijn geen aandoeningen die, als vrouw, stom zijn. Fysieke therapieën - zoals bekkenbodemtraining voor stress-incontinentie - evenals medicamenteuze behandelingen en ingevoegde prothesen voor de blaassluitspier kunnen hier veel doen. Als deze vormen van therapie weinig of geen verlichting bieden, zijn ook chirurgische procedures - zoals minimaal invasieve chirurgie van de urethrale ligamenten of operatieve verhoging van de vagina - beschikbaar. "Hier kunnen we de vagina bijvoorbeeld in 87-90% van de gevallen binnen 5 jaar genezen," zegt Kölbl.